INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. , przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2008 r. (data wpływu 11 luty 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 29 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu międzynarodowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 29 kwietnia 2008 r.) o wyjaśnienia dotyczące umocowania Prokurentów do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy, na rzecz podmiotu polskiego (dalej: importer), usługi spedycyjne polegające na zorganizowaniu transportu towarów z kraju znajdującego się poza Unią Europejską (dalej: kraj trzeci) do Polski.

Transport towarów przebiega w następujący sposób:

• z kraju trzeciego do Niemiec (F./H.) – transport morski lub lotniczy,
• z portu we F./H. do Polski – transport drogowy.
  
  

Towar po przywiezieniu na terytorium Niemiec podlega odprawie celnej importowej – dopuszczeniu do obrotu – we F./H.. Tam też pobierane są należności celne. Następnie, w wyniku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT) dokonywanej przez importera, towar zostaje przewieziony z terytorium Niemiec na terytorium Polski, gdzie importer rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru (dalej: WNT), podlegające opodatkowaniu VAT. Na podstawie regulacji obowiązujących w Niemczech, import towarów, które następnie wywożone są z Niemiec w ramach WDT, zwolniony jest z opodatkowania niemieckim VAT (podobną regulację zawiera prawo polskie w przepisie § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług).

Zainteresowany jest w posiadaniu dokumentów spedytorskich oraz faktur potwierdzających wykonanie opisanych wyżej usług. Dodatkowo Wnioskodawca posiada dokument (Zollanmeldung) wystawiony przez niemiecki urząd celny, w którym importer dokonał zgłoszenia celnego i dopuszczenia towarów do obrotu. Z dokumentu tego wynika wartość celna towarów, należne cło oraz podstawa opodatkowania niemieckim podatkiem VAT, który jak wspomniano nie został pobrany w związku ze zwolnieniem przewidzianym dla towarów będących przedmiotem WDT. Jednocześnie, z posiadanego przez Wnioskodawcę dokumentu wynika, że całość kosztów usługi spedycyjnej świadczonej przez Zainteresowanego, obejmującej koszty organizacji transportu z kraju trzeciego na terytorium Polski, jest wliczona do podstawy opodatkowania niemieckim podatkiem VAT (w części poprzez wliczenie do wartości celnej – koszty transportu z kraju trzeciego do pierwszego miejsca na terytorium Unii Europejskiej oraz w części poprzez wliczenie bezpośrednio do podstawy opodatkowania importu towarów niemieckim podatkiem VAT – koszty transportu na terytorium Unii Europejskiej).

A zatem, ustalając podstawę opodatkowania włączono do niej wartość celną towarów (obejmującą koszty transportu do F./H.) wraz z należnym cłem oraz koszty transportu z portu we F./H. do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania usługi spedycyjnej – w wartości zaliczonej do podstawy opodatkowania importu towarów niemieckim podatkiem VAT – stawką VAT 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do stosowania stawki VAT 0% do wartości usługi spedycyjnej ujętej w podstawie opodatkowania importu towarów niemieckim podatkiem VAT. Zainteresowany przedstawił szczegółowe argumenty prawne przemawiające za prawidłowością swojego stanowiska.

1. Opodatkowanie usług spedycyjnych

W celu ustalenia konsekwencji podatkowych, w tym zwłaszcza stawki podatkowej właściwej dla usługi spedycyjnej świadczonej przez Wnioskodawcę, należy w pierwszej kolejności zweryfikować, czy usługa ta podlega opodatkowaniu VAT w Polsce czy w innym kraju. Weryfikacja ta polega na ustaleniu miejsca świadczenia – wskazującego kraj, w którym transakcja podlega opodatkowaniu. Reguły dotyczące miejsca świadczenia ujęte są w art. 27 i art. 28 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 27 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę. W myśl wskazanej reguły, usługi świadczone przez usługodawców mających siedzibę w Polsce podlegają, co do zasady, opodatkowaniu VAT w Polsce.

Wyjątki od powyższej zasady wprowadzone zostały w ustawie o VAT. Przykładowo, w odniesieniu do usług transportowych, miejscem świadczenia jest miejsce gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości. Ustawa o VAT wyraźnie odróżnia – dla potrzeb ustalania miejsca świadczenia – usługi transportowe od usług spedycyjnych. Art. 28 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku usług spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów – miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie rozpoczyna się transport towarów.

Ustawa o VAT nie wprowadza jednak szczególnej regulacji dotyczącej miejsca świadczenia usług spedycji związanych z transportem międzynarodowym. Tym samym usługi spedycji międzynarodowej podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce. Wniosek ten potwierdzany jest również w interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 22 września 2006 r., sygn. PP-I-005/223/TŁ/06 wskazano, że „zaliczenie przez ustawodawcę usług spedycji międzynarodowej do usług transportu międzynarodowego dla potrzeb stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług (0%) na podstawie powołanego wyżej przepisu, nie powoduje, że zmienia się charakter tej usługi, tzn. iż stają się one usługami transportowymi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Zatem, ustalając zasady opodatkowania tym podatkiem usług spedycji międzynarodowej, nie należy odwoływać się do regulacji odnoszących się do usług transportowych. Dla określenia miejsca świadczenia w przypadku usługi spedycji międzynarodowej zastosowanie znajdzie ogólna reguła, wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę (...)”.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny nie budzi wątpliwości, iż usługi spedycji międzynarodowej świadczone przez Wnioskodawcę powinny podlegać w całości opodatkowaniu w Polsce (kraju siedziby Zainteresowanego), a zatem zastosowanie powinny mieć do nich reguły – w tym zwłaszcza dotyczące stawki podatkowej – określone w ustawie o VAT.

2. Usługi transportu międzynarodowego

Zgodnie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, obniżoną do 0% stawkę VAT stosuje się między innymi do usług transportu międzynarodowego.

Według definicji zawartej w art. 83 ust. 3 ustawy o VAT, usługi transportu międzynarodowego to:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
    a. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
    b. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
    c. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
    d. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
    a. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
    b. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
    c. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.
   
   

Nie ulega wątpliwości, iż w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku, cytowana wyżej definicja usług transportu międzynarodowego ujęta w ustawie o VAT jest spełniona. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są bowiem usługami spedycji międzynarodowej, związanymi z transportem towarów z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju (pkt 1 lit. b powyżej).

Tym samym, usługi Zainteresowanego powinny, co do zasady, korzystać z opodatkowania stawką VAT 0%.

3. Wymogi dokumentacyjne

W myśl art. 83 ust. 5 ustawy o VAT, za dokumenty stanowiące dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego uważa się w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora:

• list przewozowy lub dokument spedytorski stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim,
• fakturę wystawioną przez przewoźnika/spedytora,
• w przypadku towarów importowanych – oprócz dokumentów wskazanych powyżej, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.
  
  

Z uwagi na fakt, iż usługa dotyczy towarów importowanych (przywożonych z kraju trzeciego na terytorium Polski) Wnioskodawca dysponuje wszystkimi wyżej wymienionymi dokumentami, potwierdzającymi fakt wykonania usług transportu międzynarodowego. Jak już wskazano prezentując stan faktyczny, Zainteresowany jest w posiadaniu dokumentów spedytorskich, wystawianych przez siebie faktur oraz dokumentu wystawionego przez niemiecki urząd celny, z którego wynika, że całość kosztów związanych z transportem (spedycją) importowanych towarów (czyli kosztów usługi Wnioskodawcy) została wliczona do wartości celnej oraz podstawy opodatkowania importu towarów niemieckim podatkiem VAT. Wartość ta odpowiada kwocie kosztów transportu z kraju trzeciego do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium Polski.

W opinii Wnioskodawcy, ostatni ze wspomnianych dokumentów jest dokumentem, o którym wspomina art. 83 ust. 5 ustawy o VAT, wymagając przedstawienia dokumentu celnego, z którego wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania importu towarów. Stanowisko Zainteresowanego znajduje pełne uzasadnienie w regulacjach dotyczących opodatkowania importu towarów.

Zgodnie z ustawą o VAT, import towarów jest czynnością podlegającą opodatkowaniu (art. 5 ustawy o VAT). W myśl art. 60 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 347), miejscem opodatkowania importu towarów jest państwo członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty.

Dodatkowo, na mocy art. 19 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. Zasady dotyczące powstawania długu celnego zostały ujęte w Rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L z 19 października 1992 r., dalej: WKC). Na podstawie art. 201 WKC, dług celny w przywozie powstaje w wyniku dopuszczenia do obrotu towaru podlegającego należnościom przywozowym. Jednocześnie, zgodnie z art. 4 WKC, urzędem celnym jest każdy urząd, w którym mogą zostać dokonane, w całości lub w części, formalności przewidziane przepisami celnymi.

Jak wskazał Wnioskodawca, importowane towary zostają dopuszczone do obrotu w Niemczech. Tam też, zgodnie z przywołanymi wyżej regulacjami, powstaje dług celny warunkujący powstanie obowiązku podatkowego w VAT. Import towarów podlega opodatkowaniu VAT na terytorium Niemiec. Właściwym do dokonania wszelkich formalności związanych z importem towarów jest niemiecki urząd celny. Tym samym nie budzi wątpliwości, iż w przedmiotowym stanie faktycznym, za dokument, który zgodnie z art. 83 ust. 3 ustawy o VAT powinien potwierdzać fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, powinien być uznany dokument wystawiony przez niemiecki urząd celny, w którym dopuszczono towar do obrotu.

Z posiadanego przez Wnioskodawcę dokumentu celnego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości jego usługi do podstawy opodatkowania importu towarów niemieckim podatkiem VAT. Tym samym, Wnioskodawca spełnia stawiane przez ustawę o VAT wymogi dokumentacyjne wiążące się z możliwością opodatkowania świadczonych przez niego usług transportu międzynarodowego stawką VAT 0%.

4. Podsumowanie

W przedstawionym stanie faktycznym, usługi świadczone przez Zainteresowanego są usługami spedycji międzynarodowej, opodatkowanymi w całości w Polsce. Usługi te powinny być klasyfikowane – dla potrzeb ustalania właściwej stawki podatkowej – jako usługi transportu międzynarodowego. Jednocześnie Wnioskodawca dysponuje dokumentami, które zgodnie z ustawą o VAT wymagane są dla potrzeb potwierdzenia faktu świadczenia tych usług. W szczególności Zainteresowany posiada dokument celny, wystawiony przez niemiecki urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi Wnioskodawcy do podstawy opodatkowania importu towarów niemieckim podatkiem VAT. Z uwagi na fakt, iż dopuszczenie towarów do obrotu ma miejsce w Niemczech, gdzie opodatkowany VAT zostaje również import towarów, nie budzi wątpliwości, że dokument ten powinien być traktowany jako dokument wymagany przez art. 83 ust. 3 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, uzasadnione jest stanowisko Wnioskodawcy, iż jest on uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% do wartości swej usługi, która zgodnie z posiadanym przez Zainteresowanego dokumentem wystawionym przez niemiecki urząd celny, została zaliczona do podstawy opodatkowania importu towarów niemieckim podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Natomiast przez usługi transportu międzynarodowego, na mocy art. 83 ust. 3 ustawy, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
   a. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
    b. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
    c. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
    d. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
    a. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
    b. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
    c. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Stosownie do art. 83 ust. 5 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2. towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
3. towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów;
4. osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz podmiotu polskiego, usługi spedycyjne polegające na zorganizowaniu transportu towarów z kraju znajdującego się poza Unią Europejską do Polski. Towar transportowany jest z kraju trzeciego na terytorium Niemiec (transport morski lub lotniczy), a następnie z Niemiec do Polski (transport drogowy). Towar po przywiezieniu na terytorium Niemiec podlega odprawie celnej, zgodnie z niemieckimi przepisami prawa podatkowego. Następnie, w wyniku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonywanej przez polskiego nabywcę, towar zostaje przewieziony z terytorium Niemiec na terytorium Polski, gdzie nabywca rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa jest usługą spedycji związaną z transportem międzynarodowym – stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Wykonywana przez Wnioskodawcę usługa spedycyjna związana z usługą międzynarodowego transportu towarów, świadczona z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna usługa krajowa. Miejscem jej świadczenia – zgodnie z ogólną zasadą – jest miejsce, gdzie Wnioskodawca ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego świadczy tą usługę (na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy).

Przez import – zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy – rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Wnioskodawca transportuje towar z kraju trzeciego na terytorium Niemiec. Tam też ma miejsce odprawa celna towarów. W związku z tym, iż odprawa celna zostaje dokonana w Niemczech, sytuacja ta nie spełnia definicji importu towarów zawartej w art. 2 pkt 7 ustawy, zatem brak jest podstaw prawnych do zastosowania powołanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy, ponieważ przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego ma miejsce na terytorium Niemiec, a nie na terytorium kraju.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, Wnioskodawca może opodatkować świadczoną usługę stawką 0%, pod warunkiem jednak posiadania dokumentów, o których mowa w cyt. powyżej art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany posiada dokumenty spedytorskie oraz faktury potwierdzające wykonanie opisanych we wniosku usług. W związku z powyższymi regulacjami stwierdza się, iż Wnioskodawca posiadając dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, może opodatkować świadczone usługi spedycji związanej z międzynarodowym transportem towarów stawką 0%.

Tut. Organ zwraca uwagę, iż w sytuacji, gdyby przedstawione usługi były usługami transportu międzynarodowego zastosowanie miałyby przepisy art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b i ust. 5 pkt 1 ustawy w zakresie zastosowania stawki podatku 0% oraz art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usługi transportu międzynarodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.