Na podstawie art. 14a § 1 i art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olecku, w związku z wnioskiem spółki jawnej z dnia 14.03.2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, stwierdza że stanowisko Podatnika zawarte we wniosku, jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2007 r. wpłynął wniosek spółki jawnej, bez numeru z dnia 14.03.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika.

Stan faktyczny sprawy:
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka jawna, będąca czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji łodzi żaglowych dla koncernu z siedzibą we Francji, który z kolei dokonuje ich sprzedaży na terenie wielu krajów Europy i USA. Koncern z siedzibą we Francji w ramach napraw gwarancyjnych wykonał poza terytorium Polski szeregu usług na rzecz Podatnika, wystawiając pod koniec 2006 r, między innymi, faktury na Podatnika, który wcześniej miał nazwę "X". Faktury te dotyczą łodzi wcześniej wyprodukowanych przez inną współpracującą z Podatnikiem firmę, od której została przejęta produkcja i kontrahenci. Podejmowane przez Podatnika próby wyjaśnienia sytuacji i prośby o wystawienie faktur na właściwego producenta naprawianych łodzi nie doprowadziły do skorygowania tych faktur przez francuskiego usługodawcę. W tej sytuacji Podatnik otrzymał faktury obciążające go za naprawy łodzi o numerach wskazanych w tych fakturach, których faktycznie nie wyprodukował.

Pytanie Wnioskodawcy:
Czy w celu uniknięcia przez Podatnika kosztów przedmiotowych usług gwarancyjnych, w związku z błędnie określonym na fakturach wystawionych przez francuskiego usługodawcę odbiorcą usług, można refakturować te usługi na faktycznego producenta naprawianych łodzi i czy na refakturach należy zastosować opodatkowanie VAT lub uznać, że nie podlega opodatkowaniu?

Stanowisko Wnioskodawcy:
Zdaniem Podatnika ma on prawo refakturować błędnie wystawione faktury na faktycznego producenta naprawianych łodzi bez zastosowania opodatkowania VAT, gdyż refakturowane usługi nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm), zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Katalog czynności zaliczanych do dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, określony został w art. 7 i art. 8 tej ustawy. Przepisy ustawy VAT oraz przepisy wykonawcze do niej, nie definiują terminu „refakturowanie”. Jednak przyjęta praktyka dopuszcza sytuację, w której koszty niektórych usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawienie tzw. refaktur. Refakturowanie polega na na zafakturowaniu odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marży. Celem refakturowania jest przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie skorzystał, mimo, że podmiot refakturujący faktycznie danej usługi nie wykonał. O refakturowaniu usług możemy mówić jednak tylko wtedy, gdy strony łączy umowa określająca sprzedaż usług zasadniczych, zaś refakturowanie jest jedynie sprzedażą uboczną służącą wykonaniu tych usług. Ponadto adresat refaktury winien być równocześnie odbiorcą refakturowanych usług oraz pomiędzy odbiorcą i wystawcą refaktury istnieje umowa, z której wynika, że taka usługa jest przedmiotem świadczenia i odrębnego fakturowania (tj. refakturowania). Reasumując należy stwierdzić, iż prawo, a zarazem obowiązek refakturowania ma jedynie podatnik wykonujący usługę przy pomocy osoby trzeciej. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik przejmując produkcję i kontrahentów od innej firmy nie przejął jednocześnie serwisu gwarancyjnego, dotyczącego łodzi wyprodukowanych wcześniej przez tą firmę.

W ocenie tut. organu, w rozpatrywanym przypadku, nie zachodzą przesłanki do refakturowania usług gdyż Podatnik nie świadczy tutaj, przy pomocy usługodawcy francuskiego, usług dla firmy od której przejął produkcję i kontrahentów. Stan faktyczny opisany w fakturach wystawionych przez francuskiego usługodawcę, wskazuje wyraźnie jakie numery mają naprawione w ramach gwarancji łodzie. Brak jest zatem podstaw aby Podatnik mógł przyjąć do swoich rozliczeń przedmiotowe faktury i wystawiać w oparciu o nie refaktury bo, jak sam wskazuje, nie on był producentem naprawianych w ramach gwarancji łodzi. Błędne wskazanie na fakturach przez kontrahenta francuskiego Podatnika jako odbiorcy, nie uprawnia go do przyjęcia tych faktur i ujęcia ich w swoich rozliczeniach, gdyż nie on jest nabywcą tych usług.

W związku z powyższym stanowisko Podatnika, iż w przedmiotowej sprawie może zastosować refakturowanie usług naprawy łodzi na faktycznego ich producenta bez zastosowania stawki podatku VAT gdyż refakturowane usługi nie podlegają opodatkowaniu w kraju, jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 §2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno odpowiadać wymogom określonym w art. 222 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.