POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o. o., z miesiąca lutego.2006r, żądającego udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie: obowiązku składania informacji podatkowych w trybie art. 82 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Spółka X. przedstawiła we wniosku następujący stan faktyczny:

Wstęp

Spółka X. jest stroną umów zawartych ze Spółką Y. GmbH (nierezydentem w rozumieniu przepisów prawa dewizowego), gdzie Spółka Y. ma 100% udziału w Spółce X., oraz ze Spółką Z Ukraina (nierezydentem w rozumieniu przepisów prawa dewizowego), gdzie Sp. X. Polska posiada 70% udziałów.

Opis konkretnej transakcji

Spółka X. Polska jest stroną „Umowy sprzedaży deskowań i rusztowań" zawartej w dniu 09 kwietnia 2002 roku pomiędzy Spółką X. Polska i Spółką Y. Niemcy. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Przedmiot umowy został określony w sposób ogólny jako „deskowania i rusztowania XX z przynależnym osprzętem" (pkt 1 Umowy) ilość oraz asortyment rusztowań i deskowań dostarczanych w wykonaniu umowy wynika ze składanych przez Spółkę X. Polska zamówień, będących jednocześnie specyfikacjami dostawy. Bezpośrednią podstawę do składania zamówień stanowią, cyklicznie aktualizowane katalogi wyrobów XX wraz z cennikami. Umowa nie zawiera określania kwoty transakcji.

Przedmiot transakcji

Przedmiotem dokumentowanej transakcji jest zakup deskowań i rusztowań systemu XX przez Spółkę X. Polska od Spółki Y. Niemcy. Są to najnowocześniejsze z używanych w branży deskowania systemowe do betonu oraz rusztowania fasadowe i przestrzenne. Transakcja dotyczy zarówno deskowań i rusztowań nowych jaki używanych.

Umowa stanowiąca podstawę transakcji dotyczy literalnie deskowań i rusztowań nowych, jednakże zakres jej obowiązywania został rozciągnięty w drodze porozumień stron także na deskowania i rusztowania używane.

Nowe i używane deskowania oraz rusztowania z przynależnym osprzętem to podstawowy materiał, wykorzystywany przez spółkę X. Polska w toku prowadzonej działalności operacyjnej. Sp. X. Polska nabywa deskowania i rusztowania głównie w celu wydzierżawiania ich na rynku polskim i w niewielkim zakresie na rynkach zagranicznych podmiotom niezależnym jak też w pewnym zakresie podmiotom powiązanym. Sp. X. Polska odsprzedaje również zakupione deskowania i rusztowania.

Sp. X. Polska dokonuje zakupu różnego rodzajów deskowań i rusztowań od Sp. Y. Niemcy, w tym między innymi rodzajów poniżej przedstawionych:

Dźwigary deskowaniowe Podpory ramowe

Dźwigarowe deskowania ścienne Podpory stropowe

Deskowania łukowe Kozły oporowe

Deskowania ramowe Ściągi

Systemy pomostów Osprzęt montażowy

Deskowania słupów Osprzęt budowlany

Budownictwo komunikacyjne Pomoce do projektowania

Aluminiowe deskowania stropowe Płyty poszycia deskowań

Dźwigarowe deskowania stropowe Rusztowania/ XX UP

System rusztowań podporowych

Przedmiotem transakcji są deskowania i rusztowania o cechach określonychw specyfikacji załączonej do każdego zamówienia realizowanego w wykonaniu transakcji.

Stanowisko podatnika w sprawie

Zgodnie z art. 82 § 1 pkt 2 Ordynacji, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane bez wezwania przez organ podatkowy do sporządzania i przekazywania informacji o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego. Zasady sporządzania informacji reguluje § 3 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 ze zm.).

Zgodnie z tymi przepisami w informacjach podatkowych uwzględnia się wartość należności lub zobowiązań (w przypadku opisywanej transakcji zobowiązań) wynikającą z umów, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, sporządzonych w formie pisemnej, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 EURO, lub wartość wynikająca z wystawionych lub otrzymanych (w naszym przypadku otrzymanych) faktur lub rachunków potwierdzających zawarcie umowy.

W opisanym przez Spółkę przypadku w roku podatkowym 2005 nie została zawarta umowa, a wyłącznie kwota jednej faktury (wartość danej dostawy, transakcji) przekroczyła wartość 300.000 EURO.

Zdaniem Spółki X. zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów w informacji podatkowej należy uwzględnić wyłącznie wartość zobowiązań wynikającą z faktur przekraczających wartość 300.000 EURO, ponieważ przy braku zawarcia umowy w danym roku podatkowym wartość faktury a nie ich suma stanowi wartość zawartej transakcji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza co następuje:

Stosownie do postanowień art. 82 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji bez wezwania przez organ podatkowy – o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Treść tego przepisu precyzuje § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002r. w sprawie informacji podatkowych (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 ze zm.) stanowiąc, że informacje o zawartych umowach, sporządza się i przekazuje, jeżeli:

1)jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub

2)inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające , do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub

3)nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisów

- jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Stosownie do § 3 ust. 2 w/w Rozporządzenia w przypadkach, o których mowa w ust 1:

- pkt 1 i 2 - w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000EURO.

- pkt 3 – w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekroczyła równowartość 5.000EURO.

Zgodnie z § 4 ust. 1 w/w Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie informacji podatkowych w informacjach, o których mowa w § 2 i 3, uwzględnia się wartość należności lub zobowiązań wynikającą z umów sporządzonych w formie pisemnej lub wartość wynikająca z wystawionych lub otrzymanych faktur albo rachunków potwierdzających zawarcie umowy.

Mając powyższe przepisy na uwadze tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż podatnik zobowiązany jest złożyć informację o umowach zawartych z nierezydentami ORD-U za dany rok podatkowy, pomimo że w roku podatkowym 2005 nie została zawarta odrębna umowa.

Wartość realizowanych dostaw wynika z wykonania umowy z 2002r – na podstawie realizowanych zamówień, potwierdzonych otrzymanymi fakturami.

Przedmiotowa umowa nie zawiera określenia kwoty transakcji a wykonanie umowy wynika ze składanych zamówień, (będących jednocześnie specyfikacjami dostawy), potwierdzonych otrzymanymi fakturami. W danym roku podatkowym Spółka zawiera więc transakcje w oparciuo w/w umowę ramową i bieżące zamówienia. Z pisma Spółki wynika , że właśnie w ten sposób realizowane są transakcje wymienione w pytaniu. Należy je wobec tego traktować jako odrębne umowy – kontrakty wykonawcze. W związku z tym podlegają one obowiązkowi informacyjnemu ORD-U.

Wobec powyższego w informacjach podatkowych należy uwzględnić:

sumę zobowiązań przekraczającą równowartość 300.000EURO wynikającąz otrzymanych faktur lub rachunków potwierdzających zawarcie tych umów.

W związku z tym organ podatkowy nie podziela stanowiska Spółki w przedstawionym stanie faktycznym, iż w informacji podatkowej należy uwzględnić wyłącznie wartość zobowiązań wynikającą z faktur przekraczających wartość 300.000EURO.

Reasumując postanowiono jak w sentencji