INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.07.2008r. (data wpływu 18.08.2008r.) oraz piśmie z dnia 13.11.2008 r. (data nadania 13.11.2008 r., data wpływu 17.11.2008 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 31.10.2008 r. Nr IPPB3/423-1173/08-2/KR, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.08.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

B V Polska Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi wydatki o charakterze reprezentacyjnym, które z uwagi na dyspozycję art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Wydatki, o których mowa powyżej są ponoszone w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.

Jednocześnie, zgodnie z dyspozycją art. 88 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”), podatek naliczony w fakturach zakupowych od przedmiotowych wydatków nie podlega odliczeniu, ani nie powiększa wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności przedmiotowe wydatki Spółka będzie ponosić także w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy naliczony podatek VAT z faktur dokumentujących wydatki, uzasadnione charakterem prowadzonej działalności, ale niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na fakt, że znajdują się w negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodu, zawartym w art. 16 ust 1 updop, będzie stanowił koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 46 litera a tiret drugie updop...

W ocenie Spółki naliczony podatek VAT, niepodlegający odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy od towarów i usług będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy updop, o ile wydatek, z którym związany jest naliczony podatek VAT został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zgodnie art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Powyższe oznaczą że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, przy czym należy podkreślić, że umieszczenie określonego wydatku w „katalogu negatywnym” nie przesądza o braku związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem. W zamkniętym katalogu kosztów niezaliczanych przez ustawodawcę do kosztów uzyskania przychodów ujęto kilkadziesiąt kategorii takich wydatków, w tym między innymi wydatki na reprezentację (art. 16 ust. I pkt 28 updop).

Za koszty uzyskania przychodów co do zasady nie uważa się również, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 updop, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednakże, stosownie do brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Od zasady zakazującej zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów usług ustawodawca przewidział jednak wyjątki. Jako taki, należy traktować regulację zawartą w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie updop, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego o podatek naliczony - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Powyższy przepis jest sformułowany jasno i jego literalne brzmienie nie budzi żadnych wątpliwości interpretacyjnych. A zatem, zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2008.01.04, Nr P-PBS-423-125/07-4/OJ „Jak wynika z bogatego w tym zakresie orzecznictwa sądów administracyjnych; wykładnia systemowa i celowościowa może mieć zastosowanie tylko wówczas, gdy wykładnia gramatyczna budzi wątpliwości. W przeciwnym razie mamy do czynienia z postępowaniem contra legem”.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że jeżeli podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ani podatek ten nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej to podatek ten można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów.

„Oznacza to, że w przypadku gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, Spółka będzie mogła - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a, tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych -uznać za koszt uzyskania przychodów kwotę niepotrąconego podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.