Wnioskiem z dnia 16.02.2007r. (data wpływu do urzędu 19.02.2007r.) zwrócił się Pan o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.Przedstawiony przez Pana stan faktyczny: Prowadzi Pan działalność gospodarczą min. w zakresie szkolenia tj. kursy dla lekarzy organizowane we własnej bazie dydaktycznej. Harmonogram zajęć przewiduje tzw. „przerwy kawowe” tj. poczęstunek, który uwzględniany jest przez Pana w cenie kursu. Wobec powyższego zwraca się Pan z zapytaniem czy wydatki poniesione na zakup kawy, soków, drobnych ciasteczek można uznać za koszty prowadzenia firmy? Pana zdaniem koszty te nie mają nic wspólnego z funduszem reprezentacyjnym, są elementem standardowej obsługi kursów. Biorąc pod uwagę przedstawiony w piśmie stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Maz. uprzejmie wyjaśnia:

Zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zmianami ) „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.(...)". Z postanowień powyższej regulacji prawnej wynika, że o zakwalifikowaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodu decyduje spełnienie następujących przesłanek: 1.wydatek nie jest wymieniony w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w przepisach art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,2.wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Stosownie do przepisów art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia reprezentacji, wobec czego odwołując się do znaczenia nadanego w języku ogólnym, określonego w słownikach „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Słownik Języka Polskiego red. M. Szymczak, PWN, Warszawa 1989). W odniesieniu do działalności gospodarczej reprezentacja jest rozumiana jako kształtowanie i utrwalanie korzystnego wizerunku firmy, poprzez np. jej wystrój, kontakty oficjalne i handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, sposób podejmowania kontrahentów, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, że o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań, mających na celu stworzenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjach z kontrahentami, gośćmi i potencjalnymi klientami. Wydatki na poczęstunek dla klientów w trakcie szkoleń nie będą kosztami reprezentacji, gdyż wliczane są w cenę kursu, wobec czego mogą stanowić ogólne koszty firmy. Poniesione przez Pana wydatki na poczęstunek w trakcie szkoleń, których celem jest zwiększenie przychodów firmy, można zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodu w rozumieniu cytowanych wyżej przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto obowiązkiem podatnika , jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zmianami). Zatem o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Maz. informuje, że przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika (art. 14b §1 ustawy Ordynacja podatkowa) wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b §2 pkt. 1 Ordynacji podatkowej). Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia – zgodnie z art. 236 §2 pkt. 1 Ordynacji podatkowej.Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa).