P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim działając na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. „Ordynacja podatkowa” (tekst jednolity Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), po zapoznaniu się z wnioskiem Strony z dnia 13-12-2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

stwierdzić, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 13 grudnia 2006r., uzupełnionym następnie w dniu 08.01.2007r., Strona zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której na dzień złożenia wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:Spółka świadczy usługi w zakresie przewozu osób w ramach kolejowych przewozów pasażerskich. W roku 2006r. Spółka otrzymała dodatkowe środki finansowe na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16.12.2005r. O Funduszu Kolejowym (DZ.U. z dnia 25.01.2006 Nr 12 poz. 61) jako zwrot przewoźnikom kolejowym utraconych przychodów z tytułu obowiązujących ulg ustawowych za lata 2002 – 2003 niepokrytych w całości wypłaconymi dotacjami z tego tytułu.Trudna sytuacja budżetu państwa w latach 2002 – 2003 uniemożliwiła przekazanie przewoźnikom środków w pełni rekompensujących utracone z tego tytułu przychody. Stawki dotacji do ulg taryfowych w tych latach uległy znacznemu obniżeniu, przy czym, wobec braku środków w budżecie przeznaczonych na ten cel, od miesiąca października 2003r. przewoźnicy nie otrzymywali dotacji w ogóle.W ten sposób dotacja wypłacona w 2003 r. stanowiła:styczeń – luty 68%marzec – wrzesień 75%październik – grudzień 0%a w 2002 roku:styczeń 10%luty – lipiec 52%sierpień – listopad 65,29%grudzień 100%utraconych przychodów wynikających z dokumentacji źródłowej stanowiącej podstawę rozliczenia tej dotacji.Powyższe miało wpływ na wynik finansowy w latach 2002 – 2003, gdzie Spółka osiągnęła znaczną stratę na działalności gospodarczej. Wraz z poprawą sytuacji budżetowej w 2004r. i w latach następnych stawka dotacji była wypłacona w pełnej wysokości. W związku z wejściem w życie postanowień ustawy z dnia 16.12.2005r. O Funduszu Kolejowym stał się możliwy zwrot przewoźnikom kolejowym utraconych przychodów z tytułu obowiązujących ulg ustawowych za lata 2002 – 2003.Fundusz kolejowy powołany w/w ustawą działa jako wyodrębniony rachunek bankowy prowadzony przez Bank G. Środki Funduszu, jak zapisano w ustawie mogą być przeznaczone na:remonty i utrzymanie linii kolejowych,dofinansowanie przygotowania oraz realizacji i przebudowy linii kolejowych,pokrycie utraconych przez przewoźników kolejowych przychodów w latach 2002 – 2003 z tytułu obowiązujących ulg taryfowych w krajowych przewozach pasażerskich.Kwota przypadająca dla Spółki z tego tytułu za w/w lata wynosi 1.957.901zł, z tego kwota przekazana do końca roku 2006 wyniosła 893.340zł. Zdaniem Spółki środki otrzymane z Funduszu Kolejowego nie mają bezpośredniego wpływu na wartość usług świadczonych przez Spółkę, mają one wpływ pośredni, bowiem stanowią one dofinansowanie do utraconych przez przewoźników kolejowych przychodów w latach 2002 – 2003 z tytułu honorowania obowiązujących ulg taryfowych w krajowych przewozach pasażerskich.

Pytanie:

Czy środki finansowe jakie Spółka otrzymała w 2006r. z Funduszu Kolejowego mieszczą się w pojęciu dotacji, subwencji lub innych dopłat o podobnym charakterze podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadzie art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.)?

Strona stoi na stanowisku, że:

Otrzymane w 2006 roku środki finansowe z Funduszu Kolejowego nie mają charakteru dotacji wyrównującej utracone przychody z tytułu obowiązujących ulg ustawowych za lata 2002 – 2003, nie powinny wchodzić do podstawy opodatkowania podatkiem VAT z racji, iż nie mają bezpośredniego wpływu na cenę (kwotę należną świadczonych usług).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (DZ.U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis ten oznacza zatem, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Podstawę oceny opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, jest stwierdzenie czy są one dokonywane w celu sfinansowania czy też dofinansowania konkretnej dostawy lub usługi. Tym samym otrzymana dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze niemająca bezpośredniego wpływu na wartość dostawy lub usługi, nie wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Naczelnika, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że otrzymane w 2006 roku środki finansowe z Funduszu Kolejowego nie mają charakteru dotacji, subwencji czy dopłaty wyrównującej utracone przychody z tytułu obowiązujących ulg ustawowych za lata 2002 – 2003 i nie mają bezpośredniego wpływu na wartość usług świadczonych przez Spółkę w okresie po 1 maja 2004r. - zatem otrzymane środki finansowe nie wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Strony jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika (art. 14 b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa), wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 ustawy Ordynacji podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).