Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-555/12-2/AG
z 7 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w przypadku wypłaty nierezydentowi należności za usługi pośrednictwa finansowego świadczone na podstawie:

• umowy agencyjnej - jest prawidłowe,
  

• innej umowy zawartej z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie sprzedaży eksportowej. Spółka podpisze umowę agencyjną, polegającą na pośrednictwie handlowym, z pośrednikiem będącym osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Na jej mocy Spółka powierzy pośrednikowi pośredniczenie w zawarciu umowy współpracy handlowej z podmiotem zagranicznym, zgodnie z którą Spółka będzie dokonywała sprzedaży towarów podmiotowi zagranicznemu na podstawie zamówień składanych przez ten podmiot. Na podstawie powyższej umowy pośrednik będzie podejmował działania mogące spowodować zwiększenie sprzedaży towarów Spółki. Do obowiązków pośrednika w tym zakresie będzie należało przekazywanie Spółce informacji o sugestiach dotyczących jakości, ceny oraz warunków dostawy towarów, o wszelkich reklamacjach dotyczących towarów składanych przez podmiot zagraniczny, bądź kupujących od niego. W przypadku zrealizowania sprzedaży przez Spółkę na rzecz podmiotu zagranicznego, pośrednikowi wypłacane będzie wynagrodzenie prowizyjne. Powyższa osoba jest nierezydentem. Posiada miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie uzyskuje dochodów z tytułu usług pośrednictwa handlowego poprzez zakład położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Usługi będą wykonywane na terenie Arabii Saudyjskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy usługi pośrednictwa finansowego mieszczą się w ramach art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w szczególności pkt 1 i 5), a co za tym idzie, czy Spółka jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tego tytułu i czy do jego pobrania, z zastosowaniem stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub jego niepobrania, wymagany jest certyfikat rezydencji?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi pośrednictwa finansowego nie mieszczą się w ramach art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, Spółka nie jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tego tytułu. W konsekwencji tego, certyfikat rezydencji nie jest wymagany.

Wśród usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest usług wykonywanych na podstawie umowy agencyjnej. Usług tych nie można również zakwalifikować do przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9, a konkretnie w art. 13 pkt 8 ww. ustawy. Przepis ten wskazuje jedynie umowy zlecenia i o dzieło. W świetle powyższego, jako że czynności wykonywanych na podstawie umowy agencyjnej nie należy kwalifikować do usług wymienionych w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają one podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, to tym samym przychody z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy. Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z interpretacją ITPB1/415-694/11/MR.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwaniu personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Wśród wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest usług agencyjnych /pośrednictwa handlowego. W znaczeniu słownikowym pojęcie agent oznacza ,,przedstawiciela jakiejś firmy’’ (Słownik Języka Polskiego PWN -www.sjp.pwn.pl.).

Natomiast w myśl art. 758 § l ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie (art. 758 § 2 Kc).

Wprawdzie katalog usług wskazanych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze’’, jednakże w tym znaczeniu, że świadczenia tam wymienione można podzielić na dwie grupy, tj. świadczenia wyraźnie nazwane, np. doradcze, księgowe, badania rynku oraz świadczenia mające podobny charakter do świadczeń wyraźnie nazwanych, a więc niebędące stricte ww. świadczeniami nazwanymi, lecz świadczeniami posiadającymi elementy charakterystyczne dla owych świadczeń nazwanych, a także elementy charakterystyczne dla innych świadczeń niż wymienione w ww. artykule. Przy czym owe elementy składowe „świadczenia o podobnym charakterze’’ powinny być w takiej proporcji, by elementy charakterystyczne dla świadczeń nazwanych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeważały nad elementami właściwymi dla innych świadczeń (innych niż wymienione z nazwy w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) - tj. były elementami głównym. Nie mogą to być więc wszystkie możliwe świadczenia, lecz świadczenia zawierające essentialia negotii umów świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Tymczasem w przeciwieństwie do wymienionych w art. 29 ust. l pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych usług, tj. usług doradczych, księgowych, badania rynku, tj. usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. W przypadku więc usługi pośrednictwa handlowego, jej konsekwencją są wzajemne zobowiązania dotyczące trzech podmiotów - zleceniodawcy, zleceniobiorcy oraz podmiotu trzeciego zawierającego w następstwie usługi pośrednictwa handlowego umowę ze zleceniodawcą. Konsekwentnie usługa pośrednictwa ma inny charakter od usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Należy więc, zdaniem Wnioskodawcy zauważyć, iż essentialia negotii umowy pośrednictwa jest doprowadzenie do zawarcia umowy przez zleceniodawcę z podmiotem trzecim, podczas gdy essentialia negotii umów dotyczących pozostałych usług wymienionych w art. 29 ust. i pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zobowiązanie się zleceniobiorcy do wykonania określonej usługi doradczej, księgowej, badania rynku itp.

Dla bardziej precyzyjnego omówienia świadczeń o podobnym charakterze, zasadne jest odesłanie do klasyfikacji statystycznych. Zgodnie z PKWIU stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2003 r. (Dz. U. 2008 r. Nr 207, poz. 1293) usługi objęte dyspozycją art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sklasyfikowane są następująco:

• usługi prawne i księgowe - w Sekcji M „Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna” w Dziale 69 „Działalność prawnicza, rachunkowo - księgowa i doradztwo podatków”,
  

• usługi zarządzania i kontroli oraz usługi doradcze - w Sekcji M „Działalność profesjonalna, naukowa techniczna” w Dziale 70 „Usługi firm centralnych (head offices), usługi doradztwa związane z zarządzaniem” w Grupie 70.2. „Usługi doradztwa związane z zarządzaniem”,
  

• usługi reklamowe i badania rynku - w Sekcji M „Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna” w Dziale 73 „Usługi reklamowe; usługi badania rynku i opinii publicznej” w Grupie 73 i „Usługi reklamowe” oraz w Grupie 73.2 „Usługi badania rynku i opinii publicznej”,
  

• usługi przetwarzania danych - w Sekcji J „Usługi w zakresie informacji i komunikacji” w Dziale 63 „Usługi w zakresie informacji” w Grupie 63.1 „Usługi przetwarzania danych, zarządzania stronami internetowymi (hosting) i podobne usługi; usługi portali internetowych”,
  

• usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu - w Sekcji N „Usługi administrowania i usługi wspierające” w Dziale 78 „Usługi związane z zatrudnieniem”.
  
  

Natomiast usługi pośrednictwa handlowego zostały sklasyfikowane w zupełnie innym grupowaniu niż usługi wymienione w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie w Sekcji G „Handel hurtowy i detaliczny; naprawa pojazdów samochodowych; włączając motocykle’’, w Dziale 45 „Handel hurtowy z wyłączeniem handlu hurtowego pojazdami samochodowymi’’, w Grupie 46.1 „Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej’’.

W związku z powyższym, oczywistym jest, że działalność pośrednictwa handlowego nie jest objęta zakresem świadczeń wymienionych w 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca dodał, iż otrzymał z tut. Urzędu interpretację indywidualną IPTPB1/415-126/12-5/AG uznającą za prawidłowe Jego stanowisko w analogicznej sytuacji, dotyczącej umowy pośrednictwa handlowego z pośrednikiem będącym osobą fizyczną prowadzącym działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w odniesieniu do umowy agencyjnej, a nieprawidłowe, gdy usługi pośrednictwa finansowego świadczone będą na podstawie innej umowy przez osobę nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 3 ust. 2b powyższej ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

W świetle powyższych przepisów nie są w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą.

Przepis art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Jest to tzw. zasada ograniczonego obowiązku podatkowego. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

Przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce zawiera cytowany wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” wskazuje, iż ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.

Powyższe przepisy przewidują opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy). W sytuacji, gdy usługi nie są wykonywane na terytorium Polski, o tym czy dochód z wykonania usługi został osiągnięty na terytorium Polski przesądzać będzie to, czy efekt usługi będzie wykorzystany w Polsce. Powyższe ma miejsce w przypadku, gdy usługi wykonywane są na rzecz podmiotu z siedzibą w Polsce, przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania poza terytorium Polski, a efekt świadczonych usług wykorzystywany będzie przez polski podmiot w Polsce. Należy tu mieć na uwadze, że nie wszystkie rodzaje dochodów powiązane są fizycznie z miejscem ich osiągania. Dotyczy to zwłaszcza wszelkiego rodzaju praw/usług niematerialnych. Najbardziej oczywistym przykładem oderwania dochodu od miejsca jego powstania jest dochód z odsetek, gdzie zgodnie z Modelową Konwencją OECD, na której oparte są umowy zawierane przez Polskę, uważa się że odsetki powstają w państwie, w którym płatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania (w państwie, z którego są wypłacane).

Przepis art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przy tym, iż przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m. in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 29 ust. 1 tej ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
5. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
   
   

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zamierza podpisać umowę agencyjną, wymienioną w art. 758 § 1 Kodeksu cywilnego, z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, posiadającą miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nieuzyskującą dochodów z tytułu usług pośrednictwa handlowego poprzez zakład położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na mocy tej umowy Spółka powierzy pośrednikowi pośredniczenie w zawarciu umowy o współpracy handlowej z podmiotem zagranicznym.

Zgodnie art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

W świetle powyższego przepisu, nie jest prawnie możliwe zawarcie umowy agencyjnej z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Podmiotami takiej umowy mogą być bowiem tylko osoby fizyczne będące przedsiębiorcami lub osoby prawne, tj. podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

W przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wskazane są inne formy zatrudnienia, takie jak, na przykład: stosunek pracy, umowa zlecenia. Uzyskane na podstawie tych umów dochody opodatkowane będą zgodnie z dotyczącymi ich zasadami opodatkowania, zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawartych z państwem, którego rezydentem będzie osoba fizyczna świadcząca na rzecz Wnioskodawcy usługi pośrednictwa handlowego.

Reasumując, przepisem art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są objęte usługi pośrednictwa handlowego świadczone na podstawie umowy agencyjnej na rzecz polskiego podmiotu, przez podmiot nie mający zamieszkania lub zakładu na terytorium Rzeczypospolitej. W przepisie tym bowiem ww. usługi nie zostały wymienione, co skutkuje brakiem konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat wynagrodzeń prowizyjnych za świadczone przez podmiot zagraniczny na podstawie umowy agencyjnej usługi.

Natomiast w przypadku, gdy wypłata należności na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, mającej miejsce zamieszkania poza terytorium Polski, nastąpi z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawcy ciążył będzie obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat, stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W świetle powyższego przepisu, interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla osoby, która świadczyć będzie usługi pośrednictwa handlowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.