INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.07.2008 r. (data wpływu 08.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych

• w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej obrotu prawami do filmów – jest prawidłowe,
• w zakresie momentu powstania przychodu – jest nieprawidłowe,
• w zakresie momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 08.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej obrotu prawami do filmów, momentu powstania przychodu oraz momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się dystrybucją filmów sklasyfikowaną zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w grupowaniu 92.12.10-00.00. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca kupuje prawa do filmów, które są przeznaczone do sprzedaży do stacji telewizyjnych. Umowa podpisana z firmą zagraniczną, od której Wnioskodawca kupuje prawa do filmów dotyczy kilkudziesięciu tytułów filmowych, z których każdy ma określoną jednostkową cenę zakupu oraz 3-letni okres, w którym można film emitować w telewizji. Data rozpoczęcia możliwości emisji zaczyna się od jednego miesiąca do dwudziestu miesięcy od daty podpisania umowy, a kończy się po upływie 3 lat. Zapisy dotyczące dat emisji przeniesione są do umowy sprzedaży podpisanej ze stacją telewizyjną. Przed emisją filmu Wnioskodawca ma obowiązek dostarczenia do telewizji tzw. materiałów wyjściowych, z których jest możliwa emisja filmu. Z chwilą dostarczenia materiałów wyjściowych po stronie Wnioskodawcy zostają wykonane wszystkie świadczenia, jednak korzystanie z prawa jest możliwe w terminie wynikającym z umowy. Cały kontrakt jest płatny w 7 ratach. Przed datą płatności każdej raty Wnioskodawca wystawia dla nabywcy faktury VAT. Również firma zagraniczna, od której są nabywane prawa wystawia Wnioskodawcy faktury kosztowe zgodne z harmonogramem płatności. Procentowy harmonogram płatności w kontrakcie zakupu i sprzedaży jest identyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy zakupione prawa należy traktować jako towary, czy jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji w okresie 2 lat ...
2. W którym momencie w spółce powstaje przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych ...
3. W którym momencie w spółce powstaje koszt uzyskania przychodu ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

Prawa telewizyjne zostały zakupione w celu odsprzedaży, w związku z czym mają charakter towarów i nie podlegają amortyzacji na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2

Zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się za dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. W opisanej sytuacji zbycie prawa majątkowego następuje nie wcześniej niż w dacie możliwości skorzystania z niego przez nabywcę. Przychód powstaje w dacie spełnienia wszystkich warunków umowy, tj. dostarczenia materiałów wyjściowych i rozpoczęcia okresu licencyjnego. Materiały wyjściowe są dostarczane zarówno przed datą rozpoczęcia okresu licencyjnego, jak i po tej dacie. Za datę powstania przychodu należy przyjąć datę spełnienia obu łącznie warunków, tj. dostarczenia materiałów wyjściowych i rozpoczęcia okresu licencyjnego, a za kwotę przychodu całą wartość opłaty licencyjnej dla poszczególnych filmów.

Wystawiane przez Wnioskodawca faktury ratalne są rozliczane proporcjonalnie do ceny na wszystkie tytuły filmowe objęte umową, w związku z czym kwoty dotyczące filmów, na które nie rozpoczął się okres licencyjny lub nie zostały dostarczone materiały wyjściowe stanowią otrzymane zaliczki i nie są przychodem do opodatkowania.

Ad. 3

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. W przedstawionej sytuacji kosztem uzyskania przychodu jest całkowita cena dotycząca danego filmu, wynikająca z umowy zakupu podpisanej z firmą zagraniczną. Koszt uzyskania przychodu następuje w miesiącu sprzedaży. Otrzymane przez Wnioskodawcę faktury zakupowe ratalne są rozliczane proporcjonalnie do ceny na wszystkie tytułu filmowe objęte umową, w związku z czym kwoty dotyczące filmów, na które nie rozpoczął się okres licencyjny lub nie zostały dostarczone materiały wyjściowe nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego

• w zakresie pytania 1 uznaje się za prawidłowe,
• w zakresie pytania 2 i 3 uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

Ad. 1

Ramy prawne umów o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub o korzystanie z utworów (umów licencyjnych) audiowizualnych określone są w art. 41 - 68 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm.). Przez umowę licencyjną (licencję) licencjodawca udziela licencjobiorcy upoważnienia (licencji) do korzystania z przysługującego mu prawa własności intelektualnej, natomiast licencjobiorca zobowiązuje się do zapłacenia opłaty licencyjnej.

Przechodząc na płaszczyznę prawa podatkowego należy zauważyć, iż ww. prawo do korzystania z utworu audiowizualnego należy zakwalifikować jako prawo majątkowe.

Jeżeli przedmiot działalności Wnioskodawcy stanowi obrót (dystrybucja) takimi prawami, to należy uznać, iż w tym przypadku prawa te mają charakter towarów, a w konsekwencji przepisy dotyczące amortyzacji wartości materialnych i prawnych nie mają w tym przypadku zastosowania.

Ad. 2

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 3a powołanej ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Co do zasady zatem przychód (związany ze zbyciem prawa majątkowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) powstaje w dniu zbycia prawa majątkowego nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, za datę zbycia prawa majątkowego należy uznać datę zawarcia umowy o korzystanie z utworów audiowizualnych ze stacją telewizyjną. W konsekwencji powstaje przychód należny w rozumieniu art. 12 ust. 3 i 3a ww. ustawy. Dla ustalenia daty powstania przychodu nie mają znaczenia ani okres trwania umowy licencyjnej na dany tytuł filmowy, ani data dostarczenia materiałów wyjściowych, ani forma płatności określona w umowie.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż w odniesieniu do opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego przepisy dotyczące należności określonych w art. 12 ust. 4 pkt 1 cytowanej ustawy nie będą miały zastosowania. Stosownie do treści tego przepisu do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Zgodnie bowiem z utartą linią orzecznictwa i stanowiskiem doktryny, użyte przez ustawodawcę sformułowanie „pobrane wpłaty lub zarachowane należności” odnosi się wyłącznie do pobranych przez podatnika przedpłat i zaliczek na poczet dostaw i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie i dopiero po realizacji łączącej strony umowy, występuje przychód podlegający opodatkowaniu. Należy pamiętać przy tym, że poza hipotezą powołanej normy prawnej znajdują się płatności, który mają charakter definitywny. Wymienione w art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, pobrane wpłaty lub zarachowane należności nie mają definitywnego charakteru ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania dostawy towarów lub usług (w tym zbycia prawa majątkowego), na poczet których zostały wpłacone.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego nie wynika, by otrzymane przez nią płatności miały charakter zwrotny i dotyczyły praw majątkowych, których zbycie nastąpi w przyszłości. Przeciwnie, zgodnie z treścią wniosku wysokość płatności otrzymanych przez Spółkę w trakcie realizacji kontraktu jest ściśle określona w umowie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii momentu powstania przychodu należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W przypadku kosztów bezpośrednich (dotyczących m.in. zakupu praw majątkowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży), ustawodawca nie uzależnia możliwości, ani terminu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów od okresu realizacji tych praw przez ich nabywcę itp. (w tym okresu licencyjnego i daty dostarczenia materiałów wyjściowych).

Stosownie bowiem do treści art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 4c powołanej ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Reasumując, w świetle przedmiotowego stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa, wydatki na nabycie praw do korzystania z utworów audiowizualnych są kosztami bezpośrednimi związanymi ze zbyciem tych praw majątkowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż kwoty dotyczące filmów, na które nie rozpoczął się okres licencyjny lub nie zostały dostarczone materiały wyjściowe nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.