INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.08.2012 r. (data wpływu 30.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłaty za przyłączenie wybudowanych budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej, w momencie poniesienia tych wydatków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.08.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłaty za przyłączenie wybudowanych budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej, w momencie poniesienia tych wydatków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż oleju napędowego oraz świadczenie usług elektroenergetycznych. Spółka zamierza przyłączyć nowo wybudowane budowle, budynki, urządzenia elektroenergetyczne lub zespoły urządzeń elektroenergetycznych (dalej razem: „inwestycje”), które będą stanowić środki trwałe Spółki w rozumieniu art. 16a ust. 1 Ustawy o CIT, do sieci dystrybucyjnych innych przedsiębiorstw energetycznych. Przyłączenie budynków i budowli Spółki do sieci dystrybucyjnej innego przedsiębiorstwa energetycznego będzie następować w celu ich zasilania energią elektryczną wykorzystywaną na potrzeby związane z eksploatacją budynków lub budowli, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki. Natomiast, przyłączanie urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych będzie następować w związku z rozbudową sieci dystrybucyjnej Spółki o te elementy, rozbudową mającą na celu dystrybucję większej ilości energii elektrycznej. Przyłączanie urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych będzie miało na celu zapewnienie możliwości nabywania energii elektrycznej, którą następnie Spółka (za pomocą budowanych urządzeń) odsprzedaje lub też świadczy usługi dystrybucji energii elektrycznej.

W celu dokonania przyłączeń do sieci elektroenergetycznej, Spółka będzie podpisywać z przedsiębiorstwami energetycznymi umowy o przyłączenie. Na podstawie podpisanej umowy pomiędzy Spółką a przedsiębiorstwem energetycznym zostanie określona wielkość opłaty za przyłączenie, jaką Spółka będzie zobowiązana wnieść w związku z realizacją przyłączenia. Przedsiębiorstwo energetyczne wystawi na rzecz Spółki fakturę VAT po przyłączeniu inwestycji do sieci przedsiębiorstwa energetycznego.

Opłata będzie stanowić część lub całość kosztów dotyczących rozbudowy / przebudowy urządzeń, jakie przedsiębiorstwo energetyczne poniesie w związku z realizacją przyłączenia nowej inwestycji Spółki do jego sieci rozdzielczej. Opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej zostanie pobrana zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm., dalej: „Prawo energetyczne”). W związku z tym, Spółka poniesie zarówno wydatki na budowę budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych, jak również opłatę przyłączeniową do przedsiębiorstwa energetycznego, warunkującą przyłączenie inwestycji Spółki do sieci rozdzielczej przedsiębiorstwa energetycznego. Przyłącze nie będzie stanowić własności Spółki, lecz będzie stanowić własność przedsiębiorstwa energetycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna zaliczyć koszty opłat za przyłączenie do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej do wartości początkowej wybudowanych budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych, czy też będzie mieć prawo zaliczyć koszty opłat za przyłączenie do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej wybudowanych budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych, do kosztów uzyskania przychodów, w momencie ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT ...

Stanowisko Spółki:

1. Zasady dokonywania przyłączeń do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej w świetle przepisów Prawa energetycznego
   
   

Na podstawie art. 7 ust. 1 Prawa energetycznego, Spółka jako podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci energetycznej przedsiębiorstwa energetycznego, zajmującego się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej, zawiera z przedsiębiorstwem energetycznym umowę o przyłączenie do sieci, na warunkach określonych w art. 7 ust. 2 Prawa energetycznego. Przepis art. 7 ust. 2 Prawa energetycznego określa elementy, które powinny znaleźć się w umowie o przyłączenie do sieci, w tym m.in.: termin realizacji przyłączenia, wysokość opłaty za przyłączenie, a także miejsce rozgraniczenia własności sieci przedsiębiorstwa energetycznego i instalacji podmiotu przyłączanego. Wynika stąd, że obligatoryjnym postanowieniem umowy o przyłączenie do sieci jest wskazanie podmiotu, którego własność będzie stanowić przyłącze do sieci elektroenergetycznej.

W art. 7 ust 8 Prawa energetycznego określono zasady ustalania opłat za przyłączenie do sieci, które nakładane są przez przedsiębiorstwo energetyczne na podmiot przyłączany. Przedsiębiorstwo energetyczne na mocy przedmiotowej regulacji obciąża podmiot przyłączany do sieci kosztami poniesionymi w celu dokonania przyłączenia. Oznacza to, że w wyniku prac przyłączeniowych przedsiębiorstwo energetyczne ponosi koszty rozbudowy własnej infrastruktury, którymi na mocy przepisów Prawa energetycznego może obciążyć podmiot przyłączany do sieci w formie opłaty przyłączeniowej. W związku z tym, przyłącze energetyczne (w przypadku przyłączenia nowo wybudowanych budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych) należy do rozbudowanej infrastruktury przedsiębiorstwa energetycznego i jest jego własnością, natomiast koszty poniesione w wyniku rozbudowy sieci są – w formie opłaty przyłączeniowej – ponoszone (nakładane) na Spółkę.

2. Ujęcie w kosztach uzyskania przychodów opłaty przyłączeniowej dotyczącej nowo wybudowanych budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych
   
   

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: Ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Na podstawie art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącane w dacie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie łub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Na podstawie art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z brzmienia art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT wynika, że na wartość początkową wytwarzanego środka trwałego powinna wpływać wartość usług wykorzystanych do wytworzenia środka trwałego. Opłata za przyłączenie do sieci poniesiona przez Spółkę na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego za wykonaną przez niego usługę polegającą na przyłączeniu klienta do sieci (przy zachowaniu określonych parametrów przyłączenia), nie będzie zapłatą za usługę wykorzystaną do wytworzenia środka trwałego, a zatem nie będzie się mieścić w katalogu kosztów wskazanym w art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT. Wydatek z tytułu opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej będzie w rzeczywistości poniesiony przez Spółkę w celu eksploatacji budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych, bowiem dzięki podłączeniu inwestycji Spółki do sieci przedsiębiorstwa energetycznego, Spółka będzie mogła nabywać energię elektryczną o określonych parametrach. Przyłącze energetyczne warunkuje jedynie zasilanie inwestycji Spółki (czyli de facto wiąże się z ich eksploatacją), nie będzie mieć natomiast wpływu na koszty ich wybudowania.

Opłata za przyłączenie do sieci nie będzie związana z wytworzeniem środka trwałego Spółki w postaci inwestycji, ponieważ jej przeznaczeniem nie będzie umożliwienie zakończenia realizowanej przez Spółkę budowy inwestycji. Wskazuje na to cel poniesienia opłaty za przyłączenie do sieci, zgodnie z którym:

• w przypadku przyłączenia budowli lub budynków, zostanie ona poniesiona w celu ich zasilenia w energię elektryczną, służącą na potrzeby bieżącego ich funkcjonowania w ramach prowadzonej działalności Spółki, natomiast
• w przypadku przyłączenia urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych zostanie ona poniesiona w celu umożliwienia Spółce nabywania energii elektrycznej, którą Spółka następnie odsprzeda.
  
  

W związku z powyższym, opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej będzie związana z rozbudową sieci przez przedsiębiorstwo energetyczne, co oznacza że elementy infrastruktury elektroenergetycznej wytworzone przez przedsiębiorstwo energetyczne stanowić będą środek trwały w przedsiębiorstwie energetycznym lub będą ulepszeniem środków trwałych przedsiębiorstwa energetycznego (rozbudowa majątku elektroenergetycznego przedsiębiorstwa energetycznego będzie dotyczyła np. budowy nowego transformatora lub budowy / rozbudowy pola rozdzielni).

Ujęcie kosztu opłaty za przyłączenie w kosztach wytworzenia środka trwałego Spółki spowodowałoby, że wartości te byłyby wykazywane w wartości początkowej środków trwałych przez dwa podmioty, przez Spółkę (jako składnik kosztu wytworzenia budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych) i przez przedsiębiorstwo energetyczne (jako samodzielne środki trwałe lub jako ulepszenie istniejących środków trwałych).

Opłaty przyłączeniowej nie można przyporządkować do konkretnie uzyskanego przez Spółkę przychodu. Przedmiotowa opłata stanowić będzie koszt, którego poniesienie będzie niezbędne dla całokształtu prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę i osiągania przez nią przychodów z działalności gospodarczej. W związku z tym, zdaniem Spółki, opłata za przyłączenie do sieci będzie stanowić koszt uzyskania przychodu inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami (koszt pośredni).

Reasumując, opłata za przyłączenie do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej poniesiona przez Spółkę na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego powinna zostać zaliczona w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów, ujmowanych na zasadach określonych w art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, tj. w momencie ich poniesienia.

3. Orzecznictwo sądowo-administracyjne i interpretacje indywidualne dotyczące zagadnienia stanowiącego przedmiot wniosku o interpretację
   
   

Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych oraz w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów.

Przykładowo, w wyroku z dnia 13 listopada 2009 r. (sygn. akt II FSK 967/08) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „na wartość początkową środka trwale go mogą składać się jedynie wydatki, które zostały poniesione w celu jego wytworzenia i nie dotyczą kolejnego etapu związanego z używaniem środka trwale go (zgodnie z przeznaczeniem) w działalności gospodarczej. Należy bowiem przyjąć, iż proces inwestycyjny kończy się wraz wytworzeniem środka (trwałego zgodnie z warunkami techniczno-budowlanymi przewidzianymi w przepisach Prawa budowlanego (...) W konsekwencji należy przyjąć, iż podpisanie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym o przyłączenie do sieci rozpoczyna kolejny etap związany z użytkowaniem środka trwałego w działalności gospodarczej, zaś uiszczenie opłaty z tytułu przyłączenia do sieci, stanowi conditio sine qua non otrzymania energii, a nie zakończenia inwestycji”.

Powyższy pogląd prezentowany jest również w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w wydanych na rzecz Spółki przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacjach indywidualnych Nr IPPB5/423-63/09-2/MŚ z dnia 23 kwietnia 2009 r. oraz Nr IP-PB3-423-73/08/ER z dnia 27 marca 2008 r., potwierdzone zostało stanowisko Spółki, zgodnie z którym koszt opłaty za przyłączenie do sieci stanowi koszt uzyskania przychodu i nie powinien być zaliczany do kosztów wytworzenia środka trwałego. Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej Nr IPTB3/423-81/11-2/IR z dnia 7 września 2011 r., wskazał, że wydatki na opłatę przyłączeniową związane z adaptacją przyłącza do zwiększonego zapotrzebowania na energię elektryczną, należy analogicznie, jak w przypadku budowy stacji RPZ, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, potrącanych w momencie ich poniesienia.

Podsumowując, Spółka będzie miała prawo zaliczyć koszty opłat za przyłączenie wybudowanych budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej, do kosztów uzyskania przychodów, w momencie poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.