INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07.07.2008 r. (data wpływu 15.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na Public Relations oraz Public Affaris – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na Public Relations oraz Public Affaris.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy - G Akustyka Słuchu Spółka z o.o. są:

• produkcja i sprzedaż sprzętu medycznego oraz przyrządów ortopedycznych,

• działalność usługowa w zakresie instalowania, naprawy i konserwacji sprzętu medycznego.
  
  

W dniu 17 czerwca 2008 r. Spółka zawarła umowę z firmą STUDIO PR, na podstawie której zleciła do realizacji następujące czynności z zakresu Public Relations (PR) oraz Public Affairs (PA), mające na celu:

a) poprawę jakości życia osób niedosłyszących w Polsce, wzrost świadomości społecznej w zakresie problemów osób z obustronnym ubytkiem słuchu poprzez:

• przygotowanie, zebranie oraz przesłanie do Ministra Zdrowia pism co najmniej 10 organizacji pacjentów, lekarzy i innych wybranych środowisk zawodowych,

• doprowadzenie do 5 publikacji w gazetach ogólnopolskich lub regionalnych na temat problemu obustronnego ubytku słuchu,

• doprowadzenie do 2 emisji radiowych lub telewizyjnych poświęconych problemowi obustronnego ubytku słuchu;

b) wzrost świadomości społecznej w zakresie problemów z bieżącym uzyskaniem refundacji aparatów słuchowych poprzez:

• przygotowanie i przesłanie do Ministra Pracy i Polityki Społecznej pism od co najmniej 10 organizacji apelujących o osobiste zaangażowanie się w rozwiązanie problemu wobec bierności wykazywanej przez podwładnych urzędników,

• doprowadzenie do 3 publikacji w gazetach ogólnopolskich lub regionalnych na temat problemu opóźnień w refundacji aparatów słuchowych przez PFRON;

c) uzyskanie wsparcia dotyczącego poprawy jakości życia osób niedosłyszących ze strony wybranych organizacji pacjentów, środowiska medycznego oraz innych środowisk zawodowych;

d) publiczne nagłośnienie nieprzyjaznych dla osób niedosłyszących zapisów prawnych regulujących zasady i sposób refundacji aparatów słuchowych przez takie instytucje jak NFZ i PFRON;

e) przygotowanie i wysyłka informacji prasowych zawierających wiadomości na temat działalności Spółki G;

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego oraz załączonej umowy z dnia 17 czerwca 2008 r. wydatki poniesione na realizację czynności z zakresu Public Relations (PR) oraz Public Affairs (PA) stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na czynności określone w umowie z dnia 17 czerwca 2008 r. stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku od osób prawnych „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1”.

Spółka uważa, że czynności określone w umowie z dnia 17 czerwca 2008 r. zostały poniesione w celu uzyskania przychodów „zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów”.

Wzrost świadomości społecznej na temat ubytku słuchu, możliwości poprawy słuchu i nieużytkowania aparatów słuchowych powoduje zwiększenie ilości nabywców produktów Spółki.

Monitowanie do organów administracji rządowej o rozwiązanie problemów z uzyskiwaniem refundacji na produkty Spółki ma na celu rozwiązanie tych problemów i w efekcie poprzez obniżenie kosztów nabycia aparatu słuchowego zwiększenie ilości nabywców.

Analiza prasy i mediów elektronicznych w zakresie działalności Spółki i firm konkurencyjnych pomaga w określaniu strategii firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kategorię kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych ustawodawca zdefiniował w art. 15 ust. 1 zdaniu pierwszym ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Stosownie do tego przepisu - w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Rozpatrując możliwość zaliczenia określonego wydatku do kosztów podatkowych należy jednak w pierwszej kolejności mieć na względzie czy wydatek ten nie mieści się w określonym w art. 16 ust. 1 ustawy wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Wskazać również należy, iż o celowości ponoszenia wydatków związanych z prowadzoną działalnością, w tym również o podejmowaniu decyzji związanych z organizacją, funkcjonowaniem i określaniem kierunków działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Jednakże, ze względu na szeroki zakres celowości powinno poddawać się szczegółowej analizie czynniki wpływające na celowość w postaci racjonalności i efektywności.

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny wskazuje, iż Spółka, której podstawowym profilem działalności są produkcja i sprzedaż sprzętu medycznego oraz przyrządów ortopedycznych, a także działalność usługowa w zakresie instalowania, naprawy i konserwacji sprzętu medycznego poniesie wydatki związane z realizacją przez profesjonalną firmę zadań z zakresu Public Relations oraz P A, zleconych w umowie z dnia 17.06.2008 r. Zlecone czynności obejmują - poza zadaniami bezpośrednio dotyczącymi Spółki, jak przygotowanie i wysyłka informacji prasowych o działalności Spółki, analizowanie prasy i mediów elektronicznych w zakresie działalności Spółki i firm obecnych na rynku aparatów słuchowych – realizację zadań w obrębie problemów osób z wadami słuchu, tj.:

• przygotowanie, zebranie oraz przesłanie do Ministra Zdrowia pism co najmniej 10 organizacji pacjentów, lekarzy i innych wybranych środowisk zawodowych,

• doprowadzenie do 5 publikacji w gazetach ogólnopolskich lub regionalnych na temat problemu obustronnego ubytku słuchu, doprowadzenie do 2 emisji radiowych lub telewizyjnych poświęconych problemowi obustronnego ubytku słuchu,

• przygotowanie i przesłanie do Ministra Pracy i Polityki Społecznej pism od co najmniej 10 organizacji apelujących o osobiste zaangażowanie się w rozwiązanie problemu wobec bierności wykazywanej przez podwładnych urzędników,

• doprowadzenie do 3 publikacji w gazetach ogólnopolskich lub regionalnych na temat problemu opóźnień w refundacji aparatów słuchowych przez PFRON,

• uzyskanie wsparcia dotyczącego poprawy jakości życia osób niedosłyszących ze strony wybranych organizacji pacjentów, środowiska medycznego oraz innych środowisk zawodowych,

• publiczne nagłośnienie nieprzyjaznych dla osób niedosłyszących zapisów prawnych regulujących zasady i sposób refundacji aparatów słuchowych przez takie instytucje jak NFZ i PFRON.
  
  

Ponadto z uzasadnienia stanowiska Spółki w niniejszej sprawie wynika m.in., iż powyższe zadania ukierunkowane są na wzrost świadomości społecznej na tematy związane z ubytkami słuchu, co w konsekwencji przyczyni się do zwiększenia ilości nabywców aparatów słuchowych, w tym do pozyskania nowych klientów przez Spółkę - a tym samym do wzrostu przychodów. Analiza prasy i mediów elektronicznych w zakresie działalności Spółki i firm konkurencyjnych wykorzystywana jest natomiast w określaniu strategii firmy.

A zatem należy uznać, iż wyżej określone zadania niewątpliwie zmierzają do zagwarantowania ciągłości funkcjonowania Spółki. Ogólnie ujmując, zlecone zadania stanowią świadome, celowe, planowe narzędzie służące kreowaniu pozytywnego wizerunku Spółki, nie tylko wśród potencjalnych nabywców aparatów słuchowych, ale również w szeroko rozumianym otoczeniu.

Bezsprzecznym jest, że takie przedsięwzięcia sprzyjają rozwojowi działalności gospodarczej.

Jednocześnie wydatki związane z finansowaniem tego rodzaju zadań nie zastały wymienione w „negatywnym” katalogu kosztów, określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić więc należy, że są to wydatki mieszczące się w kategorii kosztów uzyskania przychodów, służących zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem jest jednak każdorazowe wykazanie przez Spółkę, że poniesienie przedmiotowych wydatków znajduje uzasadnienie ekonomiczne - nie tylko co do zasady, ale także co do ich wielkości.

W aspekcie możliwości zaliczenia tego typu wydatków do kosztów uzyskania przychodów Spółka winna mieć na względzie uzasadniony „rząd wielkości” takich wynagrodzeń, przy czym ocena zasadności ich wysokości nie może być przedmiotem interpretacji udzielonej w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa. Taka ocena może natomiast być dokonana w toku badania dokumentów źródłowych w postępowaniu podatkowym lub kontrolnym.

Nieodzownym jest także właściwe udokumentowanie tych wydatków. Dlatego Spółka powinna gromadzić dokumentację dotyczącą wykonanych na jej rzecz usług, potwierdzającą faktyczne wykonanie usługi, w formie m.in.: umowy o świadczenie usług, sprawozdań, raportów, opinii, analiz ekonomicznych, zawierających przykładowo informacje nt. podjętych czynności, zakresu wykonanych usług, wniosków z przeprowadzonych analiz, rekomendacji dotyczących działań, wiadomości e-mail, faktur ze specyfikacjami dotyczącymi wykonanych poszczególnych usług.

Wymóg taki wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Tymi odrębnymi przepisami są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), która w art. 20 ust. 1 i 2 stwierdza, że do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym, a podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej.

Kwestia właściwego dokumentowania wydatków w sposób szczególny dotyczy usług niematerialnych.

Ponadto w celu wszechstronnego wyjaśnienia stanu faktycznego przepisy podatkowe dopuszczają przeprowadzenie innych dowodów. Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem (art. 180 Ordynacji podatkowej). Istotnym jest jednak, że przedstawione dowody muszą być pewne i niewątpliwe.

Reasumując: wydatki poniesione przez Spółkę na realizację zleconych czynności z zakresu Public Relations oraz Public Affaris co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodów w Spółce, przy czym na Spółce spoczywa ciężar wykazania racjonalności tych wydatków i ciężar prawidłowego ich udokumentowania.

Końcowo wyjaśnia się, iż umowa załączona przez Spółkę do wniosku nie podlegała analizie w toku wydawania niniejszej interpretacji.

Wskazać należy, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów - nie przeprowadza postępowania dowodowego w toku wydawania interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.