INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 27.06.2012 r. (data wpływu 02.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla usług wykonania instalacji elektrycznych w budynku mieszkaniowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.07.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla usług wykonania instalacji elektrycznych w budynku mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania instalacji elektrycznych i teletechnicznych w obiektach budowlanych, a ewidencja księgowa prowadzona jest w formie ksiąg handlowych. Obecnie Wnioskodawca jest w trakcie podpisywania umowy z Generalnym Wykonawcą robót elektrycznych w budynku przy ul. X w W. Na w/w budowie Wnioskodawca będzie podwykonawcą w zakresie prac zgodnie z umową wg której Wnioskodawca ma wykonać kompletne instalacje elektryczne w lokalach mieszkalnych (266 lokali plus lokal pokazowy od piętra 9 do 52 piętra). Inwestycja ta dotyczy budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stałego zamieszkania sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 budownictwo wielomieszkaniowe. Z dokumentacji w skład tych 266 lokali wchodzą lokale o powierzchni do 150m2 i powyżej. Zgodnie z umową Wnioskodawca będzie wystawiał faktury sprzedaży za wykonany etap robót raz w miesiącu zgodnie z zatwierdzonym przez kierownika budowy protokołem odbioru robót.

Podczas rozmów wstępnych z Generalnym Wykonawcą powstał spór co do wysokości stawki VAT jaką Wnioskodawca chce zastosować przy sprzedaży w/w robót. Zgodnie z art. 41 ust. 12-12c Wnioskodawca chce zastosować 8% stawkę VAT dla lokali o powierzchni mniejszej/równej 150m2, a dla lokali o powierzchni przekraczającej 150m2 zastosować dwie stawki VAT (150m2 ze stawką VAT 8% a powierzchnia powyżej limitu z 23% stawką VAT).

W opinii Generalnego Wykonawcy „jeżeli usługa dotyczy budowy budynku wielomieszkaniowego np. X jako całości bez odnoszenia się do poszczególnych lokali mieszkalnych zastosowanie powinna znaleźć stawka 8% VAT, a w przypadku usług budowlanych związanych z indywidualnymi lokalami lub pomieszczeniami wykonawca zobowiązany jest do przestrzegania limitów powodujących przekroczenie definicji budownictwa społecznego i opodatkowanie części usługi wyższą 23% stawką VAT”.

W związku z powyższym wobec zaistniałych wątpliwości dotyczących zastosowania właściwej stawki opodatkowania 8% vs. 23% przez co firma Wnioskodawcy może potencjalnie wpłacić podatek VAT w wartości niższej od wymaganej stosując niższą stawkę VAT od tej która w danym przypadku powinna być zastosowana, a ryzyko z tym związane w całości spoczywa na wykonawcy usługi budowlanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy realizując w/w umowę Wnioskodawca powinien zastosować jedną 8% stawkę VAT dla całości usługi, czy zastosować dwie stawki VAT 8% dla lokali o powierzchni 150m2 i 23% dla powierzchni przekraczających limit określony w art. 41 pkt 12b ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 41 pkt 1-2 i 12-12c oraz art. 146a pkt 2 ustawy z 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535, ze zm.) realizując w/w umowę Wnioskodawca chce zastosować dwie stawki VAT 8% dla lokali o powierzchni 150m2 i 23% dla powierzchni przekraczających limit określony w art. 41 pkt 12b ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…):

Jak stanowi art. 5a ww. ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stosownie do art. 41 ust. 12a ww. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
  
  

Jak stanowi art. 41 ust. 12c ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych wprowadzoną w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Zgodnie z tą klasyfikacją, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Natomiast zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przepisy ww. ustawy o VAT nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623, ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest w trakcie podpisywania umowy z Generalnym Wykonawcą robót elektrycznych. Na w/w budowie Wnioskodawca będzie podwykonawcą w zakresie prac zgodnie z umową wg której Wnioskodawca ma wykonać kompletne instalacje elektryczne w lokalach mieszkalnych (266 lokali plus lokal pokazowy od piętra 9 do 52 piętra). Inwestycja ta dotyczy budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stałego zamieszkania sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 budownictwo wielomieszkaniowe. Z dokumentacji w skład tych 266 lokali wchodzą lokale o powierzchni do 150m2 i powyżej. Zgodnie z umową Wnioskodawca będzie wystawiał faktury sprzedaży za wykonany etap robót raz w miesiącu zgodnie z zatwierdzonym przez kierownika budowy protokołem odbioru robót.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania właściwej stawki podatku do usług wykonanych w ramach ww. umowy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Z przywołanych wyżej przepisów, a w szczególności art. 41 ust. 12 ustawy o VAT wynika, iż ustawodawca przewidział opodatkowanie stawką podatku w wysokości 8% jedynie czynności wymienionych w tym przepisie a i to tylko takich, które dotyczą obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, iż skoro usługi budowlano-montażowe, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT bowiem wykorzystywane są w ramach budowy budynku mieszkalnego jako całości klasyfikowanego według PKOB w grupowaniu 11, to w tych okolicznościach, do ww. usług ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy o VAT.

Należy bowiem wyjaśnić, że jeśli wykonanie kompletnych instalacji elektrycznych ma miejsce w budynku mieszkalnym, w którym oprócz lokali mieszkalnych o powierzchni poniżej 150 m2 znajdują się także lokale użytkowe i lokale mieszkalne o powierzchni powyżej 150 m2 , ale powyższe czynności są realizowane w ramach jednego zadania inwestycyjnego to do wykonanych robót należy zastosować stawkę preferencyjną 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.