INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09 kwietnia 2008r. (data wpływu do tut. BKIP- 15 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów delegacji służbowych wspólników, którzy są jednocześnie członkami zarządu spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2008r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów delegacji służbowych wspólników, którzy są jednocześnie członkami zarządu spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Spółka, której udziałowcami są osoby fizyczne działa w Polsce. Wraz z partnerem Ukraińskim, Spółka utworzyła Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na Ukrainie, w której posiada 60% udziałów- jako osoba prawna. Na podstawie statutu, który określa zasady prawne i ekonomiczne działalności Spółki, Spółka będzie uczestniczyć w podziale zysku, oraz zgodnie z decyzją organu wyższego Spółki otrzymywać odpowiednią część zysku w formie dywidend. Jednocześnie Spółka zobowiązana jest do kontrolowania i sprawdzania działalności Spółki założonej na Ukrainie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu delegacje służbowe wspólników, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki w celu kontrolowania i ustalania strategii działalności Spółki założonej na Ukrainie wraz z partnerem ukraińskim...

Zdaniem wnioskodawcy, można zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów delegacje służbowe wspólników w celu kontrolowania i sprawdzania działalności Spółki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.- określonej w dalszej części skrótem „ustawy o pdop”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z dyspozycji powołanego przepisu wynika, że aby koszt mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu pomiędzy nim a przychodem musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że koszt ten ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganego przychodu i nie jest wymieniony w art. 16 ust 1 ustawy o pdop jako wydatek wyłączony z tej kategorii.

Podkreślenia wymaga, że ww. przepis wymienia tylko przykładowe rodzaje kosztów, które nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. A zatem nie każdy wydatek nie wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop może być automatycznie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Decydujące dla rozstrzygnięcia powyższej kwestii ma wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego o jakim mowa w wyżej powołanym art. 15 ust 1 ustawy o pdop.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego nie wynika, że Spółka w związku ze sprawowaniem funkcji kontrolnej i nadzorczej otrzymuje jakiekolwiek wynagrodzenie. W tej sytuacji nie można mówić o istnieniu związku pomiędzy poniesionym kosztem a osiągniętym przychodem. Spółka może co prawda osiągać przychody w związku z udziałami posiadanymi w spółce założonej na Ukrainie w postaci dywidendy. Przychody te wynikają jednak z samego faktu posiadania udziałów w tej spółce i nie wiążą się z koniecznością podejmowania przez wnioskodawcę będącego udziałowcem tej Spółki jakichkolwiek czynności w celu uzyskania dywidendy.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2008r. jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.