INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008 roku (data wpływu 2 kwietnia 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu w związku z rozwiązaniem spółki jawnej, której Spółka jest udziałowcem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu w związku z rozwiązaniem spółki jawnej, której Spółka jest udziałowcem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka rozważa konsekwencje podatkowe udziału w spółce jawnej, w tym konsekwencje ewentualnego zakończenia działalności przez spółkę jawną i rozwiązania tej spółki. Decyzja w zakresie rozwiązania spółki jawnej uzależniona będzie od efektów działalności gospodarczej prowadzonej przez tą spółkę.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku rozwiązania spółki jawnej, w której Spółka będzie jednym ze wspólników, wartość majątku spółki jawnej otrzymanego przez Spółkę zgodnie z art. 82 § 2 ustawy – Kodeks spółek handlowych będzie stanowić dla Spółki przychód podatkowy...

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku rozwiązania spółki jawnej wartość majątku spółki jawnej otrzymanego przez Spółkę zgodnie z art. 82 § 2 ustawy – Kodeksu spółek handlowych nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych spółki osobowe są podmiotami transparentnymi podatkowo, tzn. nie są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, a osiągane przez te spółki przychody opodatkowane są jako przychody każdego ze wspólników proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zyskach spółki, przy odpowiednim zastosowaniu tych samych zasad do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku – art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W rezultacie, wszelkie przesunięcia majątkowe pomiędzy majątkiem spółki jawnej (która zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy – Kodeks spółek handlowych jest spółką osobową) są zdarzeniami neutralnymi dla podatku dochodowego od osób prawnych, co oznacza że nie wywołują skutków w zakresie tego podatku. W przeciwnym wypadku doszłoby bowiem do podwójnego opodatkowania dochodów z udziału w spółce jawnej – raz na etapie ustalania zaliczek na podatek dochodowy od dochodu z działalności prowadzonej w formie spółki, a drugi raz w momencie podziału majątku spółki jawnej pomiędzy wspólników. Należy przy tym zauważyć, że na majątek spółki jawnej, który będzie podlegał podziałowi pomiędzy wspólników w przypadku rozwiązania tej spółki, składać się będzie kapitał udziałowy wniesiony do spółki jawnej przez wspólników oraz zyski wypracowane w czasie istnienia spółki jawnej, opodatkowane już wcześniej jako dochody wspólników w proporcjach odpowiadających udziałowi każdego ze wspólników w zyskach spółki jawnej, a niepodzielone i niewypłacone wspólnikom z końcem danego roku obrotowego. Te same dochody nie powinny więc podlegać opodatkowaniu ponownie w momencie dokonywania ich podziału pomiędzy wspólników w przypadku rozwiązania spółki. Powyższe stanowisko potwierdza np. decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 lipca 2005 roku, sygn. BI/4218-0009/05. Biorąc powyższe pod uwagę w opinii Spółki, w przypadku rozwiązania spółki jawnej, w której Spółka będzie jednym ze wspólników, wartość majątku spółki jawnej otrzymanego przez Spółkę zgodnie z art. 82 § 2 ustawy – Kodeks spółek handlowych nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Ponieważ spółka jawna nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.

Z kolei na podstawie art. 5 ust. 2 powołanej ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Z powyższej regulacji wynika, że przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej, jak i koszty uzyskania tego przychodu ustala się na podstawie posiadanego przezeń udziału. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w żadnym z pozostałych artykułów nie reguluje zasad opodatkowania udziałów w spółce niebędacej osobą prawną. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ponadto należy zauważyć, iż z unormowań zawartych w przepisach prawa podatkowego w szczególności dotyczących opodatkowania wspólników spółki jawnej będących osobami fizycznymi w przypadku rozwiązania spółki jawnej i zwrotu wniesionych wkładów, czy też opodatkowania zwracanych udziałów w spółkach kapitałowych, których udziałowcami są osoby prawne, można wyartykułować zasadę, zgodnie z którą zwracana wspólnikowi wartość majątku spółki przewyższająca wartość wkładów wniesionych przez wspólnika do tej spółki stanowi dla niego przychód podlegający opodatkowaniu.

Odnosząc powyższą zasadę do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż w przypadku rozwiązania spółki jawnej, wartość majątku tej spółki otrzymanego przez Wnioskodawcę, w części przekraczającej wartość wkładu wniesionego do tej spółki będzie stanowić dla niego przychód podlegający opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.