INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04 marca 2008r. (data wpływu 07 marca 2008r.) o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie noty kaucyjnej (otrzymanej kaucji) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 marca 2008r. wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje towary, określone jako niebezpieczne, które na podstawie ustawy z dnia 11 maja 2001r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz. U. 2001 nr 63 poz. 938) podlegają dystrybucji wraz z opakowaniem zwrotnym. Kupujący przyjmując określone towary, otrzymuje również opakowanie, które podlega zwrotowi firmie w wskazanej przez wnioskodawcę na podstawie umowy „Przejęcia Obowiązku Odzysku i Recyklingu”. Wraz z zakupionym towarem druga strona otrzymuje notę kaucyjną stanowiącą dowód wydania opakowań oraz uiszczenia kaucji związanej z ich wydaniem.

Czy wystawienie noty kaucyjnej (otrzymanie kaucji) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i podatkiem dochodowym od osób prawnych...

Według wnioskującego otrzymana kaucja (określona kwota pieniężna) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów tj. odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast kaucja, jako określona suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania nie jest w tym przypadku należnością wpłaconą za dostawę towarów i z tego powodu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 maja 1997r. (I S.A./Ka 15/96) oraz w wyroku z 20 marca 1996r. (SA/Ka 332/95) stwierdził, że kaucja jest świadczeniem nierzutującym w żaden sposób na obowiązek podatkowy, jest świadczeniem obojętnym podatkowo. Takie stanowisko przyjęły również organy skarbowe (m.in. Pierwszy Urząd Skarbowy w Poznaniu 24 luty 2006r. PP-1-005/365/05, Izba Skarbowa w Krakowie 27 lipca 2005r. PP-3/i/4407/80/05).

Zaznaczyć również trzeba, że kaucja przyjęta za wydane opakowania nie jest objęta fakturą dokumentującą sprzedaż towarów. Stanowi o tym § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 2005r. nr 95 poz.798). Sytuacja taka pozostaje niezmieniona aż do momentu niezwrócenia opakowań w terminie. W chwili przekroczenia terminu zwrotu opakowań przedsiębiorca zobowiązany jest do wystawienia faktury dokumentującej kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę opakowań zwrotnych nie później niż siódmego dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań. Obowiązek podatkowy powstaje w momencie wystawienia faktury obejmującej wspomniane opakowania. Otrzymujący kaucję nie może się z niej zabezpieczyć do momentu wystąpienia skutków określonych w umowie. Wnioskować można, że kaucja nie jest przychodem, staje się nim dopiero w momencie wystąpienia okoliczności uprawniających do zaspokojenia wierzyciela z kaucji. W tym też momencie powstaje obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega:

1. odpłatna dostawa towarów,
2. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
3. eksport towarów,
4. import towarów,
5. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
6. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zaś przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Stosownie do § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając lub określając w umowie za to opodatkowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury dokumentującej sprzedaż. W myśl § 19 ust. 2 rozporządzenia, fakturę dokumentująca kwotę należności z tytułu niezwrócenia przez odbiorcę opakowań, o których mowa w ust. 1, wystawia się nie później niż siódmego dnia po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowań. Jeżeli w umowie nie określono daty zwrotu opakowań, fakturę wystawia się nie później niż 60 dnia od dnia wydania opakowań.

Powołany powyżej przepis § 19 rozporządzenia ma zatem zastosowanie do przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego. Obowiązek podatkowy, w przypadku niezwrócenia opakowania powstaje nie później niż siódmego dnia, w którym umowa przewidywała jego zwrot. Jeżeli zaś nie określono terminu zwrotu, obowiązek podatkowy powstaje nie później niż 60 dnia od dnia wydania opakowania.

Odnośnie opodatkowania czynności podatkiem dochodowym od osób prawnych, tutejszy organ podatkowy informuje, iż rozstrzygnięcie w tym zakresie stanie się przedmiotem odrębnej interpretacji wydawanej w oparciu o uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.