Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-156/12-2/TW
z 9 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania frakcji nie spełniających wymogów produktu finalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania frakcji nie spełniających wymogów produktu finalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza uruchomić i rozpocząć eksploatacje instalacji do recyklingu tworzyw sztucznych, metodą recyklingu chemicznego – krakingu katalitycznego poliolefin. Zamierza on początkowo dokonywać przedpłat akcyzy, a w terminie późniejszym ubiegać się o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, w którym docelowo ma być prowadzona produkcja.

Produktem jaki będzie finalnie powstawał w wyniku poddania odpadów z tworzyw sztucznych procesom jakie będą zachodziły w instalacji będzie olej parafinowy techniczny, spełniający normy oleju opałowego lekkiego. Olej ten będzie wyrobem akcyzowym (CN 2710 19 41).

Olej będzie gromadzony w zbiorniku produktu i zabarwiony na czerwono oraz oznaczony znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi.

W trakcie zachodzących w instalacji procesów będzie następowała automatyczna separacja poszczególnych frakcji olejowych. W jej wyniku produkt finalny będzie gromadzony w zbiorniku produktu, natomiast frakcje nie spełniające wymogów produktu finalnego będą zawracane do wcześniejszych części instalacji celem ponownego poddania ich niezbędnym procesom. Część frakcji (płynnych i gazowych) posiadająca zbyt krótkie łańcuchy węglowodorowe nie będzie zawracana do instalacji jako surowiec, ale po jej odseparowaniu zostanie skierowana na palnik i wykorzystana do podgrzania surowca do odpowiedniej temperatury. Odpady zostały przekazane podmiotom uprawnionym do ich odbioru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku produkcji prowadzonej poza składem podatkowym, powstałe w trakcie procesów zachodzących w instalacji frakcje, nie spełniające wymogów produktu finalnego, skierowane na palniki do podgrzania surowca, będą opodatkowane według stawki wskazanej w art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku akcyzowym?
2. Czy w przypadku produkcji prowadzonej w składzie podatkowym, dojdzie do wygaśnięcia obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym od powstałych w trakcie procesów zachodzących w instalacji frakcji, nie spełniających wymogów produktu finalnego, skierowanych na palniki do podgrzania surowca, z którego wytwarzany jest wyrób akcyzowy (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym)?
3. Czy możliwe jest prowadzenie przedmiotowej produkcji poza składem podatkowym w wypadku obliczenia i wpłat przedpłaty akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu (art. 22 ustawy o podatku akcyzowym)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest między innymi produkcja wyrobów akcyzowych (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym - t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.).

Definicja wyrobów akcyzowych zawarta w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wskazuje, iż wyrobami akcyzowymi są między innymi wyroby energetyczne, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy zalicza się pozostałe wyroby będące węglowodorami z wyłączeniem torfu przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN (art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym).

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowy (art. 86 ust. 3) są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, tj. paliw silnikowych.

Ponieważ kierowane na palnik frakcje węglowodorowe w świetle wyżej przytoczonych regulacji, zdaniem Wnioskodawcy, winny zostać uznane za wyrób energetyczny, to w przypadku gdy zostaną one zużyte do produkcji wyrobu akcyzowego poza składem podatkowym winny podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, według stawek wskazanych w art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku akcyzowym.

Po uzyskaniu przez Wnioskodawcę zezwolenia na prowadzenia składu podatkowego, który będzie obejmował instalację używaną do przedmiotowej produkcji oleju parafinowego technicznego (spełniającego wymogi oleju opałowego lekkiego) frakcje węglowodorowe kierowane na palnik celem ogrzania surowca, z którego będzie wytwarzany produkt finalny nie będą podlegały opodatkowaniu.

Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie jeżeli wyroby akcyzowe są w składzie podatkowym (art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym. Zobowiązanie podatkowe jednak nie powstaje, a obowiązek podatkowy wygasa, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym).

Z taką sytuacją będziemy mieli do czynienia w rozpatrywanym przypadku, gdyż produkt (olej parafinowy techniczny spełniający normy oleju opałowego lekkiego) będzie wyrobem akcyzowym, do którego wytworzenia zostaną zużyte frakcje węglowodorowe (wyroby energetyczne).

Taka konstrukcja prawna jest jak najbardziej uzasadniona, gdyż pozwala na uniknięcie sytuacji podwójnego opodatkowania wyrobu końcowego, do produkcji którego zużywane są surowce będące również wyrobami akcyzowymi.

Jak podnosi się w literaturze brak zobowiązania do zapłaty akcyzy występuje nie tylko w sytuacji, gdy wyroby akcyzowe stanowią składnik wyrobu końcowego ale również w sytuacji kiedy wyroby akcyzowe są zużywane w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji innego wyrobu akcyzowego.

Ustawodawca, ażeby wyeliminować jakiekolwiek wątpliwości w tym zakresie, wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym wskazał, iż zużycie wyrobów akcyzowych do procesów służących bezpośrednio produkcji wyrobów akcyzowych również nie powoduje zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Wyroby energetyczne zużywane do podgrzewania instalacji do produkcji innych wyrobów akcyzowych nie powinny podlegać opodatkowaniu ponieważ celem ich zużycia jest produkcja wyrobów akcyzowych, które następnie wyprowadzone ze składu podatkowego będą opodatkowane akcyzą.

Jak stanowi przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwej izby celnej w wysokości akcyzy jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu za miesięczne okresy rozliczeniowe w terminie do ostatniego dnia miesiąca, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.
   
   

Ponieważ powstający produkt będzie objęty stawką określaną w art. 89 ust. 1 pkt 15 dla pozostałych paliw opałowych, która nie jest stawką zerową w wypadku rozpoczęcia produkcji poza składem podatkowym akcyza winna być rozliczona na zasadzie przedpłaty zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 22 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.