INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08.04.2008r. (data wpływu 14.04.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania zasądzonych na rzecz byłych pracowników lub uzgodnionych w ugodzie sądowej lub pozasądowej wynagrodzeń, odsetek za zwłokę oraz kosztów prowadzenia sporu przed sądem za koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W związku z prowadzoną działalnością, gospodarczą Spółka zatrudnia osoby fizyczne, zawierając z nimi umowy o pracę. Spółka posiada wyodrębniony departament kadrowo-płacowy, którego pracownicy są odpowiedzialni za prawidłowe rozwiązywanie z pracownikami umów o pracę. Niemniej zdarzają się przypadki, gdy na skutek złożenia przez pracownika pozwu przeciwko Spółce, sprawa trafia do sądu. W części przypadków sąd przyznaje Spółce rację, niemniej zdarzają się sytuacje, w których na rzecz pracownika zasądzone zostaje prawomocnie wynagrodzenie w wysokości wyższej niż wypłacone przez Spółkę (w szczególności dotyczy to premii), odsetki za zwłokę oraz zwrot kosztów prowadzenia sporu przed sądem. Zdarzają się również przypadki, w których Spółka i pracownik osiągają przed wydaniem wyroku porozumienie i zawierają przed sądem lub poza nim ugodę w w/w zakresie, co pozwala Spółce obniżyć koszty pokrycia roszczeń pracownika i własne koszty udziału w postępowaniu sądowym. W związku z powyższym występują trzy stany faktyczne, w których przedmiotowe należności:

1. zasądzone są wyrokiem sadu
2. ujęte są w ugodzie sądowej
3. ujęte są w ugodzie pozasądowej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione przez Spółkę koszty w wysokości odpowiadającej kwocie zasądzonych na rzecz byłych pracowników lub uzgodnionych w ugodzie sądowej lub pozasądowej wynagrodzeń, odsetek za zwłokę oraz kosztów prowadzenia sporu przed sądem stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty...

Zgodnie z dyspozycja. art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają, w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W art. 16 ust. 1 updop ustawodawca zawarł natomiast zamknięty katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów nawet pomimo istnienia takiego związku. Zdaniem Spółki wynagrodzenia zasądzone na rzecz byłych pracowników lub ustalone w ugodzie sądowej lub pozasądowej oraz odsetki za zwłokę od tych należności i zasądzone koszty prowadzenia sporu przed sądem nie zostały ujęte w treści art. 16 updop, zatem wydatki te, jako świadczenia pozostające w ścisłym związku ze stosunkiem pracy jaki łączył Spółkę z osobami, na rzecz których wypłaty tych należności dokonano, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie:

1. ich wypłaty - w odniesieniu do kwoty zasądzonego lub ustalonego w ugodzie wynagrodzenia i odsetek za zwłokę art. 16 ust. 1 pkt 11 i 57 updop)
2. ich zarachowania w księgach rachunkowych - tą odniesieniu do kwot zasądzonych na rzecz byłego pracownika kosztów prowadzenia sporu przed sądem (art. 15 ust. 4d i 4e updop).
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot „w celu” oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 1 wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy. Jako, że przepisy omawianej ustawy nie przewidują bezpośredniego wyłączenia kosztów odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę oraz kosztów procesowych z kosztów uzyskania przychodu, zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodu będzie miało określenie, czy powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi koszty związane z rozwiązywaniem z pracownikami umów o pracę. Art. 44. ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) określa, iż pracownik może wnieść odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę do sądu pracy. Uprawnienia pracownika w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę uregulowane zostało w art. 45 ustawy Kodeks pracy, zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia określonego przez sąd.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż celem poniesionych przez Spółkę kosztów -zasądzonych na rzecz byłych pracowników lub uzgodnionych w ugodzie sądowej lub pozasądowej wynagrodzeń, odsetek za zwłokę oraz kosztów prowadzenia sporu przed sądem - nie jest uzyskanie przychodu, ani zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż istotą sporu jest zasadność roszczenia i wysokość zaległego wynagrodzenia przyznanego niepracującym już w Spółce pracownikom za rozwiązanie z nimi umowy o pracę. Wydatki te zatem nie stanowią na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.