P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na mocy art. 216 par.1 oraz art. 14a par.1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (j.t.Dz.U. z 2005 roku Nr 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu pisma z dnia 22 grudnia 2006 roku (data wpływu do tutejszego organu podatkowego), a uzupełnionego w dniu 1 lutego 2007 roku, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania przepisów prawa podatkowego, stwierdza że stanowisko zajęte przez Pana dotyczące możliwości odliczenia od dochodu odsetek od kredytu udzielonego przez bank z przeznaczeniem na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych, a wykorzystanego na budowę domu jednorodzinnego jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 22 grudnia 2006 roku do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu upłynął Pana wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym w kwestii możliwości odliczenia od dochodu w podatku dochodowym od osób fizycznych odsetek od kredytu udzielonego Panu przez bank z przeznaczeniem na sfinansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych, a wykorzystanego na budowę domu jednorodzinnego.

Do wniosku dołączono pismo Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dotyczące zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego i odpis z księgi wieczystej.

Wniosek ten został następnie przez Pana uzupełniony w dniu 1 lutego 2007 roku o kserokopie umowy kredytowej zawartej z bankiem oraz porozumienia zawartego z pracodawcą.

Z przedstawionego stanu faktycznego we wniosku oraz przedłożonych dokumentów wynika, że Pana pracodawca – spółka z o.o. chcąc zapewnić długotrwałą współpracę z wybranymi kluczowymi dla niej pracownikami podjął decyzję o wprowadzeniu programu mającego na celu udzielenie pomocy pracownikom w kredytowaniu inwestycji budowy domów jednorodzinnych.

Program ten zakładał załatwienie formalności związanych z zaciągnięciem przez pracowników kredytu na cele mieszkaniowe, poręczenie kredytu oraz przyznanie pracownikowi premii za długotrwałe zatrudnienie w okresie 10 lat.

W trakcie ustalania formalności okazało się, iż procedury bankowe uniemożliwiają uzyskanie kredytu mieszkaniowego bez ustanowienia hipoteki na rzecz banku.

Zgodnie natomiast z wdrażanym przez pracodawcę programem, warunkiem zabezpieczenia kredytu przez spółkę miała być hipoteka ustanowiona na jej rzecz przez pracowników. Aby więc pracownicy mogli uzyskać kredyt na cele mieszkaniowe poręczony przez pracodawcę, w umowach kredytowych określono, iż udzielony zostanie kredyt konsumpcyjny.

W dniu 2 kwietnia 2004 roku została zawarta umowa o kredyt dla ludności, między bankiem a Panem. W wyniku umowy bank udzielił kredytu w wysokości 150.000zł, płatnego w trzech transzach z przeznaczeniem na sfinansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych. Zabezpieczenie kredytu stanowi weksel własny in blanco kredytobiorcy z klauzulą „ nie na zlecenie”, poręczony przez Pana zakład pracy oraz wpływy na Pana konto osobiste.

Jednocześnie we wniosku wyjaśnił Pan, że transze kredytu bankowego wypłacane były w miarę postępu prac budowlanych dotyczących budowy domu jednorodzinnego.

Jak wynika z umowy kredytowej, wypłacanie środków finansowych nie było uwarunkowane stopniem zaawansowania prac budowlanych.

Również w dniu 2 kwietnia 2004 roku zostało zawarte porozumienie między zakładem pracy a Panem, na podstawie którego, w związku z wkładem wnoszonym przez Pana w rozwój firmy oraz posiadanymi kwalifikacjami i wiedzą, pracodawca zamierza wspierać Pana przy zaciągnięciu i spłacie kredytu na budowę domu jednorodzinnego poprzez poręczenie kredytu zaciągniętego przez Pana na inwestycję związaną z budową domu oraz poprzez przyznanie mu premii za długotrwałe zatrudnienie.

Przyznana Panu premia za długotrwałe zatrudnienie w wysokości 50% wymaganych odsetek od kredytu wypłacana będzie pracownikowi maksymalnie przez okres 10 lat od podpisania porozumienia lub też od pierwszej wypłaty premii, w zależności od tego, który z tych terminów nastąpi później. Jednocześnie premia ma być wypłacana bezpośrednio bankowi, który udzielił Panu kredytu.

W celu zabezpieczenia interesów zakładu pracy, zobowiązał się Pan do obciążenia nieruchomości hipoteką, jak również małżonka Pana zobowiązała się do poręczenia wobec zakładu pracy za wszelkie zobowiązania Pana z tytułu zaciągniętego kredytu.

W związku z powyższym zajął Pan stanowisko, iż spełnione zostały wszelkie warunki do dokonania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od zaciągniętego kredytu na mocy art.26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t.Dz.U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 ze zm.). Z umowy kredytowej zawartej z bankiem w połączeniu z porozumieniem zawartym z pracodawcą wynika bowiem jednoznacznie, iż celem zaciągnięcia kredytu było finansowanie własnych potrzeb mieszkaniowych. W umowie kredytowej zostało wskazane, iż zabezpieczeniem spłaty kredytu jest weksel poręczony przez pracodawcę. Natomiast z porozumienia z pracodawcą wynika, że poręczenie kredytu było możliwe jedynie w przypadku przeznaczenia kredytu na cele mieszkaniowe. Złamanie przez Pana warunku o przeznaczeniu kredytu skutkowałoby rozwiązaniem porozumienia.

Zdaniem Pana w związku z tym, iż budowa domu jednorodzinnego została zakończona, a pracodawca wywiązuje się z zawartego porozumienia poprzez poręczenie kredytu i wypłacenie premii za długotrwałe zatrudnienie należy uznać, iż kredyt został udzielony na sfinansowanie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Fakt, iż w tytule umowy o kredyt bankowy nie wskazano, iż jest on przeznaczony na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych – w Pana opinii – pozostaje bez wpływu na uprawnienie do korzystania z ulgi podatkowej. Przepis art.26b ust.1 lit.a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje bowiem, iż właściwy cel udzielenia kredytu musi wynikać z tytułu umowy zawartej z bankiem. Ustalając cel zaciągniętego kredytu trzeba mieć na uwadze treść całej umowy kredytowej w połączeniu z treścią zawartego porozumienia. Na taki obowiązek niejednokrotnie zwracano uwagę w wyrokach sądów administracyjnych (vide -wyrok NSA z 19 października 2000 roku, sygn.akt.III SA 1403/99).

Ponadto zauważa Pan, iż dokonując interpretacji prawa podatkowego wraz z wykładnią literalną należy stosować wykładnię celowościową. Dopiero bowiem kompleksowa wykładnia prawa podatkowego pozwala na właściwe odtworzenie normy prawnej zgodnie z zamierzeniem ustawodawcy. Jednocześnie w przedmiotowym przypadku, uzyskany kredyt faktycznie przeznaczony został na wybudowanie domu jednorodzinnego. Stąd odsetki od tego kredytu winny podlegać odliczeniu od dochodu w ramach przewidzianej prawem ulgi podatkowej.

Ustosunkowując się do powyższego, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, stwierdza co następuje.

Na mocy art.26b ust.1 pkt 1-4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t.Dz.U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku, od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art.26 ust.1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust.2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art.3 ust.1 na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

- budową budynku mieszkalnego, albo
- wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo wybudowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
- zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
- nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkaniowe lub przebudową (przystosowaniem) budynku mieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Natomiast zgodnie z art. 26b ust.2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od Osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust.1, stosuje się, jeżeli kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust.1.

Ustawodawca zastrzegł zatem w przepisach nie tylko warunek, aby udzielony kredyt został przeznaczony na sfinansowanie określonej inwestycji, mającej zaspokajać własne potrzeby mieszkaniowe podatnika, ale przede wszystkim cel inwestycji musi zostać określony precyzyjnie w umowie kredytowej zawartej z bankiem i odpowiadać tym wymienionym w zamkniętym katalogu przepisu art.26b ust.1 pkt 1-4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści dołączonej do wniosku kserokopii umowy kredytowej wynika, iż kredyt w wysokości 150.000zł zostaje udzielony z przeznaczeniem na sfinansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych.

W umowie nie został zatem wymieniony żaden z celów opisanych w art. 26b ust.1 pkt 1-4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe powoduje, iż omawiana ulga podatkowa Panu nie przysługuje, gdyż jeden z warunków określonych przepisami prawa nie został spełniony.

Wobec czego, zaniechano dalszej analizy sprawy, w części dotyczącej współfinansowania przez zakład pracy części spłaty odsetek i wpływu jaki może to wywierać na możliwość zastosowania odliczenia.

W konsekwencji powyższego, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu nie podziela Pana stanowiska zajętego we wniosku.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie zastosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b par.1 ustawy Ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli płatnik podatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a par.4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a par.4 ustawy – Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie .

Zażalenie, zgodnie z przepisami art. 236 par.2 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu.

Zażalenie, winno zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej, zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.