INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej Z., przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2008r. (data wpływu 20 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności handlowej będzie dokonywał importu towarów z Chin. Towary dostarczane będą do Hamburga, gdzie dokonywana będzie odprawa celna i uiszczane cło. Następnie towary te będą dostarczane do siedziby Spółki na terytorium Polski. Odprawy celne dokonywane będą przez upoważnionego Przedstawiciela Fiskalnego w Hamburgu, zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terytorium Niemiec. Wnioskodawca udzieli pełnomocnictwa firmie, Przedstawicielowi Fiskalnemu – do dokonywania w jego imieniu odpraw celnych oraz upoważnienia do przedstawicielstwa fiskalnego. Firma ta zostanie upoważniona do:

• działania jako przedstawiciel fiskalny oraz przejmie na siebie obowiązki podatkowe w Niemczech dla wewnątrzwspólnotowych dostaw po dokonanej odprawie,
• do składania deklaracji podatkowych,
• do składania deklaracji podsumowujących.
  
  

Przedstawiciel fiskalny wykaże w informacji kwartalnej VAT wewnątrzwspólnotową dostawę towarów do Spółki i poda NIP Wnioskodawcy nadany przez krajowy organ podatkowy dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Towary zaimportowane z Chin zostaną dopuszczone do obrotu na podstawie procedury celnej o kodzie 42, która stanowi o dopuszczeniu do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego Państwa Członkowskiego. Wnioskodawca dla celów potwierdzenia ww. transakcji będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

• faktury importowej, wystawionej przez kontrahenta chińskiego, na której widnieją, prócz danych Wnioskodawcy, dane niemieckiego przedstawiciela fiskalnego,
• faktury od polskiej firmy spedycyjnej za transport drogowy z Hamburga do siedziby firmy oraz za fracht morski z Chin do Hamburga, jak i również za koszty portowe, odprawy celnej, dodatki paliwowe, walutowe lub faktury od niemieckiego Przedstawiciela Fiskalnego za usługę transportową na odcinku Chiny-Hamburg i Hamburg-Polska,
• niemieckiego dokumentu celnego STEUERBESCHEIT (odpowiednik polskiego dokumentu SAD) potwierdzającego dokonanie importu na terytorium Niemiec. SAD wystawiony zostanie dla Spółki gdzie jako osoba zgłaszająca wykazany będzie Przedstawiciel Fiskalny. STEUERBESCHEIT będzie w formie elektronicznej i nie będzie zawierał pieczęci i podpisów.
• faktury od przedstawiciela fiskalnego za należności celne,
• dokumentu, z którego będzie jednoznacznie wynikać kiedy towar został dostarczony do Wnioskodawcy – pieczątka „brama Spółki” lub dokument PZ.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co należy wliczyć do podstawy opodatkowania tej transakcji...

Zdaniem Wnioskodawcy podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jest kwota, którą nabywający jest obowiązany zapłacić. Zgodnie z art. 31 ust. 2 ww. ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku,
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnatrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zostanie więc podwyższona w fakturze wewnętrznej o wartość cła, którym Spółkę obciążył Przedstawiciel Fiskalny, a także wynagrodzenie (wartość prowizji) dla niemieckiej agencji celnej. Rozliczenie powyższej prowizji w podstawie opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów spowoduje, że nie będzie tu miał miejsca import usług (art. 29 ust. 17 u.p.t.u.).Transport z Hamburga do siedziby firmy, naliczony przez polską firmę spedycyjną, nie zwiększy podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż nie jest on należny dostawcy. Opłata za ten transport nie jest też importem usługi wewnątrzwspólnotowego transportu drogowego towarów, gdyż dokonała go polska firma transportowa, a nie bezpośrednio niemiecki przedstawiciel podatkowy. Również koszty frachtu towarów z Chin do Niemiec nie zwiększą podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Są one bowiem należne polskiej firmie transportowej, a nie pobierane przez dostawcę (ani przez dostawcę chińskiego, ani przez wewnątrzwspólnotowego dostawcę, czyli przedstawiciela podatkowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nie istnieje – koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 2 tej ustawy podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobrane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, o którym mowa w art. 11, określa się na podstawie ceny nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje – kosztu wytworzenia przemieszczanych towarów. Na konieczność doliczania do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w przemieszczeniu, także dodatkowych wydatków wskazuje nakaz odpowiedniego stosowania przepisu art. 31 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe przepisy (art. 31 ust. 5 i ust. 2 pkt 1) do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów nakazują włączać również m. in. cło.Zatem w rozpoznawanej sprawie podstawa opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powinna obejmować cenę nabycia, jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru, tj. kwotę należną dostawcy z Chin oraz należności celne.Ponadto z art. 31 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż spośród takich wydatków jak: prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, do podstawy opodatkowania należy doliczać te, które są pobierane przez dostawcę tych towarów.Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że dostawcą towaru jest kontrahent z Chin, natomiast koszty związane z transportem towaru z Chin do Hamburga jak również z Hamburga do siedziby Spółki należne są polskiej firmie spedycyjnej lub Przedstawicielowi Fiskalnemu.

Z powyższego wynika zatem, że koszty transportu towaru z Chin do granicy Unii Europejskiej, jak i do siedziby Spółki nie zostaną pobrane przez dostawcę towaru, a w konsekwencji nie podlegają włączeniu do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 31 ust. 5 w związku z art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.Zatem stanowisko w tej części jest prawidłowe. Nieprawidłowe jest jednak stanowisko Wnioskodawcy, iż podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnego nabycia towarów winna zostać podwyższona o kwotę wynagrodzenia (prowizji) dla niemieckiej agencji celnej. Kwota tego wynagrodzenia (prowizji) nie jest bowiem wydatkiem wymienionym w art. 31 ustawy o podatku VAT, a zatem nie podlega ona włączeniu do podstawy opodatkowania.

W konsekwencji oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów należało uznać je za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, iż tut. organ nie odniósł się w niniejszej interpretacji do kwestii obowiązku rozpoznania importu usług z tytułu zakupu usług:

• transportu drogowego towarów z Hamburga do siedziby Wnioskodawcy oraz usług zorganizowania frachtu towarów z Chin do Hamburga świadczonych przez polską firmę spedycyjną,
• obsługi celnej oraz przedstawicielstwa fiskalnego świadczonych przez Przedstawiciela Fiskalnego,

z uwagi na fakt, iż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tylko została wskazana informacyjnie w jego stanowisku.

W zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.