Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty w Łodzi, działając na podstawie przepisów:

• art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
• art. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629)
• art. 14 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.)

uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2007 roku, uzupełnionym w dniu 08.02.2007 roku, w zakresie zastosowania prawa podatkowego w podatku od spadków i darowizn, w kwestii nabycia spadku i powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika:

Z przedstawionego stanu faktycznego zawartego we wniosku z dnia 29 stycznia 2007 roku - uzupełnionym w dniu 08.02.2007 roku - wynika, że w 2006 roku zmarła Pana Matka i jest Pan potencjalnym spadkobiercą ustawowym. Obecnie gromadzi Pan dokumenty do złożenia sprawy spadkowej. Do dnia złożenia niniejszego wniosku - Sąd nie stwierdził nabycia praw do spadku.

W Pana opinii nabył Pan prawo do spadku i obowiązek podatkowy powinien nastąpić w dniu uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku. Wobec powyższego według Pana opinii powinien być Pan objęty nowymi przepisami wynikającymi z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Podnosi Pan również fakt, że przepisy art. 14 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zostały zmienione, a zatem synowa zaliczona jest do I grupy podatkowej.

Stanowisko tut. Organu: zmiany w ustawie z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn, wprowadzone ustawą z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn i ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, dotyczące zwolnienia od podatku od spadków i darowizn osób najbliższych, weszły w życie z dniem 1 stycznia 2007 roku. W przepisach powyższych brak jest definicji "nabycia spadku", a zatem w tej kwestii należy stosować przepisy Kodeksu cywilnego. Na podstawie art. 924 kodeksu cywilnego, w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych tytułem spadku za dzień nabycia uznaje się dzień śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Sąd stwierdza jedynie fakt nabycia spadku na wniosek osoby mającej w tym interes . Nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Chwila otwarcia spadku odgrywa w prawie spadkowym ważną rolę. Od chwili otwarcia spadku spadkobierca może samodzielnie objąć spadek we władanie. Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza zatem nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 k.c.) i ma znaczenie jedynie deklaratoryjne.

Przepis art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku jest przepisem przejściowym, rozstrzygającym, które zmiany do ustawy o podatku od spadków i darowizn mają zastosowanie do nabycia, które nastąpiło przez dniem 1 stycznia 2007 roku. Celem przepisów przejściowych jest uregulowanie przez ustawodawcę stosunków prawnych, które powstały przed dniem wejścia w życie nowej regulacji, a ich skutki prawne trwać będą również po jej wejściu w życie. Zgodnie z ww. przepisem do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed 1 stycznia 2007 roku stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ww. ustawy zmieniającej z dnia 16 listopada 2006 roku.

W związku z tym przepisy tej ustawy nie regulują wpływu nowego przepisu art. 4a na stosunki powstałe pod działaniem ustawy przed zmianą. Jak wynika z powyższego do nabycia majątku w drodze spadku przed 1 stycznia 2007 roku przepis art. 4a nie może mieć zastosowania. Przepisy przejściowe, określone w art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej odnoszą się do stosowania przepisów art. 4 ust. 4 ustawy tj. określenie osób uprawnionych do korzystania ze zwolnień i ulg podatkowych w podatku od spadków i darowizn.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że wyżej była mowa o nabyciu rzeczy i praw majątkowych a nie o powstaniu obowiązku podatkowego.Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn jest pojęciem innym niż nabycie spadku i oznacza powinność świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia wymienionego w ustawach podatkowych. W podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy regulują przepisy art. 6 ww. ustawy. Obowiązek ten powstaje:

• przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.
• przy nabyciu stwierdzonym orzeczeniem sądu - z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Dla celów podatku od spadków ustawodawca zaliczył nabywców do trzech grup podatkowych - art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Do I grupy podatkowej (art. 14 ust. 3 pkt 1 zalicza się między innymi synową. Ustawodawca w ww. ustawie z dnia 16 listopada 2006 roku nie dokonał zmiany wymienionego przepisu.

Jak wynika z powyższego nabycie przez Pana spadku nastąpiło w 2006 roku a zatem brak jest podstaw prawnych aby uznać, że może Pan korzystać ze zwolnienia od opodatkowania, o którym stanowi art. 4a znowelizowanej ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z tym stanowisko Pana przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Pana zdarzenia.

Pouczenie zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.