INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 23.05.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na prace remontowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na prace remontowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik w dniu 22 stycznia 2004 roku zawarł umowę ze Spółką, na wykonanie prac budowlanych przy remoncie instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz kanalizacji deszczowej wraz ze zbiornikiem wody deszczowej na nieruchomościach przy ul. (…) w (…).

Szczegółowy zakres prac budowlanych, określony w zawartej umowie, obejmował:

• usunięcie okresowo nagromadzonego osadu w studzienkach kanalizacyjnych, wpustach ściekowych i rurach deszczowych przy budynkach,
• zwrócenie uwagi na jakość odprowadzanych ścieków, żeby nie posiadały piasku, gruzu, śmieci i liści, w celu zabezpieczenia kanałów przez zamuleniem,
• naprawienie uszkodzenia kanałów studni.

Ponoszone przez Spółkę nakłady dokonane były ze względu na wymogi nałożone przez konserwatora zabytków. Niespełnienie przez podatnika ciążącego na nim obowiązku wiązałoby się z koniecznością poniesienia znaczących kar związanych z niewywiązaniem się z obowiązków nałożonych przez konserwatora zabytków (dowód – pismo Urzędu Miejskiego w (…) z dnia 23 czerwca 2003 roku o numerze (…), które wskazuje, że powyższy obszar jest objęty strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej).

Prowadzone przez Spółkę prace remontowe spełniały definicję prac konserwatorskich w rozumieniu ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.). W świetle przytoczonej ustawy za prace konserwatorskie uznaje się działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań.

Ponadto art. 5 ww. ustawy nakłada obowiązek opieki nad zabytkiem, w szczególności na zapewnieniu warunków:

1. naukowego badania i dokumentowania zabytku,
2. prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytku,
3. zabezpieczenia i utrzymania zabytku oraz jego otoczenia w jak najlepszym stanie,
4. korzystania z zabytku w sposób zapewniający trwałe zachowanie jego wartości,
5. popularyzowania i upowszechniania wiedzy o zabytku oraz jego znaczeniu dla historii i kultury.

Art. 110 ust. 1 i 2 przytoczonej ustawy o ochronie zabytków zakłada sankcje karne za niedopełnienie obowiązku ciążącego na właścicielu nieruchomości, na podstawie ustawy o ochronie zabytków. Kto będąc właścicielem lub posiadaczem zabytku nie zabezpieczył go w należyty sposób przed uszkodzeniem, zniszczeniem, zaginięciem lub kradzieżą, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 można orzec nawiązkę do wysokości dwudziestokrotnego minimalnego wynagrodzenia na wskazany cel społeczny związany z opieką nad zabytkami.

W sporządzonej inwentaryzacji zewnętrznych sieci wodociągowych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej, sporządzonej dla lokalizacji w (…) przy ul. (…), opracowanej przez Pana X, posiadającego samodzielne uprawnienia budowlane – nr uprawnień (…), zostały określone wytyczne dotyczące eksploatacji sieci kanalizacyjnych, które zostały określone w następujący sposób: „Eksploatacja sieci wodociągowej polega na utrzymaniu ich w sprawności przez systematyczne sprawdzenie stanu przewodów i urządzeń na sieci. Na okres zimowy należy zabezpieczyć przed zamarzaniem miejsca wbudowanych zasuw i hydrantów. W budynku nr (…) zabezpieczyć wodomierz z podejściem wodociągowym. W czasie eksploatacji kanalizacji sanitarnej i deszczowej należy zapewnić sprawne działanie. Należy okresowo usuwać nagromadzony osad w studzienkach kanalizacyjnych, wpustach ściekowych i rurach deszczowych przy budynkach. Należy zwracać uwagę na jakość odprowadzonych ścieków, żeby nie posiadały piasku, gruzu, śmieci i liści, żeby zabezpieczyć kanały przed zamuleniem. W celu sprawdzenia stopnia zamulenia kanału należy go prześwietlić przy użyciu latarki i lustra. Powstałe uszkodzenia kanałów i studni należy naprawić”.

Protokoły z przeprowadzonych prac odbiorowych do powyżej przedstawionej umowy potwierdzają, że przeprowadzone prace miały charakter prac wynikający z powyżej przedstawionych wytycznych eksploatacji.

Zakres robót określony w protokołach odbioru przedstawia następujący zakres przedmiotowy wykonanych robót:

• zabezpieczenie kanałów przed zamuleniem,
• usunięcie nagromadzonego osadu w studzienkach kanalizacyjnych, wpustach ściekowych i rurach deszczowych, zabezpieczenie zasuw i hydrantów w (…),
• naprawa uszkodzeń kanałów i studni w (…) zgodnie z umowa (…)2004.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione wydatki w okresie 2004 roku, stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodu, ze względu na okoliczność spełnienia przesłanek zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, to jest:

• są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• zostały poniesione w celu uzyskania przychodu,
• pozostają w pośrednim związku z osiągniętymi przez Spółkę przychodami podatkowymi,

gdyż poniesienie opisanych wydatków umożliwiło Spółce nie poniesienie istotnych sankcji karnych wynikających z niedotrzymania obowiązku prawnego związanego z wymogami określonymi przez konserwatora zabytków...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej koszty nie znajdują się w enumeratywnie wymienionym katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), dlatego stanowią koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W stanie prawnym obowiązującym w roku 2004, stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). Z kolei na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiących podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Powołany wyżej art. 16g ust. 13 stanowi, że ulepszenie środków trwałych następuje w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji.

Z przedstawionego wyżej stanu prawnego wynika, że w odniesieniu do środków trwałych, możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nakładów poniesionych na te środki uwarunkowana jest spełnieniem łącznie dwóch warunków:

• wydatki dotyczą środka trwałego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej i pozostają w związku z osiąganymi przychodami,
• wydatki zostały poniesione na remont, a nie na ulepszenie środka trwałego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji remontu i modernizacji. Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), z którego wynika, iż przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Tak więc remont ma na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a przesłanką rozpoczęcia remontu jest zużycie środka trwałego w trakcie jego eksploatacji. Będą to wszystkie działania trwale przywracające pierwotny poziom techniczny środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Istotą remontu jest jedynie przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej nawet przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii.

O zakwalifikowaniu określonych wydatków do remontów lub ulepszenia środka trwałego decyduje zakres rzeczowy wykonanych prac. Poniesienie wydatków na prace mające charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie pierwotną zdolność użytkową tego środka, a więc remont uprawnia podatnika do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów, bez względu na wielkość tych wydatków. Zatem jeżeli prace wykonane w budynku są podyktowane jego stanem technicznym, to wtedy wydatki należy uznać za wydatki na remont czy bieżącą konserwację i podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Z opisanego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę na wykonanie prac budowlanych przy remoncie instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz kanalizacji deszczowej wraz ze zbiornikami wody deszczowej na nieruchomościach w (…) objętych strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej. Zakres prac obejmował usunięcie okresowo nagromadzonego osadu w studzienkach kanalizacyjnych, wpustach ściekowych i rurach deszczowych przy budynkach, a także zwrócenie uwagi na jakość odprowadzanych ścieków, żeby nie posiadały piasku, gruzu, śmieci i liści, w celu zabezpieczenia kanałów przez zamuleniem oraz naprawę uszkodzenia kanałów studni.

W tak przedstawionym stanie faktycznym wydatki związane z tymi pracami, jako spełniające warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.