INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.05.2008r. (data wpływu 12.05.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.05.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za przyłączenie do sieci energetycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

L….. Sp. z o.o. („Spółka”) prowadzi działalność w zakresie produkcji płyt gipsowo-kartonowych. Produkcja prowadzona była w zakładzie produkcyjnym dzierżawionym przez Spółkę od spółki Z…. D….S.A. na podstawie „Umowy dzierżawy” zawartej w dniu 7 lipca 2003 r. Zakład wybudowany został przez Z…. D…. SA. w całości z myślą o jego wydzierżawieniu do Spółki. W początkowym okresie funkcjonowania zakładu (do roku 2005) przy produkcji płyt gipsowo-kartonowych Spółka wykorzystywała gaz płynny. Od roku 2005 Spółka wykorzystuje przy produkcji gaz ziemny dostarczany przez zakład gazowniczy. W związku z podłączeniem do sieci gazowej Z….. D…. S.A. jako właściciel zakładu poniosła koszt opłaty przyłączeniowej zgodnie z przepisami Prawa energetycznego. W roku 2005 zgodnie z zawartym porozumieniem Spółka zwróciła Z…. D…. S.A. koszt opłaty przyłączeniowej poniesionej na rzecz zakładu gazowniczego (5,300.000 zł.). O przyłączenie do sieci Wystąpiła Z….. D….. S.A. jako właściciel zakładu, jednakże kierując się interesem Spółki, która była wyłącznym dzierżawcą zakładu. W roku 2006 doszło do podziału przez wydzielenie spółki Z….. D….. S.A. Zorganizowana część przedsiębiorstwa w postaci zakładu produkcji płyt gipsowo-kartonowych została wniesiona do Spółki. Tym samym Spółka stała się właścicielem środków produkcyjnych wstępując w prawa i obowiązki Z…. D….. S.A. wynikające z zawartych przez nią umów, w tym umowy o dostawę gazu ziemnego. Dostarczany gaz jest niezbędny Spółce dla potrzeb produkcji, a tym samym w pośrednim stopniu warunkuje uzyskiwanie przychodu. Podłączenie do sieci gazowej leżało w bezpośrednim interesie Spółki i wiązało się z jej podstawową działalnością. Spółka zwróciła Z… D… S.A. poniesioną opłatę na tej samej zasadzie na jakiej zwracała jej koszty np. podatku od nieruchomości, opłat administracyjnych związanych z funkcjonowaniem zakładu itp. Warto podkreślić, że już na etapie ponoszenia opłaty przyłączeniowej planowana była restrukturyzacja Z…. D…… S.A. polegająca na wydzieleniu zakładu produkcyjnego z jej majątku i wniesieniu go do Spółki. Ponosząc opłatę przyłączeniową Z…. D….. S.A. ponosiła ją zatem mając na uwadze, że wkrótce zakład produkcyjny, którego opłata ta dotyczyła stanie się własnością Spółki. Dla potrzeb rachunkowych Spółka zalicza rocznie do kosztów 1/20 poniesionej opłaty (okres na jaki zawarta została umowa dostawy gazu wynosi 20 lat).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka miała prawo potraktowania kosztów opłaty przyłączeniowej za koszt uzyskania przychodu i czy zasadne było zaliczenie poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodu od razu w dacie ich poniesienia a nie rozliczanie ich w czasie (tj. przez okres na jaki zawarto umowę o dostawę gazu ziemnego)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadne było zaliczenie przez nią poniesionej opłaty przyłączeniowej do kosztów uzyskania przychodu. Poniesienie opłaty przyłączeniowej było bowiem niezbędnym warunkiem przyłączenia do sieci gazowej co z kolei warunkowało dostawę gazu niezbędnego Spółce do produkcji. Ponadto zdaniem Spółki zasadne było zaliczenie poniesionej opłaty do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio w dacie jej poniesienia tj. w roku 2005. Do zagadnienia tego odniósł się min. Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w piśmie z dnia 2 marca 2006 r. (znak 1472/ROP1/423-370-73/06/AW) stwierdzając co następuje: „Kwestia ponoszenia kosztów związanych z budową sieci i wykonaniem przyłączy ciepłowniczych, gazowych oraz elektrycznych została uregulowana przepisami prawa energetycznego. Zgodnie z nim przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem oraz dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła są obowiązane do zawarcia m. in. umowy o przyłączenie. Mają też one obowiązek zapewnienia realizacji i finansowania budowy oraz rozbudowy sieci na potrzeby podmiotów ubiegających się o przyłączenie, na warunkach określonych w przepisach wykonawczych do ustawy Prawo energetyczne. Przepisy te określają m. in. szczegółowe zasady kształtowania I kalkulacji taryf dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, w tym stawek opłat za przyłączenie do sieci. Ponoszone przez podmioty opłaty za przyłączenie powinny być zaliczane w całej wysokości w momencie poniesienia do kosztów uzyskania przychodów, co wynika z ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli z umowy o przyłączenie wynikałyby ewentualnie inne koszty (wydatki) ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, które obciążałyby bezpośrednio odbiorców energii, wówczas takie wydatki również; co do zasady, powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów. W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że wydatki na wytworzenie przyłączy do sieci gazowej i energetycznej należy traktować jako koszt uzyskania dostawy energii elektrycznej i gazu niezbędnej do prowadzenia działalności firmy, podobnie jak wydatek na podłączenie telefonu do sieci telekomunikacyjnej. Przyłącza te nie mogą być traktowane jako środki trwałe w rozumieniu art 16a ust. 1 Ustawy CIT ze względu na brak kompletności (działają w sieci), a więc traktowanie ich jako nakładów inwestycyjnych, do których zastosowanie mają przepisy art; 16a ust. 1 pkt 1 w/w ustawy jest niezasadne”. Podobne stanowisko zajął również Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu w piśmie z dnia 25 października 2006r. (sygn. akt. ZD/4061-187/06), w którym stwierdził, że: „ (...) należy zauważyć, iż przyłączenie do sieci gazowej Wykonawcy będzie miało wpływ na powstawanie przychodów Wnioskującej w dłuższym okresie czasu, a nie w konkretnym momencie. Wobec czego, w przedstawionym stanie faktycznym, zachodzi sytuacja ponoszenia przez Podatnika wydatków związanych z całokształtem prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Będą więc te wydatki, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, mogły zostać potrącone przez Wnioskującą w kosztach uzyskania przychodów w dacie poniesienia”.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Kwestię ponoszenia kosztów związanych z budową sieci i wykonaniem przyłączy ciepłowniczych, gazowych, elektrycznych regulują przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003 r., Nr 153, poz. 1504 ze zm.), zgodnie z którymi przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła są obowiązane do zawarcia m. in. umowy o przyłączenie (art. 7 ust. 1). Mają też one obowiązek zapewnienia realizacji i finansowania budowy oraz rozbudowy sieci na potrzeby podmiotów ubiegających się o przyłączenie, na warunkach określonych w przepisach wykonawczych do ustawy Prawo energetyczne (art. 7 ust. 5). Zgodnie z art. 7 ust. 8 w/w ustawy za przyłączenie m. in. do sieci elektroenergetycznej pobiera się opłatę ustaloną na podstawie określonych w ustawie zasad.

Natomiast kwestie dotyczące kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych reguluje art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Wobec powyższego, zauważając celowość (z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej) poniesienia przez Spółkę wydatków na opłatę przyłączeniową, która to celowość jest podstawowym warunkiem uznania danego wydatku za koszty uzyskania przychodu, należy stwierdzić, iż kwalifikacja powyżej wymienionych wydatków do kosztów podatkowych, zgodna jest z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Ponadto, moment potrącenia od przychodu wydatków uznanych za koszty podatkowe, określony jest w przepisie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z regulacją tego artykułu, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Instytucja kosztów uzyskania przychodów powiązana jest z przychodami danego roku podatkowego. Wynika to z konstrukcji ustawy o podatku dochodowym i określonych w niej zasad ustalania dochodu danego podmiotu. Dochodem osoby prawnej jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. Dlatego też nie można traktować kosztu w oderwaniu od przychodów, w celu osiągnięcia których został poniesiony.

Cel poniesienia wydatków musi być związany z przychodami, czy to w sposób bezpośredni, czy też pośredni, celem tym jest jednak zawsze cel ekonomiczny.

Z cytowanego przepisu wynika, iż w dacie poniesienia, koszty podatkowe ujmuje się, jeśli nie mogły zostać zarachowane w roku podatkowym, którego przychodów dotyczą lub nie można ustalić istnienia bezpośredniego związku pomiędzy kosztem a przychodami danego roku podatkowego (choć wpływ tych kosztów na funkcjonowanie podmiotu jest udowodniony).

Z uwagi na to, iż przedmiotowych wydatków nie można jednoznacznie powiązać z przychodem konkretnego okresu, przy ustalaniu momentu zaliczenia przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodów Spółka powinna zastosować ogólne zasady zaliczania wydatku do kosztów uzyskania przychodu tj. zaliczyć w całości w momencie ich poniesienia przy uwzględnieniu zapisu art. 15 ust. 1 ustawy, a więc z uwzględnieniem momentu powstania związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami.Reasumując, Spółka powinna wydatki dotyczące opłat za przyłączenie do sieci gazowej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w całości w dacie poniesienia przedmiotowych wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.