INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2008 r. (data wpływu 25.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu 24.10.2008 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do KRS w formie spółki z o.o. Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie dostaw maszyn i urządzeń do produkcji opakowań z tworzyw sztucznych oraz działalność usługową w zakresie świadczenia usług serwisowych, szkoleniowych dotyczących obsługi maszyn i systemów produkcyjnych, a także organizacja targów.

Spółka organizuje konferencje, szkolenia, spotkania promocyjne oraz organizuje i uczestniczy w targach branżowych, zapraszając kontrahentów bieżących oraz potencjalnych przyszłych. Ponosi koszty związane z promocją w postaci: kosztów noclegu, dojazdu, wyżywienia, poczęstunku.

Specyfika przedmiotu działalności Spółki /zatrudnienie średnio-roczne do 20 osób/ wymaga dużych nakładów promocyjnych, aby istnieć na rynku. Spółka osiąga średni miesięczny przychód ok. 5.500.000,00 zł, natomiast wydatki na reklamę, promocję nie przekraczają 0,5% przychodu.

Targi, szkolenia w większym wymiarze związane z promocją sprzedaży organizowane są dwa razy w roku. Dzięki promocji następuje wyraźny wzrost przychodu, dochodu, co przynosi wzrost wpływów do budżetu RP.

Pismem z dnia 21.10.2008 r. (data wpływu 24.10.2008 r.) Spółka uzupełniła stan faktyczny o informację, iż organizowane szkolenia, spotkania promocyjne, targi – służą promocji i reklamie maszyn i urządzeń, które Spółka sprzedaje. To ona ponosi koszty. Jest to podobna sytuacja jak promocja samochodu: zaprasza się klientów, ogłasza w prasie, na takim pokazie częstuje się gości. Niektórzy są przyjezdni i w ramach dobrych przyszłych stosunków Spółka pokrywa koszty dojazdu, noclegu, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizacja szkoleń, targów, spotkań promocyjnych, udział w targach branżowych, w związku z którymi Spółka ponosi koszty wyżywienia, zakwaterowania, przejazdu uczestników tych spotkań kwalifikuje zaliczenie ww. wydatków do kosztów reklamy, będącymi w całości kosztem uzyskania przychodów Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15, ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, są kwoty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, lub zabezpieczenia źródła przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Koszty promocji w postaci „poczęstunku” dla kontrahentów stanowią zwyczajowy, „bez wytworności i okazałości” kanon kultury.

W opinii Spółki, takie wydatki nie mogą zostać zakwalifikowane jako nie uznawane koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, gdyż nie są w rozumieniu gramatycznym reprezentacją. Za Słownikiem Współczesnego Języka Polskiego opracowanego przez Zespół redakcyjny Wydawnictwa Wilga str. 943 „reprezentacja – uzewnętrzniony wysoki standard życia związany ze szczególną pozycją społeczną, zawodową; okazałość, wystawność”. Definicja wykładni gramatycznej nie ma zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego, dlatego nie powinna wykluczać ponoszonych kosztów, interpretując rozszerzająco pojęcie reklamy.

Pismem z dnia 21.10.2008 r. (data wpływu 24.10.2008 r.) Spółka doprecyzowała swoje stanowisko informując, iż związek ponoszonych przez nią kosztów z przychodem jest pośredni, tzn. wpływa na osiągany przychód. Bez prezentacji, spotkań, szkoleń, konferencji nie byłoby tak wysokiego dochodu, jak wskazano we wniosku.

Wnioskodawca uważa, że ze względu na specyfikę jego działalności oraz związek tych kosztów z przychodem Spółki, zakwalifikowanie ich do kosztów uzyskania przychodów jest uzasadnione.

Jednakże, z uwagi na ostrożność i rozbieżności interpretacyjne, do czasu otrzymania pozytywnej wykładni, Spółka wyłącza ww. koszty z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. „Słownik języka polskiego” pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy) wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej.

Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje konferencje, szkolenia, spotkania promocyjne, targi dla obecnych oraz potencjalnych kontrahentów w celu promocji i reklamy sprzedawanych przez Spółkę maszyn i urządzeń. Ponadto Spółka uczestniczy w targach branżowych, na które również zaprasza swoich kontrahentów. Poprzez zapraszanie kontrahentów na targi, gdzie poza towarami Spółki swoje towary wystawia również konkurencja, Spółka może w bezpośredni sposób zaprezentować zalety swoich towarów i ich przewagę nad towarami konkurencji. Spółka zapewnia uczestnikom przejazd, zakwaterowanie oraz wyżywienie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż koszty przedmiotowych szkoleń, spotkań promocyjnych, targów, obejmujące wydatki na przejazd, zakwaterowanie oraz wyżywienie uczestników, pod warunkiem, że nie noszą one znamion reprezentacji, można zakwalifikować do kosztów reklamy i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki, jeżeli spotkania te mają na celu osiągnięcie przychodów, stosownie do omawianego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są racjonalne i wykazują związek przyczynowo-skutkowy z przychodami) oraz zostały właściwie udokumentowane dla celów podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 tejże ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.