INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od odszkodowania niestanowiącego kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od odszkodowania niestanowiącego kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Należące do holenderskiej grupy P., polskie spółki P. sp. z o.o. z siedzibą w R. jako wynajmujący oraz P. L. sp. z o.o. jako najemca zawarły umowę najmu położonej w R. zabudowanej nieruchomości – terminalu logistycznego prowadzonego po zawarciu umowy najmu przez P. L.

Zgodnie z zawartą przez strony umową P. była odpowiedzialna za ochronę mienia znajdującego się na terenie wynajętego P. L. terminalu.

W styczniu 2004 roku P. L. stwierdziła brak należącego do klienta P. L. towaru (cukru) złożonego w wynajmowanym od P. magazynie. Klient P. L. obciążył spółkę wartością brakującego towaru, wystawiając stosowną notę obciążeniową. Należność klienta została przez P. L. uregulowana.

Prowadzone przez organy ścigania dochodzenie nie pozwoliło na ustalenie przyczyny powstania braku, stąd P. L. obciążyła (wystawiając notę obciążeniową) jego wartością P. jako podmiot odpowiedzialny za bezpieczeństwo mienia na terenie terminala i utratę cukru, gdyż P. nie wywiązała się należycie ze swoich obowiązków umożliwiając wywiezienie z terenu terminala towaru bez wymaganych dokumentów przewozowych. Kwota ta nie została zapłacona przez P. w należnym terminie; jej część dotąd nie została przez P. zapłacona.

Należność odpowiadająca wartości braku cukru została zaksięgowana przez P. jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodu.

Ponieważ należność P. L. nie została uregulowana przez P. w terminie zakreślonym w nocie wystawionej przez P. L., spółka ta obciążyła P. odsetkami za opóźnienie, wystawiając odsetkowe noty obciążeniowe.

P. zamierza zaliczyć kwotę odsetek po ich zapłaceniu do kosztów uzyskania przychodu P.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy uprawnione będzie zaliczenie przez P. zapłaconych odsetek do podatkowych kosztów uzyskania przychodu mimo, że kwota odsetek została naliczona od należności P. L., która nie stanowi podatkowych kosztów uzyskania przychodów przez P....

Zdaniem Wnioskodawcy zaliczenie odsetek do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jest prawidłowe.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepisy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują możliwości wyłączenia odsetek za opóźnianie zapłaty z podatkowych kosztów uzyskania przychodów poza przypadkami wprost określonymi w art. 16 ust. 1, które nie obejmują sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę.

Poza tym okoliczność, że kwota będąca podstawą naliczenia odsetek nie była zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodu, nie stanowi przeszkody naliczenia odsetek zapłaconych przez P. spółce P. L. do kosztów podatkowych.

Odsetki stanowią bowiem zapłatę za korzystanie z pieniędzy należących do osoby trzeciej i jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, stanowią odrębny od samej należności przedmiot regulacji podatkowej.

Nie ulega też wątpliwości, że odsetki za opóźnienie zapłaty P. niczym nie różnią się od odsetek, jakie P. zapłaciłby od ewentualnego kredytu zaciągniętego w celu zapewnienia P. prowadzenia niezakłóconej działalności gospodarczej, który byłby potrzebny, gdyby należność za cukier została zapłacona wcześniej. Tym samym nie ma wątpliwości, że odsetki zostały zapłacone w celu określonym w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który stanowi że, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Jak stanowi art. 359 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny, odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy (…). Zgodnie z powyższym uregulowaniem, Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zatem, każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z powyższego wynika, że do kosztów uzyskania przychodów nie będą mogły zostać zaliczone tylko i wyłącznie kary umowne i odszkodowania z tytułu:

• wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,

• zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,

• zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Jest to katalog zamknięty, dotyczący jedynie zdarzeń spowodowanych wadliwością towarów lub robót i usług będących przedmiotem działalności gospodarczej. Wada jest bowiem, w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji poniesionych wydatków z kosztów podatkowych.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wymienił jednak odsetek od odszkodowań z tytułu wadliwie wykonanych towarów, robót i usług. Odsetki jako zobowiązanie o charakterze ubocznym, mają wprawdzie ścisły związek ze zobowiązaniem głównym, lecz nie można przyjąć, że stanowią element odszkodowania.

Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone kwoty odsetek, po spełnieniu warunku, że będą to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz, że pomiędzy wydatkiem, a osiągniętym pochodem zachodzi związek przyczynowy.

Aby odsetki można było uznać za koszt podatkowy, powinny zostać w rzeczywistości zapłacone. W związku z powyższym, tylko poniesienie wydatku z tego tytułu przez Wnioskodawcę, daje możliwość zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, w związku z przedstawionym przez Spółkę opisem zdarzenia przyszłego, należy uznać, iż powyższe odsetki są kosztem spełniającym przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.