D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia XXX z dnia 24 października 2006r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie XXX z dnia 17 października 2006r. w stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego uznającej za nieprawidłowe stanowisko w przedmiocie możliwości sprzedaży detalicznej przez Spółkę gazu płynnego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ze stacji autogazu znajdującej się na terenie składu podatkowego

- utrzymuje w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Jak wynika z akt sprawy, w dniu 17.07.2006r. do Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie wpłynął wniosek XXX, zwanej dalej Podatnikiem, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi skład podatkowy, w którym znajdują się trzy zbiorniki magazynowe przeznaczone do przyjmowania, magazynowania i wydawania gazu ciekłego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Wyżej wymienione zbiorniki połączone są wspólnym kolektorem, który w momencie jego każdorazowego otwarcia lub zamknięcia zabezpieczany jest przez pracowników Szczególnego Nadzoru Podatkowego urzędowymi zabezpieczeniami UC (plombami). Do trzech zbiorników podłączony jest dystrybutor LPG. Za pomocą dystrybutora odbywa się sprzedaż gazu do napędów pojazdów samochodowych w godzinach od 6:00 do 21:00 od poniedziałku do soboty w obecności pracownika SNP (w niedzielę sprzedaż gazu do napędu samochodów nie odbywa się). Na terenie składu całodobowo prowadzony jest przez pracowników SNP stały nadzór podatkowy. Sprzedaż gazu ze stacji autogazu prowadzona jest na terenie składu podatkowego. Gaz znajdujący się w zbiornikach i z nich sprzedawany, m.in. z przeznaczeniem na cele napędowe, ma status zawieszonego poboru akcyzy. W momencie zatankowania pojazdu na stacji autogazu ilość, którą został zatankowany wykazuje się w ewidencji WAH do opodatkowania podatkiem akcyzowym i wylicza się od tej ilości zaliczkę na podatek akcyzowy, a następnie dokonuje płatności 25-go dnia po dniu powstania obowiązku podatkowego.

Podatnik informuje, że w sprawach będących przedmiotem niniejszego zapytania nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pytania Podatnika w złożonym przez niego wniosku były następujące: „Czy spółka może prowadzić taką sprzedaż detaliczną z terenu składu podatkowego ze stacji LPG, obliczając i wpłacając dzienne zaliczki” ? oraz „Czy zaliczka na podatek akcyzowy od gazu, który był zakupiony przez spółkę w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i sprzedawany ze stacji autogazu znajdującej się na terenie składu podatkowego, powinna być odprowadzana w dniu sprzedaży tego gazu, czy też 25-go dnia po dniu powstania obowiązku podatkowego?”

Zdaniem Podatnika Spółka postępuje prawidłowo, gdyż zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym opodatkowaniu akcyzą podlegają wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego oraz sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju. Obliczanie i zapłata podatku akcyzowego należnego od sprzedaży następuje zgodnie z art. 19 ust. 2 i 3 ustawy, tj. ”w przypadku wyrobów akcyzowych zharmonizowanych podatnicy są również obowiązani do obliczania i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne. Wstępnych wpłat akcyzy za okresy dzienne dokonuje się nie później niż 25 dnia po dniu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Wpłaty dzienne dokonywane za miesiąc rozliczeniowy są uwzględniane przy rozliczeniu akcyzy, o której mowa w ust. 1, za dany miesiąc rozliczeniowy”.

Podatnik stoi na stanowisku, że sprzedaż detaliczna gazu z dystrybutora znajdującego się na terenie składu podatkowego Spółki może się odbywać zgodnie ze wskazanymi powyżej przepisami.

Ponadto Podatnik wskazuje, iż jego zdaniem proces sprzedaży przedmiotowego gazu jest procesem analogicznym do następującego sposobu sprzedaży: przy wywozie autocysterną gazu do klienta posiadającego stację autogazu poza składem podatkowym, poza procedurą zawieszenia Podatnik również po 25 dniach opłaca zaliczkę. W momencie przelania tego gazu do zbiornika stacji autogazu klienta akcyza nie jest zapłacona (chociaż można stwierdzić na podstawie ewidencji WAH, że towar ten jest obciążony akcyzą). Na fakturze znajduje się cena, którą Podatnik zwiększył o akcyzę, której jeszcze nie zapłacił. Mimo to klient dokonuje dalszej odsprzedaży tego gazu już wkalkulowując akcyzę, chyba że chce ponosić stratę na sprzedaży i nie wliczył jej do ceny.

Podatnik stoi na stanowisku, że obliczanie i zapłata podatku akcyzowego należnego od sprzedaży następuje zgodnie z art. 19 ust. 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Po rozpatrzeniu wyżej wymienionego wniosku Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie postanowieniem XXX z dnia 17.10.2006r. uznał przedstawione przez Podatnika stanowisko dotyczące możliwości sprzedaży detalicznej ze składu podatkowego ze stacji LPG za nieprawidłowe, a stanowisko dotyczące wpłacania przez Podatnika zaliczek na podatek akcyzowy stosownie do postanowień art. 19 ustawy o podatku akcyzowym za prawidłowe.

W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie wskazał, że w myśl art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) skład podatkowy to miejsce określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego, podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami. Zgodnie z art. 30 ust. 1 ww. ustawy w składzie podatkowym może być prowadzona działalność polegająca na produkcji, przetwarzaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz na ich przyjmowaniu i wysyłce.

Organ I instancji podkreślił także, iż zgodnie z ust. 1 § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 marca 2004r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia składów podatkowych (Dz.U. Nr 35, poz. 311 z późn. zm.) miejsce magazynowania wyrobów w składzie podatkowym powinno m.in.:

- spełniać warunki gwarantujące w szczególności zapewnienie nienaruszalności i tożsamości znajdujących się w nim wyrobów oraz warunki techniczne zapewniające możliwość wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego na podstawie przepisów dotyczących szczególnego nadzoru podatkowego;

- być odpowiednio oznaczone i oddzielone od pozostałej części terenu lub pomieszczenia w szczególności za pomocą ogrodzenia lub innego trwałego oznaczenia.

Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie podkreślił, że wskazane regulacje wykluczają możliwość prowadzenia na terenie składu podatkowego innych czynności prócz tych, które enumeratywnie wymienia ustawa o podatku akcyzowym.

Ponadto organ I instancji wskazał, że stosownie do § 122 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 243, poz. 2063) w stacjach paliw płynnych lub samodzielnych stacjach gazu płynnego gaz płynny może być magazynowany m.in. w:

1) zbiornikach podziemnych o pojemności do 20 m3 i łącznej pojemności do 40 m3,

2) zbiornikach naziemnych o pojemności do 5 m3 i łącznej pojemności do 10 m3.

Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie wskazał ponadto, iż ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Podatnika i z materiałów będących w dyspozycji Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie wynika, że Podatnik:

- magazynuje w składzie podatkowym gaz płynny przeznaczony do tankowania pojazdów samochodowych w dwóch zbiornikach naziemnych zakopcowanych o pojemności 197 m3 każdy;

- właściwy naczelnik urzędu celnego nie zatwierdził akt weryfikacyjnych składu podatkowego prowadzonego przez Podatnika z powodu nie zapewnienia przez Podatnika warunków i środków do sprawnego przeprowadzenia czynności kontrolnych w ramach szczególnego nadzoru podatkowego.

Organ I instancji podkreślił, że w składzie podatkowym nie może być prowadzona detaliczna sprzedaż gazu płynnego do tankowania pojazdów samochodowych, gdyż nie zostały spełnione warunki dotyczące magazynowania gazu płynnego z przeznaczeniem do tankowania pojazdów samochodowych oraz nie ma warunków technicznych zapewniających możliwość wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego na podstawie przepisów dotyczących szczególnego nadzoru podatkowego co narusza funkcjonalną integralność tego składu.

W dalszej części uzasadnienia organ I instancji wskazał, iż zatwierdzony przez Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie Aneks Nr 1 do Regulaminu składu podatkowego, który dopuścił funkcjonowanie na terenie składu podatkowego stacji gazu płynnego do tankowania pojazdów samochodowych winien być zmieniony poprzez stworzenie warunków technicznych zapewniających możliwość wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego na podstawie przepisów dotyczących szczególnego nadzoru podatkowego i dostosowanie warunków prowadzenia składu podatkowego zgodnie z wymogami przepisów wynikających z ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki.

W przedmiotowym postanowieniu organ I instancji wskazał, że Podatnik prowadząc sprzedaż detaliczną gazu ciekłego ze stacji autogazu znajdującej się na terenie składu podatkowego jest zobowiązany do obliczania i zapłaty podatku akcyzowego należnego od tej sprzedaży, wstępnie za okresy dzienne, nie później jednak niż 25 dnia po dniu, w którym powstał obowiązek podatkowy stosownie do art. 19 ust. 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Pismem z dnia 24 października 2006r. Podatnik złożył zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie Nr 445000-PA-9104-55/06/133/KN z dnia 17.10.2006r.

Postanowieniu Podatnik zarzucił:

- błędne zastosowanie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym poprzez przyjęcie, że sprzedaż gazu płynnego nie może być dokonana w składzie podatkowym,

- błędne zastosowanie § 2 ust. 1 rozporządzenia Minister Finansów z dnia 1 marca 2004r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia składów podatkowych poprzez przyjęcie, że skład podatkowy prowadzony przez Podatnika nie spełnia warunków wymienionych w tym przepisie.

Podatnik wniósł jednocześnie o uwzględnienie zażalenia i zmianę zaskarżonego postanowienia organu I instancji w części dotyczącej prowadzonej działalności w zakresie sprzedaży detalicznej gazu płynnego ze stacji LPG znajdującej się na terenie składu podatkowego.

Podatnik stoi na stanowisku, że wprawdzie art. 30 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nie wymienia explicite „sprzedaży” wśród czynności, które mogą być wykonywane w składzie podatkowym, to jednak nie sposób zakwestionować tezy, że sprzedaż” wyrobu akcyzowego zharmonizowanego nie mieści się w zakresie pojęcia „wysyłki” użytego przez ustawodawcę w art. 30 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Podatnik wskazuje, że z istoty rzeczy wysyłka wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą może mieć charakter kauzalny, tj. musi być zrealizowana w wykonaniu jakiejś czynności z zakresu obrotu tym wyrobem. Najczęściej czynnością tą jest właśnie sprzedaż wyrobu akcyzowego. W stanie faktycznym przedstawionym przez Podatnika dokonuje on sprzedaży gazu LPG w składzie podatkowym w ramach infrastruktury, do której należy atestowany dystrybutor gazu LPG. Zdaniem Podatnika dokonuje on wysyłki wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 30 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, chociaż w sensie fizycznym wyrób akcyzowy nie jest transportowany przez Podatnika do jakiejś lokalizacji poza składem, tylko opuszcza skład podatkowy w zbiornikach samochodowych, do których jest tankowany. Podatnik stoi na stanowisku, że przyjęcie innej interpretacji pojęcia „wysyłki” niż wskazana przez Podatnika i wyodrębnienie z zakresu tego pojęcia przypadku „sprzedaży” rozumianej jako funkcjonalnie odrębna czynność wykluczająca się z czynnością „wysyłki” doprowadziłoby do sytuacji, w której podatnik podatku akcyzowego prowadzący skład podatkowy nie miałby faktycznie możliwości bezpośredniej sprzedaży wyrobu akcyzowego, który uprzednio zmagazynowany był w tym składzie. Zdaniem Podatnika brak jest przepisu prawa podatkowego, na podstawie którego jego działanie polegające na sprzedaży gazu ze stacji LPG w analizowanej lokalizacji należałoby uznać za sprzeczne z prawem podatkowym.

Podatnik podważa również stanowisko Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie dotyczące braku zapewnienia przez Podatnika warunków magazynowania gazu płynnego z przeznaczeniem do tankowania pojazdów samochodowych oraz braku warunków technicznych zapewniających możliwość wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego na podstawie przepisów dotyczących szczególnego nadzoru podatkowego. Podatnik stoi na stanowisku, ze proces sprzedaży na stacji został zatwierdzony przez Naczelnika Urzędu celnego w Pruszkowie w Regulaminie Składu Podatkowego.

Przedmiotowej interpretacji Podatnik zarzucił także, iż wyklucza ona możliwość nabycia przez podmiot polski olejów napędowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy za składu podatkowego nie znajdującego się na terytorium kraju.

Przy piśmie nr 445000-PA-9104-55/06/178/KN z dnia 23 listopada 2006r. Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie przesłał do Dyrektora Izby Celnej w Warszawie zażalenie Podatnika z dnia 24 października 2006r. na swoje postanowienie nr jw. wraz z aktami sprawy w celu załatwienia zgodnie z właściwością.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia i analizie akt niniejszej sprawy Dyrektor Izby Celnej w Warszawie stwierdza, co następuje.

Stosownie do postanowień art. 2 ust. 12 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) składem podatkowym jest miejsce określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego, podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy w składzie podatkowym może być prowadzona działalność polegająca na produkcji, przetwarzaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz na ich przyjmowaniu i wysyłce.

Stosownie do postanowień art. 30 ust. 4 ustawy w składzie podatkowym miejsce przeznaczone do magazynowania wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powinno być wyodrębnione i przeznaczone tylko do przechowywania tych wyrobów.

Zgodnie z art. 30 ust. 5 ww. ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dotyczące prowadzenia składów podatkowych, w tym dotyczące miejsca, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane będą magazynowane, uwzględniając:

a) specyfikę produkcji poszczególnych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych i obrotu tymi wyrobami;

b) konieczność właściwego zabezpieczenia wyrobów akcyzowych przed ich wyprowadzeniem ze składu w sposób sprzeczny z obowiązującymi przepisami;

c) konieczność zapewnienia właściwej kontroli i sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego;

d) specyfikę zastosowanych środków transportu używanych do przewozu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

Stosownie do ww. delegacji ustawowej w dniu 1 marca 2004r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia składów podatkowych (Dz. U. Nr 35, poz. 311 z późn. zm.).

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia miejsce magazynowania wyrobów w składzie podatkowym powinno:

1) być właściwie dostosowane do bezpiecznego składowania tych wyrobów;

2) spełniać warunki gwarantujące w szczególności zapewnienie nienaruszalności i tożsamości znajdujących się w nim wyrobów oraz warunki techniczne zapewniające możliwość wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego na podstawie przepisów dotyczących szczególnego nadzoru podatkowego;

3) być odpowiednio oznaczone i oddzielone od pozostałej części terenu lub pomieszczenia w szczególności za pomocą ogrodzenia lub innego trwałego oznaczenia.

Szczegółowe warunki magazynowania i dystrybucji gazu płynnego zostały uregulowane także w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (dz. U. nr 243, poz. 2063).

W § 122 ww. rozporządzenia wskazano, że gaz płynny może być magazynowany w stacjach paliw płynnych lub samodzielnych stacjach gazu płynnego w:

1) zbiornikach podziemnych o pojemności do 20 m3 i łącznej pojemności do 40 m3;

2) zbiornikach naziemnych o pojemności do 5 m 3 i łącznej pojemności do 10 m3;

3) butlach stalowych o łącznej masie gazu płynnego do 1.350 kg w magazynach do tego celu przeznaczonych.

Z akt sprawy wynika, że Podatnik nie spełnia powyżej wskazanych warunków, bowiem magazynuje w składzie podatkowym gaz płynny przeznaczony do tankowania pojazdów samochodowych w dwóch zbiornikach naziemnych zakopcowanych o pojemności 197 m3 każdy. Niezgodne jest to zatem z normami wynikającymi z § 122 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki. Bezzasadnym jest zatem zarzut Podatnika, że organ I instancji nie wskazał jakie konkretnie warunki prowadzenia składu podatkowego nie zostały przez niego spełnione. Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie wyraźnie wskazał, iż Podatnik nie spełnia norm wynikających z § 122 ww. rozporządzenia.

W zażaleniu z dnia 24 października 2006r. Podatnik zarzuca, błędne zastosowanie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym, poprzez przyjęcie, że sprzedaż gazu płynnego nie może być dokonana w składzie podatkowym. Zdaniem Spółki pojęcie „wysyłka” z art. 30 ust.1 ustawy należy interpretować jako „sprzedaż”.

Ustosunkowując się do ww. zarzutu Dyrektor Izby Celnej wskazuje, co następuje.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym opodatkowaniu akcyzie podlegają:

1) produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych;

2) wyprowadzenia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego;

3) sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju;

4) nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.

W ust. 2 ww. artykułu, zawierającego definicję legalną sprzedaży, ustawodawca wskazał, iż za sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju uważa się również:

1) przekazanie lub zużycie wyrobów akcyzowych na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

2) przekazanie przez podatnika wyrobów akcyzowych na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

3) zamianę wyrobów akcyzowych oraz wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za inne czynności podlegające opodatkowaniu;

4) wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za wierzytelności;

5) wydanie wyrobów akcyzowych w miejsce świadczenia pieniężnego;

6) darowiznę wyrobów akcyzowych;

7) wydanie wyrobów akcyzowych w zamian za czynności niepodlegające opodatkowaniu;

8) świadczenie usług polegających na wytwarzaniu wyrobów akcyzowych w ramach umowy o dzieło lub innej umowy;

9) zużycie wyrobów akcyzowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;

10) zużycie wyrobów akcyzowych niezgodnie z ich przeznaczeniem, w przypadku gdy do wyrobów tych zastosowano zwolnienie lub obniżono stawki akcyzy.

Przedstawiony powyżej katalog czynności, które są traktowane jak sprzedaż jest katalogiem zamkniętym, a to oznacza, że za sprzedaż nie można uznać żadnej innej czynności dokonanej przez podatnika niż te, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w art. 4 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z powyższym nie można zatem uznać za tożsame pojęcia „sprzedaż” i „wysyłka”, o której mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ nie została ona wskazana w art. 4 ust. 2 ustawy. Odmienny sposób rozumowania jest niezgodny z uregulowaniami prawnymi zawartymi w ustawie o podatku akcyzowym.

Odnosząc się natomiast do twierdzeń Podatnika, że proces sprzedaży gazu na stacji został zatwierdzony przez Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie w Regulaminie Składu Podatkowego, Dyrektor Izby Celnej w Warszawie zgadza się w całości ze stanowiskiem organu I instancji przedstawionym w przedmiotowym postanowieniu.

Należy w tym miejscu wskazać, iż zatwierdzony przez Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie Aneks Nr 1 do Regulaminu składu podatkowego dopuszczający funkcjonowanie gazu płynnego do tankowania pojazdów samochodowych winien być zmieniony poprzez stworzenie warunków technicznych zapewniających możliwość wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego na podstawie przepisów dotyczących szczególnego nadzoru podatkowego i dostosowanie warunków prowadzenia składu podatkowego zgodnie z wymogami przepisów wynikających z ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki.

W zażaleniu z dnia 24 października 2006r. Podatnik stoi na stanowisku, że przyjęcie interpretacji pojęcia „wysyłka” innej niż sprzedaż i wykluczenie z zakresu tego pojęcia przypadku sprzedaży rozumianej jako funkcjonalnie odrębna czynność wykluczająca się z czynnością „wysyłki” doprowadziłoby do sytuacji, w której podatnik podatku akcyzowego prowadzący skład podatkowy nie miałby faktycznie możliwości bezpośredniej sprzedaży wyrobu akcyzowego który uprzednio zmagazynowany był w tym składzie.

Odnosząc się do powyższego Dyrektor Izby Celnej w Warszawie stwierdza, iż podtrzymuje stanowisko Naczelnika Urzędu Celnego w Pruszkowie, zgodnie z którym na terenie składu podatkowego nie może funkcjonować stacja gazu płynnego, w której jest prowadzona działalność gospodarcza polegająca na tankowaniu i sprzedaży gazu do pojazdów samochodowych, gdyż zgodnie z art. 30 ustawy o podatku akcyzowym w składzie podatkowym może być prowadzona działalność polegająca na produkcji, przetwarzaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych oraz na ich przyjmowaniu i wysyłce.

Mając na uwadze stan faktyczny i prawny sprawy, Dyrektor Izby Celnej w Warszawie stwierdza, że Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie wydając postanowienie stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego uznającą za nieprawidłowe stanowisko w przedmiocie możliwości sprzedaży detalicznej przez Spółkę gazu płynnego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ze stacji autogazu znajdującej się na terenie składu podatkowego zasadnie uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, a tym samym zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Celnej w Warszawie orzekł jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.