Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-300/12-5/GG
z 27 listopada 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB3/423-300/12-5/GG
Data
2012.11.27
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody
Słowa kluczowe
cash-pooling
poręczenie
świadczenie nieodpłatne
Istota interpretacji
Czy poręczenia udzielone Spółce w ramach Umowy cash poolingu przez pozostałe Spółki z Grupy będące stronami tej umowy nie stanowią dla Spółki przychodu z nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Wniosek ORD-IN 542 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego , przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 r. (data wpływu 30 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji zawarcia umowy cash poolingu odnośnie wystąpienia przychodu w związku z uzyskanym poręczeniem (pytanie 5) – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 30 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie konsekwencji zawarcia umowy cash poolingu. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca - Przedsiębiorstwo Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka” ) planuje zawarcie z bankiem (dalej: „Bank”) umowy kompleksowego zarządzania płynnością finansową w ramach grupy kapitałowej (cash pooling) zwanej dalej „Umową”. Do Umowy przystąpią również inne podmioty wchodzące w skład grupy (zwane dalej łącznie „Spółkami” albo, „Grupą Spółek” lub „Klientem” albo „Klientami”). Bank nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką ani żadnym z Klientów w rozumieniu art. 11ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powiązania w rozumieniu tego artykułu występują natomiast pomiędzy poszczególnymi Klientami. Usługa kompleksowego zarzadzania płynnością finansową (cash pooling) ma na celu zwiększenie efektywności działalności gospodarczej prowadzonej przez podmioty z Grupy Spółek, poprzez odpowiednie wykorzystanie sumy dziennych sald (zarówno dodatnich, jak i ujemnych) na rachunkach bieżących podmiotów z Grupy Spółek. W szczególności Spółka oraz inne podmioty z Grupy Spółek zainteresowani są efektywnym zarządzaniem swoimi wierzytelnościami wobec Banku z tytułu posiadanych na rachunkach bieżących środków pieniężnych oraz zobowiązaniami wobec Banku z tytułu sald ujemnych powstałych na mocy odrębnych ustaleń. Usługa świadczona przez Bank będzie oparta na następującej strukturze:
Funkcjonowanie cash poolingu w ramach Umowy wygląda następująco: Koniec dnia roboczego: Najwcześniej o godzinie 17.30 jednak nie wcześniej niż przed rozliczeniem przez Bank płatności przychodzących na Rachunki trzecią sesja systemu płatniczego Elixir każdego Dnia Roboczego Bank będzie dokonywał następujących czynności w odniesieniu do każdego z Rachunków:
Każdy z Klientów udziela Bankowi poręczenia za przyszłe zobowiązania pozostałych Klientów z tytułu salda ujemnego, które może wystąpić na jakimkolwiek Rachunku lub TRK, do kwoty określonej w Umowie. Odpowiedzialność Klientów wobec Banku z tytułu poręczeń, o których mowa w ust. 1 jest solidarna. W przypadku niespłacenia salda ujemnego na rachunku bieżącym lub TRK w dacie jego wymagalności, Bank będzie miał prawo na koniec tego dnia obciążyć którykolwiek z rachunków bieżących należących do pozostałych Klientów celem zaspokojenia swoich roszczeń. Podstawą prawną dla przepływów pieniężnych pomiędzy Rachunkami Klientów a TRK jest art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: k.c.) - Klient posiadający saldo dodatnie na Rachunku spłaca proporcjonalnie wierzytelność przysługującą Bankowi z tytułu ujemnego salda na Rachunku innego Klienta, wobec czego nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty, gdyż płaci cudzy dług, za który jest odpowiedzialny osobiście - na podstawie udzielonego Bankowi poręczenia. Początek kolejnego dnia roboczego:
Do piątego dnia roboczego każdego miesiąca, Bank pobierze od każdego Klienta, prowizję za realizację Umowy wskazaną w Załączniku do umowy. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 5 wniosku, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne interpretacje. Zdaniem Wnioskodawcy, fakt udzielania Bankowi przez każdego z Klientów (uczestników cash poolingu) poręczenia za przyszłe zobowiązania pozostałych Klientów z tytułu salda ujemnego nie generuje po stronie Spółki powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z Umową cash poolingu każdy z Klientów udziela Bankowi poręczenia za przyszłe zobowiązania pozostałych Klientów z tytułu salda ujemnego, które może wystąpić na jakimkolwiek Rachunku lub TRK łącznie do kwoty określonej w Umowie. Odpowiedzialność Klientów wobec Banku z tytułu ww. poręczeń jest solidarna. W przypadku niespłacenia salda ujemnego na Rachunku lub TRK w dacie jego wymagalności, Bank będzie miał prawo na koniec tego dnia obciążyć którykolwiek z Rachunków należących do pozostałych Klientów celem zaspokojenia swoich roszczeń. Klienci nie będą się wzajemnie obciążać opłatami z tytułu udzielanych w ramach Umowy poręczeń. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) do przychodów zalicza się w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Zgodnie z poglądem Ministra Finansów, prezentowanym niejednokrotnie w wydawanych w jego imieniu interpretacjach przepisów podatkowych, dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Takie rozumienie pojęcia nieodpłatnego świadczenia przedstawił Minister Finansów przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 maja 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-261/11/JD, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 października 2011 r., sygn. ITPB3/423-492/11/DK oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 kwietnia 2011 r., sygn. ITPB3/423-31a/11/PS. Biorąc pod uwagę takie rozumienie pojęcia nieodpłatnego świadczenia, Wnioskodawca stwierdza, że tylko gdy otrzymujący świadczenie nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, może być mowa o świadczeniu nieodpłatnym. Natomiast w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku sytuacja taka nie ma miejsca. Spółka nie uzyskuje bowiem żadnego przysporzenia majątkowego w konsekwencji wzajemnego udzielania doręczeń przez uczestników cash poolingu w ramach Umowy. Jednocześnie żaden z uczestników cash poolingu nie musi - na etapie udzielenia poręczenia - angażować dodatkowo swoich aktywów. Konieczność zaangażowania aktywów Klientów poręczających pojawiłaby się dopiero w momencie ewentualnej realizacji poręczenia. Tym samym, w opinii Wnioskodawcy sama czynność udzielenia wzajemnych poręczeń w ramach Umowy nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo Spółka zwraca uwagę na fakt, że poręczenie stanowi w istocie warunek konieczny do zawarcia i realizacji Umowy cash poolingu. W związku z tym nie jest to odrębne rozwiązanie przyjęte w celu zabezpieczenia zadłużenia, a jedynie część bardziej złożonej relacji - umowy nienazwanej, jaką jest umowa cash poolingu. Próba wyodrębnienia z takiej złożonej usługi pojedynczego elementu składowego, jakim jest poręczenie, nie jest zasadna, ponieważ poręczenie nie stanowi celu samego w sobie, a jedynie element bardziej złożonej relacji pomiędzy grupą Spółek a bankiem. Celem Spółki i pozostałych Klientów jest osiągnięcie optymalizacji w zakresie gospodarowania środkami pieniężnymi, nie zaś uzyskanie czy udzielenie poręczenia potencjalnych zobowiązań wobec Banku. Dlatego nie może być mowy o uzyskaniu przez Spółkę (czy któregokolwiek z pozostałych Klientów) przychodu z nieodpłatnego świadczenia z tytułu udzielanych wzajemnie poręczeń w ramach Umowy cash poolingu. Do podobnego wniosku doszedł Minister Finansów w przywołanych powyżej interpretacjach przepisów podatkowych. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r, poz. 749) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.