INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P., przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 4 lutego 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy należy zwiększyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o koszty składowania pszenicy i czy usługa ta powinna być opodatkowana w miejscu położenia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca uczestniczył w przetargach organizowanych przez Urząd Rolnictwa i Rozwoju Wsi z siedzibą w Budapeszcie. Zgodnie z zasadami ogłoszonymi przez ww. urząd oferent, który wygrywa przetarg ma 30 dni na odbiór towaru. Po upływie tego terminu zwycięski oferent jest zobligowany do uiszczenia opłaty za składowanie nieodebranego towaru. Wartość opłaty jest wyliczana na podstawie ilości nieodebranejgo towaru i upływających dni po 30-dniowym terminie. Firma Wnioskodawcy wygrała przetarg na odbiór pszenicy z terenów Węgier. Wnioskodawca oraz jego kontrahent węgierski jest czynnym podatnikiem VAT. Ze względu na brak własnego taboru samochodowego Wnioskodawca wynajmuje polskie firmy transportowe do odbioru pszenicy. Wnioskodawca zauważa również, iż nie zdążył w terminie 30-dniowym odebrać towaru i został obciążony przez dostawcę towaru kosztami składowania, opodatkowanymi stawką podatku VAT 0%, na terenie Węgier.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy zwiększyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy o VAT, o koszty usługi składowania, czy usługa ta powinna być opodatkowana, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, w miejscu położenia nieruchomości...

W ocenie Wnioskodawcy, miejscem świadczenia usługi składowania pszenicy powinno być miejsce położenia nieruchomości. Usługa ta powinna być opodatkowana na terenie Węgier przez naszego dostawcę, gdyż zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT składowanie nie mieści się w ramach dodatkowych wydatków pobieranych przez dostawcę od podmiotu dokonującego WNT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 2 tej ustawy podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobrane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Z przepisu art. 31 ust. 2 pkt 2 wynika, iż do podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów wlicza się wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobrane przez dostawcę od podmiotu dokonującego WNT. Ww. katalog jest katalogiem otwartym a zatem można do niego zaliczyć także inne niż wymienione w nim wydatki.

Należy jednak zauważyć, iż aby przepis ten miał zastosowanie istotnym jest aby wydatki te dotyczyły tego konkretnego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i aby były pobierane przez dostawcę tych towarów, tj. podmiot, który sprzedał towar odbiorcy.

Ze stanu faktycznego wynika, iż oferent, który wygrywa przetarg, ma 30 dni na odbiór towaru. Po upływie tego terminu zwycięski oferent jest zobligowany do uiszczenia opłaty za składowanie nieodebranego towaru. Wnioskodawca, który nie odebrał w ww. terminie towaru został obciążony przez dostawcę (Węgra) kosztami składowania, opodatkowanymi stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, należy stwierdzić, iż ponieważ w przedmiotowej sprawie koszty składowania nieodebranego towaru (pszenicy) pobrane są od Wnioskodawcy przez dokonującego dostawy (węgierskiego kontrahenta) i należą do kategorii kosztów dodatkowych, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku VAT, to należności te należy włączać do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na postawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 8 cyt. wyżej ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które wykonane zostały w danym państwie, a ściślej te czynności, które, na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług, uznane zostały na wykonane w danym kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje bowiem miejsce opodatkowania. Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia, w takiej sytuacji, wskazuje jednocześnie na państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana. Zatem dla określenia miejsca opodatkowania transakcji należy, w świetle ww. ustawy o podatku VAT, ustalić miejsce świadczenia usług.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego – miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Ze stanu faktycznego wynika, iż usługa składowania nieodebranego towaru (pszenicy) świadczona jest przez węgierskiego dostawcę, na rzecz Wnioskodawcy na terenie Węgier. Wnioskodawca został obciążony przez dostawcę kosztami składowania, opodatkowanymi stawką podatku VAT w wysokości 0%. Przedmiotem ww. usługi nie jest jednak nieruchomość bowiem usługa składowania związana jest z towarem (pszenicą) będącym przedmiotem dostawy.

W przedmiotowej sprawie nie znajduje więc zastosowania przepis art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT dotyczący miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami. Natomiast, w ocenie tut. organu, zastosowanie znajdzie zasada ogólna zawarta w ww. art. 27 ust. 1 ustawy o VAT.Tak więc usługa ta powinna być opodatkowana zgodnie z miejscem jej świadczenia tj. na terenie Węgier, według stawek tam obowiązujących, chyba że stanowi element podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, korzystając równocześnie z preferencji podatkowych związanych z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Nie zmienia to faktu, że Wnioskodawca winien, stosownie do art. 31 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, wliczyć jej wartość do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.