Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-36/13-2/BM
z 17 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dotyczącej sprzedaży budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dotyczącej sprzedaży budynku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Na potrzeby tej spółki nabyto w 1995 r. od Urzędu Miasta prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem czterokondygnacyjnym (w tym poddasze) z przybudówką. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Na parterze budynku oraz w przybudówce (na powierzchni stanowiącej znacznie poniżej 50% łącznej powierzchni użytkowej) prowadzona była działalność gospodarcza (restauracja), choć docelowo cały budynek przeznaczony był na działalność gospodarczą, czego ostatecznie nie udało się Wnioskodawcy uzyskać. W pierwszym okresie, w latach 1996-1998 Wnioskodawca przeprowadził ulepszenie na parterze budynku (w związku z czym nastąpiło powiększenie powierzchni użytkowej restauracji), następnie w latach 2002-2004 dokonał głównie wymiany okien i modernizacji ogrzewania i w latach 2007-2010 wykonano remont dachu oraz elewacji oraz wymiany dalszej części okien. Nie był wykonany remont pozostałych kondygnacji, które Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać do działalności hotelowej, jednak tej działalności faktycznie nie rozpoczęto. Prowadzony remont nie wiązał się ze wstrzymywaniem prowadzonej działalności nawet przez okres prowadzonych prac. Można zatem stwierdzić, że oddanie do użytkowania następowało każdorazowo po zakończeniu każdego kolejnego etapu ulepszeń. Ponoszone w kolejnych latach wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych w każdym kolejnym roku powiększały wartość początkową budynku. Przy tym same tylko wydatki z 2010 r. spowodowały podwyższenie wartości początkowej budynku o 121.525,75 zł (w tym wydatki w kwocie 70.000,00 zł zrefundowane były z dotacji), co znacznie przekracza 30% wartości początkowej budynku na koniec 2009 r., przy czym są to w całości wydatki, w stosunku do których przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o zawarty w nich podatek naliczony. Natomiast suma wydatków powodujących ulepszenie w całym okresie od 2007 do 2010 r., stanowiła ok. 70% wartości początkowej budynku powiększonej o wartość ulepszeń z lat 1996-1998 i 2002-2004. Ogólnie obecna wartość początkowa budynku jest kilkanaście razy wyższa od jego ceny nabycia (czyli pierwotnej wartości początkowej z 1995 r.). Budynek po zakończeniu każdego kolejnego etapu ulepszeń, w tym także po dokonaniu ulepszeń w 2010 r. nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy. Do chwili sprzedaży budynek nie będzie także oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W lipcu 2012 r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur GUS, który sklasyfikował budynek w dziale 11 „Budynki mieszkalne” i klasie 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach” Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Ze względu na zły stan zdrowia obojga małżonków zawieszono działalność gospodarczą na okres dwóch lat od 1 czerwca 2011 r. Małżonkowie nie czują się jednak na siłach, by kontynuować tę działalność i zamierzają ją zlikwidować, zaś budynek będący przedmiotem niniejszego wniosku sprzedać. W całym okresie działalności budynek wykorzystywany był wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż budynku podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynku w całości podlegać będzie opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 8% podatku od towarów i usług. Ponieważ wartość nakładów na ulepszenie w samym tylko 2010 r. przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i budynek po zakończeniu tych prac ulepszeniowych nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, do momentu jego zbycia nie będzie także przedmiotem takich czynności, jego przewidywana sprzedaż stanowić będzie pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W związku z tym do tej sprzedaży nie będzie miało zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem zwolnienia tego nie stosuje się m.in. do dostawy w ramach pierwszego zasiedlenia. Nie będzie miał także zastosowania pkt 10a tego samego przepisu, ze względu na fakt, że przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonywanymi ulepszeniami, zaś suma wydatków w jednym tylko 2010 r., w stosunku do których Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony była wyższa niż 30% wartości początkowej budynku, tym bardziej więc suma wydatków choćby tylko z kilku ostatnich lat, w których prowadzone były prace, ten poziom przekracza. Tym samym, biorąc pod uwagę, że budynek sklasyfikowany jest zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych do działu 11 „Budynki mieszkalne” oraz że przedmiotem sprzedaży będzie budynek (wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu) jako całość, należy stwierdzić, że zastosowanie do całości transakcji będzie miał art. 41 ust. 12 w związku z ust. 12a ustawy. Wnioskodawca wskazał, iż potwierdzenie takiego stanowiska znajduje także w wielu interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr P2/443-194/11/RSz z 6.05.2011 r., Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/443-1441/11/KM z 19.01.2012 r. czy Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3/443-664/12-2/KB z 19.09.2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.
   
   

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²;.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12 c ustawy).

W celu właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulację wynikającą z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści powołanego wyżej artykułu wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Wskazać należy, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Zgodnie z cyt. rozporządzeniem dział PKOB 11 obejmuje:

• budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
  

• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),
  

• budynki zbiorowego zamieszkania – 113.
  
  

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Należy również wskazać, iż ustawa przewiduje – po spełnieniu określonych warunków – zwolnienie od podatku dla dostaw nieruchomości.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Należy zauważyć, iż aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustawy.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył w 1995 r. od Urzędu Miasta prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem czterokondygnacyjnym (w tym poddasze) z przybudówką. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Na parterze budynku oraz w przybudówce (na powierzchni stanowiącej znacznie poniżej 50% łącznej powierzchni użytkowej) prowadzona była działalność gospodarcza (restauracja), choć docelowo cały budynek przeznaczony był na działalność gospodarczą, czego ostatecznie nie udało się Wnioskodawcy uzyskać. W pierwszym okresie, w latach 1996-1998 Wnioskodawca przeprowadził ulepszenie na parterze budynku (w związku z czym nastąpiło powiększenie powierzchni użytkowej restauracji), następnie w latach 2002-2004 dokonał głównie wymiany okien i modernizacji ogrzewania i w latach 2007-2010 wykonano remont dachu oraz elewacji oraz wymiany dalszej części okien. Ponoszone w kolejnych latach wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych w każdym kolejnym roku powiększały wartość początkową budynku. Przy tym same tylko wydatki z 2010 r. spowodowały podwyższenie wartości początkowej budynku o 121.525,75 zł (w tym wydatki w kwocie 70.000,00 zł zrefundowane były z dotacji), co znacznie przekracza 30% wartości początkowej budynku na koniec 2009 r., przy czym są to w całości wydatki, w stosunku do których przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o zawarty w nich podatek naliczony. Budynek po zakończeniu każdego kolejnego etapu ulepszeń, w tym także po dokonaniu ulepszeń w 2010 r. nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy. Do chwili sprzedaży budynek nie będzie także oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur GUS, sklasyfikował budynek w dziale 11 „Budynki mieszkalne” i klasie 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach” Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Obecnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży budynku.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, czy sprzedaż budynku nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Jak wskazano we wniosku, ulepszenia budynku z 2010 r. przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, a po dokonaniu ulepszeń w 2010 r. budynek nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy i do chwili sprzedaży budynek nie będzie także oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Tym samym należy stwierdzić, iż w odniesieniu do tego budynku nie doszło i do chwili dostawy nie dojdzie do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Pierwsze zasiedlenie nastąpi dopiero w wyniku planowanej sprzedaży.

Zatem, sprzedaż budynku dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia - nie będzie spełniała przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy także zauważyć, iż Spółka ponosiła nakłady na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, które przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, a w stosunku do tych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Zatem, jeżeli Wnioskodawca do momentu sprzedaży nieruchomości nie będzie wykorzystywał jej w stanie ulepszonym do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, to dostawa nieruchomości nie będzie również korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy

Podkreślić należy, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Z przywołanych wyżej przepisów - art. 41 ust. 12 ustawy wynika, iż ustawodawca przewidział opodatkowanie stawką podatku w wysokości 8% jedynie dla czynności wymienionych w tym przepisie i to tylko takich, które dotyczą obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, iż dostawa budynku jako całości klasyfikowanego według PKOB w klasie 1122 mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 w związku z ust. 12a ustawy, zatem do dostawy tego budynku będzie mieć zastosowanie stawka podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy.

Ta sama stawka, według której opodatkowana zostanie dostawa budynku, będzie miała zastosowanie także do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Tut. Organ zauważa, iż przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.