INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21.03.2008r. (data wpływu 25.03.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania wydatków na imprezy zorganizowane dla pracowników za koszt uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wydatków na imprezy o charakterze integracyjnym, motywacyjnym i okolicznościowym zorganizowane dla pracowników za koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi wydatki na szkolenia i integrację swoich pracowników. Są to najczęściej spotkania o następującym charakterze:

1. spotkania cykliczne działu handlowego, w trakcie których odbywa się przede wszystkim prezentacja wyników działu i omówienie problemów i strategii na przyszły okres,
2. pikniki dla pracowników, spotkania i imprezy integracyjne oraz spotkania okolicznościowe, w trakcie których następuje podsumowanie roku lub jakiegoś etapu w firmie, prezentacja strategii firmy itp.
   
   

W związku z wyżej wymienionymi spotkaniami Spółka ponosi wydatki, których przedmiotem są przykładowo takie usługi jak: usługa gastronomiczna, przygotowanie imprezy, usługa hotelowa, przewóz pracowników, wynajęcie sali, organizacja imprezy artystycznej, program rozrywkowy, poczęstunek, pizza, napoje. Spółka wyznaje zasadę, że dobrze zmotywowany pracownik dba o stałe podnoszenie efektywności i jakość pracy a dobry klimat w miejscu pracy wpływa na osiągane przez Spółkę wyniki. Zasadniczym celem przedmiotowych wyjazdów jest zatem przekazanie wiedzy lub informacji dotyczących firmy, integracja i motywacja pracowników oraz związanie pracowników ze Spółką.

Odbywa się to poprzez prezentację strategii firmy, wymianę doświadczeń między pracownikami, omówienie spraw organizacyjnych, promowanie wzorców zachowań określanych przez Spółkę jako właściwe, motywowanie pracowników poprzez udzielenie pochwał (lub przyznawanie nagród) dla najlepszych• pracowników. Dodatkowo w czasie tych imprez często odbywają się turnieje oraz gry zespołowe mające na celu nauczenie pracownika podejmowania decyzji w sytuacjach stresowych, współzawodnictwa oraz umiejętności pracy w zespole. Wyżej wymienione działania przyczyniają się do poprawy organizacji pracy, poprawy atmosfery w pracy, ułatwiają ułożenie wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami, usprawniają współpracę w ramach poszczególnych zespołów, powodują lepsze poznanie się i wzajemne zrozumienie pracowników, co niewątpliwie wpływa na lepszą komunikację w pracy. W ostatnim czasie przedmiotowe spotkania miały szczególnie doniosłe znaczenie z uwagi na fakt istotnych zmian w strukturze kapitałowej i strukturze organizacyjnej Spółki, w szczególności Spółka zmieniła nazwę — wyjaśnienie przyczyn tych zmian i związanie pracowników ze Spółką (zwłaszcza w obliczu aktualnej sytuacji na warszawskim rynku pracy) miało niezwykle istotne znaczenie. Imprezy te, w związku z ich charakterem, finansowane są ze środków obrotowych Spółki. Z uwagi na fakt, iż organizacja wyżej opisanych spotkań szkoleniowo - integracyjno - motywacyjnych przynosi — zdaniem Spółki - efekty w postaci wzrostu efektywności pracowników, a tym samym przyczynia się do zwiększenia przychodów Spółki, Spółka zamierza organizować tego typu szkolenia i spotkania integracyjne również w przyszłości. Organizowane w przyszłości spotkania będą opierały się na tych samych założeniach, na których opierają się dotychczas zorganizowane szkolenia i spotkania integracyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, w opisanym stanie faktycznym, wydatki na organizację spotkań i imprez o charakterze integracyjnym, motywacyjnym i okolicznościowym stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust I ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)...

W ocenie Spółki, przedmiotowe wydatki na integrację i motywację pracowników są kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W art. 16 ust. 1 pkt 45 updop wyłączone zostały z kosztów uzyskania przychodów wydatki na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Działalność socjalna, w cytowanej ustawie, oznacza m.in. „usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej(..)„: Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, przywołany przepis nie będzie miał zastosowania. Jak bowiem słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 lutego 2007 r. sygn. akt III SA /Wa 4283/06 „te działania, które również służą pracownikom, ale są podejmowane przede wszystkim ze względu na interes pracodawcy i wiążą się z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą nie można zaliczyć do działalności socjalnej (..) Działalność socjalna jest wykonywana wtedy, gdy ma na względzie interes pracownika, a nie w przypadku kiedy pracodawca podejmuje działania na rzecz pracownika, ale ze względu na swój interes ekonomiczny”. W żadnym innym z postanowień art. 16 updop zawierającym tzw. katalog kosztów negatywnych, ustawodawca nie wymienił wydatków ponoszonych przez Spółkę na szkolenie, motywację i integrację pracowników. W związku z powyższym jedynym elementem warunkującym możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków jest istnienie związku przyczynowo — skutkowego tego rodzaju, że ponoszone koszty mogą (według wiedzy dostępnej w chwili ponoszenia przez podatnika wydatku) przyczynić się do powstania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przy czym, jak wynika z ustalonej linii orzecznictwa, ustawodawca nie wymaga od podatnika, by poniesione przez niego wydatki, które mają być kosztem podatkowym, dało się od razu bezwarunkowo powiązać z osiąganym przychodem. Istotne jest założenie podatnika, oparte na racjonalnych przesłankach, że taki wydatek może przynieść spodziewany rezultat.

Istnienie takiego związku w przedmiotowej sprawie jest bezsprzeczne. W sposób obrazowy uargumentował to WSA w przywołanym wyżej wyroku, gdzie sąd stwierdził, iż „podatnik organizujący takie spotkanie ma wpłynąć pozytywnie na pracowników, a przez to zwiększyć efektywność ich pracy. W takim przypadku można przyjąć, iż pomiędzy prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, istnieją określone związki. W związku z powyższym, w ocenie sądu, wydatki ponoszone na zorganizowanie imprezy integracyjnej mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów.

W analizowanym stanie faktycznym Spółka organizuje spotkania, aby zapewnić trwały wzrost i utrzymać wysoki poziom przygotowania merytorycznego personelu do wykonywania stawianych mu zadań. Spółka rozumie także potrzebę ponoszenia kosztu organizacji spotkań integracyjnych. Nowocześnie zarządzane firmy mają bowiem świadomość związku jaki zachodzi między kosztem organizacji takich spotkań, a zyskiem w postaci otrzymanego w zamian skonsolidowanego, zgranego, umiejącego lepiej ze sobą na co dzień współpracować przy wykonywaniu powierzonych zadań i funkcji personelu. Z tego punktu widzenia utrzymanie najwyższych standardów w zakresie spraw kadrowych Spółki zmusza ją do ponoszenia niezbędnego kosztu tak szkoleń jak i spotkań integracyjnych, pozwalających na uzyskanie spodziewanego efektu w postaci wzrostu wydajności pracy i w konsekwencji wzrostu przychodów Spółki.

Spółka spodziewa się, że poniesione koszty zwrócą się poprzez budowę zespołu ludzi, którzy będą z pożytkiem dla Spółki optymalnie wykorzystywali swój potencjał. Spółka organizując wskazane spotkania jest przekonana, że pozwoli to osiągnąć ww. cel w wyniku integracji zespołu, zwiększenia otwartości i zaufania, wzrostu motywacji do pracy, lojalności i zaangażowania w prace na rzecz Spółki, pozwoli przełamać bariery w komunikacji i współpracy między pracownikami, pozwoli otworzyć się na nowe wyzwania stawiane pracownikom przez Spółkę, w końcu doprowadzi do rozwoju umiejętności radzenia sobie ze stresem oraz zmotywuje pracowników do lepszej pracy. Wszystkie wymienione cele pozwolą w przekonaniu Spółki zwiększyć efektywność pracy pracowników, co w konsekwencji będzie prowadzić do wzrostu przychodów Spółki. Fakt, iż organizowane przez Spółkę spotkania i imprezy integracyjne w istocie mają wpływ na przychody Spółki można zauważyć na podstawie ciągłego wzrostu sprzedaży.

Podsumowując, w ocenie Spółki poniesione wydatki mają racjonalne uzasadnienie w postaci spodziewanego przełożenia ich kosztu na możliwe do uzyskania i uzyskiwane przychody. Również ewentualne wydatki, które Spółka poniesie w przyszłości na realizację szkoleń i spotkań motywacyjno - integracyjnych dla pracowników będą miały wpływ na osiągane przez Spółkę przychody, dlatego też wydatki te będą kosztem uzyskania przychodów. Uprzejmie prosimy o dokonanie oceny stanu faktycznego i prawnego oraz potwierdzenie słuszności naszego stanowiska w tej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Kosztami podatkowymi są również tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych (integracyjnych), lecz w każdej sytuacji trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, gdy wydatki poniesione zostały na zorganizowanie imprezy okolicznościowej oraz spotkań integracyjnych mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak impreza integracyjna nie służy takiemu celowi, a spotkania pracowników mają charakter typowo rozrywkowy i konsumpcyjny, to w takim przypadku nie można uznać, iż poniesione wydatki mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że wydatki ponoszone na rzecz pracowników ze środków obrotowych w związku z organizacją dla nich imprez o charakterze integracyjnym, motywacyjnym i okolicznościowym są związane pośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy, a przez to zwiększenie jej efektywności, a to przekłada się na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. W związku z powyższym poniesione wydatki nie wykraczające poza główny cel spotkania jakim jest integracja pracowników i nie mające charakteru reprezentacji (okazałości czy wystawności) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące integrujący i motywacyjny charakter imprezy, (np. przykładowy program imprezy integracyjnej przygotowany przez osoby odpowiedzialne za organizację spotkania, listy pracowników biorących udział w spotkaniu itp.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.