INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21.05.2008r. (data wpływu 29.05.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 29.05.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów spożywczych i chemii gospodarczej poprzez sieć supermarketów rozmieszczonych na terenie całego kraju. Rozwój firmy oraz duża konkurencja w branży sprzedaży detalicznej artykułów konsumpcyjnych wymusza poszukiwanie nowych lokalizacji dla nowopowstających sklepów sieci S.

W tym celu w lutym br. Spółka zawarła z podmiotem zewnętrznym umowę współpracy i pośrednictwa na mocy której pośrednik przedstawił propozycję kilku lokalizacji w których możliwe by było prowadzenie supermarketu spożywczego.

Do zadań pośrednika należało w szczególności: zgromadzenie i przedstawienie zleceniodawcy propozycji lokalizacji, aktualnej dokumentacji prawnej, odpisu z księgi wieczystej i wypisu z rejestru gruntów, wskazania aktualnego właściciela nieruchomości lub jej użytkownika, pomocy w uzyskiwaniu wszelkich decyzji i pozwoleń na prowadzenie działalności w wybranej lokalizacji, negocjowanie stawek czynszu za najem jak również doprowadzenie do podpisania przez zleceniodawcę umowy najmu oraz umowy przekazania. W przypadku wykonania przez pośrednika czynności mających na celu podpisanie umowy sprzedaży nieruchomości lub zawarcia umowy najmu zleceniodawca (Spółka) zobowiązał się do zapłaty prowizji pośrednikowi.

Wynagrodzenie pośrednika składa się z dwóch części tj. części stałej w postaci z góry ustalonej kwoty pieniężnej oraz części zmiennej stanowiącej ustalony przez strony procent od kwoty będącej różnicą pomiędzy czynszem za 10 letni okres najmu wynikający ze średniej stawki najmu obowiązującej na danym terenie a czynszem za ww. okres wynikającym ze stawki ustalonej przez pośrednika w wyniku negocjacji ceny.

Strony ponadto ustaliły że płatność za ww. czynności nastąpi w dwóch równych ratach, z których pierwsza następuje niezwłocznie po podpisaniu umowy najmu zaś druga w terminie kolejnych 14 dni.

.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowizję pośrednika Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie jej poniesienia czy rozliczać proporcjonalnie do okresu trwania umowy najmu...

Zdaniem Spółki zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów podatkowych wszystkich wydatków mających wpływ na osiągany przez podatnika przychód lub służących do zachowania, zabezpieczenia źródła przychodów. Z kolei kolejne ust. tego art. tj. 4 b), c), d) wprowadzają rozróżnienie na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz na koszty tzw. pozostałe. Niewątpliwie prowizja należna pośrednikowi z tytułu wykonania umowy należy do pozostałych kosztów związanych z uzyskiwanym przez Spółkę przychodem. Zgodnie natomiast z treścią art. 15 ust. 4d, co do zasady koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. W przypadku, gdy koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego takie koszty rozlicza się proporcjonalnie do okresu którego dotyczą. Odnosząc powyższe brzmienie przepisów do stanu faktycznego niniejszego zapytania, należy stwierdzić, że prowizja pośrednika jest co prawda kosztem pośrednio mającym wpływ na uzyskiwane przez Spółkę przychody jednak dotyczy ściśle określonej czynności jaką jest doprowadzenie do zawarcia umowy kupna nieruchomości czy też zawarcia umowy najmu lokalu handlowego – stąd możliwe jej odniesienie do danego roku podatkowego.

W ocenie Spółki brak jest podstaw do przyjęcia, że umowa pośrednictwa wiąże się z zawieraną później umową najmu na 10-letni okres, co mogłoby sugerować, że prowizję pośrednika należałoby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w sposób proporcjonalny do okresu trwania umowy.

Zgodnie, bowiem z treścią przedmiotowej umowy rola pośrednika kończy się w momencie podpisania umowy najmu z właścicielem lub inną osobą posiadającą tytuł prawny do lokalu. Z kolei kwota prowizji liczona jako różnica pomiędzy średnią stawką 1 metra kwadratowego za czynsz a wynegocjowaną przez pośrednika różnicą za 10 letni okres najmu jest jedynie jednym ze sposobów ustalania prowizji za działanie pośrednika i pozostaje bez wpływu na późniejsze relacje pomiędzy spółką jako najemcą lokalu a właścicielem (posiadaczem) nieruchomości będącym osobą trzecią w stosunku do stron umowy pośrednictwa.

W tej sytuacji należy przyjąć, że Spółka ma prawo do zaliczenia ww. wydatku do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio w dacie ich poniesienia.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 updop.
  
  

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

W myśl art. 15 ust. 4 koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potracalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę współpracy z pośrednikiem. Do zadań pośrednika należało w szczególności wyszukanie nowych lokalizacji dla nowopowstających sklepów sieci S. W przypadku wykonania przez pośrednika czynności mających na celu podpisanie umowy sprzedaży nieruchomości lub zawarcia umowy najmu Spółka zobowiązała się do zapłaty prowizji pośrednikowi. Wynagrodzenie to składa się z dwóch części tj. części stałej w postaci z góry ustalonej kwoty pieniężnej oraz części zmiennej stanowiącej ustalony przez strony procent od kwoty będącej różnicą pomiędzy czynszem za 10 letni okres najmu wynikający ze średniej stawki najmu obowiązującej na danym terenie a czynszem za ww. okres wynikającym ze stawki ustalonej przez pośrednika w wyniku negocjacji.

Biorąc powyższe pod uwagę nie można wykazać bezpośredniego związku pomiędzy wynagrodzeniem pośrednika a konkretnym przychodem Spółki.

Należy również zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku (miesięczne wynagrodzenia za podejmowanie działań w formie kwoty zryczałtowanej) do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest nie tylko wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, ale także prawidłowym udokumentowaniem.

Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego podatnik chcąc zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z tytułu usługi pozyskiwania nowych klientów, winien wykazać, że usługa ta została wykonana, zaś jej ocena daje podstawę do stwierdzenia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a uzyskanym przychodem. Sam fakt zawarcia umowy i wypłaty wynagrodzenia nie wystarcza, podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące wykonanie usługi.

Jeżeli podatnik prawidłowo udokumentuje i wykaże celowość i związek kosztu z przychodem, wymienione wydatki mogą być kosztem który można przypisać do przychodu danego roku podatkowego, lecz którego nie można bezpośrednio i funkcjonalnie przypisać do określonego przychodu uzyskanego przez podatnika. Dlatego też zgodnie z art. 15 ust. 4d wynagrodzenie za usługę pozyskiwania klienta może stanowić koszt uzyskania przychodów, inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami, potrącalny w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.