INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ……, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2008r. (data wpływu 21 lipca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do sporządzenia korekty deklaracji VAT-7 za okresy, w których otrzymała dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty oraz prawa do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do sporządzenia korekty deklaracji VAT-7 za okresy, w których otrzymała dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty oraz prawa do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Spółka jest producentem i dostawcą urządzeń odpylających (elektrofiltrów, filtrów workowych) oraz instalacji do transportu pyłów dla odbiorców z kraju i z zagranicy. Produkty Spółki sprzedawane są również do państw niebędących członkiem Wspólnoty Europejskiej, a więc zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług są eksportowane. Przy eksporcie towarów szczególna stawka 0% może mieć zastosowanie po stronie dostawcy (Spółki), o ile wyjście poza terytorium Wspólnoty jest potwierdzone przez urząd celny wyjścia odpowiednim dokumentem. Spółka dokonuje stosownego eksportu przez cały okres swojej działalności. Zdarza się, iż z powodu nie otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towarów (SAD przed dniem 1 maja 2008r.) w terminie określonym w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do niektórych transakcji Spółka stosowała stawkę krajową, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 in fine. Dokumenty potwierdzające wywóz towarów Spółka otrzymywała później, jednakże nie w terminie, który pozwalałby skorzystać z zastosowania stawki 0% zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Pomimo otrzymania tych dokumentów Spółka nie dokonała jednak korekty podatku należnego za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała dokumenty potwierdzone przez Urząd Celny wywozu dokumenty SAD.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce przysługuje prawo do sporządzenia korekty deklaracji VAT za okresy, w których otrzymała dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty...
2. Czy w związku z korektą deklaracji VAT-7 za ww. okresy, Spółce przysługuje prawo do złożenia wnosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty będzie przede wszystkim podstemplowany dokument SAD. Jeśli podatnik nie otrzyma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, to w deklaracji za miesiąc, w którym została zrealizowana dostawa eksportowa, nie może wykazać jej jako dostawy na eksport. Nie podlega ona wówczas w ogóle ujawnieniu w deklaracji, jej rozliczenie zaś przesunięte zostaje na miesiąc następny. Przepis art. 41 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi bowiem, że w razie nieotrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz przed dniem złożenia deklaracji za miesiąc zrealizowania dostawy eksportowej, przedmiotowa dostawa nie jest wykazywana w deklaracji za ten miesiąc. Możliwe jest wykazanie tej sprzedaży w rozliczeniu za miesiąc następny jako sprzedaży eksportowej (ze stawką 0%), jeśli do tego czasu podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz. Jeśli podatnik do dnia złożenia deklaracji za miesiąc następujący po tym, w którym została zrealizowana sprzedaż, nie będzie dysponował stosownymi dokumentami celnymi (potwierdzającymi wywóz czy też objęcie stosowną procedurą celną), wówczas przedmiotowa dostawa winna być wykazana w rozliczeniu (deklaracji) za ten właśnie miesiąc jako dostawa krajowa. Będzie ona zatem opodatkowana wedle stawki właściwej dla dostawy danego towaru w kraju (podstawową albo obniżoną). W przypadku gdy podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym, ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej. Podatnik uprawniony jest do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał dokument potwierdzający wywóz.

Podatnik, który nie dokona korekty podatku należnego w miesiącu otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru nie traci prawa do korekty podatku. Zmienia się jedynie okres za który dokona owej korekty. W takim przypadku korekta podatku należnego będzie polegała na zmniejszeniu podatku należnego w deklaracji za okres, w którym podatnik otrzymał dokument o kwotę podatku należnego, zadeklarowanego w poprzednich deklaracjach podatkowych z powodu objęcia dostawy eksportowej stawką krajową.Nadto Spółka uważa, że ww. przypadek w pełni (obniżenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług w wyniku złożonej deklaracji) wprost wyczerpuje przesłanki z art. 73 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej, tak więc Spółce przysługuje prawo do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, zgodnie przepisami cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.
Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarówi usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1).
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy, stawka podatku wynosi 0%.Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy o VAT).Należy jednak podkreślić, że przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (ust. 8 art. 41 ustawy o VAT). Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.Kwestia dokonywania zgłoszeń celnych została uregulowana rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE. L. Nr 253, poz. 1 ze zm.).Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE. L. Nr 360, poz. 64 ze zm.) organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia w procedurze wywozu, uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Z dniem 31 sierpnia 2007r., w związku z uruchomieniem w Polsce pełnej funkcjonalności I fazy Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS), uległy zmianie zasady dokonywania zgłoszeń do procedury wywozu, procedury uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu po gospodarczej procedurze celnej.System ECS pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych.Tak więc w chwili obecnej, w przypadku dokonywania eksportu, potwierdzanie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty może odbywać się z wykorzystaniem systemu ECS lub poza tym systemem. Każda z tych dwóch form dokumentu jest równorzędna.Gdy procedura wywozu obsługiwana jest poza systemem ECS, zasady potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dla celów podatku od towarów i usług takie jak dotychczas. Dokumentem potwierdzającym dokonanie wywozu, co do zasady, pozostaje karta 3 SAD.W myśl art. 41 ust. 9 ustawy o VAT otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.Zgodnie z art. 81 § 1 cytowanej wyżej ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.Skorygowanie deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony w uprzednio złożonej deklaracji. Jak wynika z przepisów Ordynacji podatkowej, czynności tej można dokonać poprzez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z wniosku wynika, że Spółka dokonuje stosownego eksportu przez cały okres swojej działalności. Zdarza się, iż z powodu nie otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towarów (SAD przed dniem 1 maja 2008r.) w terminie określonym w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do niektórych transakcji Spółka stosowała stawkę krajową, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 in fine. Dokumenty potwierdzające wywóz towarów Spółka otrzymywała później, jednakże nie w terminie, który pozwalałby skorzystać z zastosowania stawki 0% zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Pomimo otrzymania tych dokumentów Spółka nie dokonała jednak korekty podatku należnego za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała dokumenty potwierdzone przez Urząd Celny wywozu dokumenty SAD.W tej sytuacji, w świetle przytoczonego wyżej przepisu art. 81 Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca ma prawo sporządzenia korekty deklaracji VAT-7 za okres, w którym otrzymał dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Ad. 2.
Stosownie do art. 72 § 1 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.W myśl art. 73 § 1 pkt 6 nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem złożenia korekty deklaracji w podatku od towarów i usług obniżającej wysokość zobowiązania podatkowego, w związku ze zwiększeniem kwoty podatku naliczonego lub obniżeniem kwoty podatku należnego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Zatem w sytuacji, gdy u Wnioskodawcy wystąpi nadpłata podatku od towarów i usług, będzie mu przysługiwało prawo złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Należy jednak zauważyć, że zgodnie z art. 80 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu.W myśl art. 80 § 2 ww. ustawy po upływie terminu określonego w § 1 wygasa również prawo do złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych oraz możliwość zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych.Zgodnie z art. 80 § 3 ww. ustawy złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty, zwrot nadpłaty lub zaliczenie jej na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych przerywa bieg terminu do zwrotu nadpłaty.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.