INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia licencyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia licencyjnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem mebli tapicerowanych, który należy do międzynarodowej grupy kapitałowej X. W przeważającym zakresie Spółka sprzedaje swoje wyroby za pośrednictwem kanałów dystrybucyjnych koncernu X. Jednak część wyrobów jest sprzedawana bezpośrednio finalnym klientom (przeważnie są to domy meblarskie zrzeszone w związki). Produkty Spółki są rozpoznawalne na docelowych rynkach zbytu pod określonymi markami, jak np. XX, Y. Właścicielem znaków towarowych pod którymi rozpoznawalne są wyroby Spółki na europejskich rynkach zbytu jest spółka ZZ.

W dniu 30 czerwca 2008 r. Wnioskodawca zawarł z firmą ZZ umowę licencyjną znaków towarowych. Umowa reguluje prawo do korzystania ze znaków towarowych należących do ZZ w bezpośrednich kontaktach producenta z nabywcami towarów (bez korzystania z kanałów dystrybucyjnych koncernu X).

Przedmiotem umowy nie jest przeniesienie prawa własności znaków towarowych na Spółkę, a jedynie udzielenie niewyłącznej licencji na korzystanie z tych praw. Właścicielem wszystkich znaków towarowych pozostaje ZZ.

Umowa określa w szczególności zasady korzystania ze znaków towarowych oraz ustalania wysokości wynagrodzenia z tego tytułu. Stosownie do § 5 ust. 1 umowy: za okres korzystania ze znaków towarowych leżących u podstaw umowy w okresie od 01.07.2005 do 30.06.2007 r. (tj. za lata obrotowe 2005/2006 oraz 2006/2007) uzgodniły strony jednorazową wypłatę wynagrodzenia ryczałtowego w wysokości 200 000,00 EUR ustalonego na podstawie osiągniętych obrotów. Opłaty z tytułu korzystania ze znaków towarowych w latach późniejszych rozliczane będą już na bieżąco. Faktura z tytułu przedmiotowych ryczałtowych należności licencyjnych została wystawiona przez ZZ 23 czerwca 2008 r.

Spółka ujęła przedmiotową fakturę w systemie księgowym 27 czerwca 2008 r. Zapłata nastąpiła 26 czerwca 2008 r. Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że rok podatkowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, tj. rozpoczyna się 01.07. i kończy 30.06. kolejnego roku kalendarzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że koszt ryczałtowego wynagrodzenia licencyjnego za okres 01.07.2005 do 30.06.2007 r. ujęty w księgach Spółki 27.06.2008 r. (na podstawie dowodu księgowego wystawionego 23.06.2008 r.) stanowić będzie na podstawie art. 15 ust. 4d w zw. z ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w całości koszt podatkowy roku 01.07.2007 – 30.06.2008...

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na fakt, iż faktura dokumentująca ryczałtowe wynagrodzenie za okres 01.07.2005 – 30.06.2007 została wystawiona 23.06.2008 r. oraz ujęta w księgach rachunkowych Spółki 27.06.2008 r. – właściwe do analizy stanu faktycznego będą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znowelizowane ustawą z 16.11.2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589), tj. obowiązujące na dzień zarachowania kosztów.

W ocenie Spółki, koszt opłat licencyjnych z tytułu posługiwania się znakami towarowymi stanowić będzie tzw. „koszt pośredni” w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jako taki podlegać będzie zaliczeniu w całości do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia, tj. 27 czerwca 2008 r.

Za koszty pośrednie ustawodawca uważa wszelkie koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. W ocenie Spółki, kosztami pośrednimi będą zatem takie koszty, które nie są bezpośrednio wkalkulowane w wartość sprzedawanych towarów bądź usług, tzn. nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami, mimo iż niewątpliwie związane są z przychodami spółki. Koszty pośrednie będą to w szczególności koszty, które nie są objęte definicją kosztów bezpośrednich z art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości (wartość wsadu materiałowego, energia, wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, usługi obce, praca sprzętu, maszyn i środków transportu, planowe odpisy amortyzacyjne środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w produkcji). Przykładowe koszty pośrednie: koszty ogólnego zarządu, opłata produktowa, koszty obsługi prawnej i księgowej, ubezpieczenia, ochrona, koncesje.

Zdaniem Spółki, za koszt pośredni należy również uznać przedmiotowe ryczałtowe należności licencyjne (ze względu na pośredni związek z przychodem). Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji podatkowej z 14 kwietnia 2008 r. (IP-PB3-423-175/08-2/DG).

Stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zarachowanie kosztu w wysokości 200 000,00 EUR w księgach nastąpiło 27.06.2008 r. – na podstawie dowodu księgowego wystawionego 23.06.2008 r. Tym samym, dniem poniesienia kosztu stosownie do cytowanego wyżej przepisu jest 27 czerwca 2008 r.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. W sytuacji zatem, gdy koszt pośredni dotyczy minionych lat podatkowych – potrącenie kosztów uzyskania przychodu nastąpić powinno z dniem poniesienia kosztu, w analizowanym przypadku w czerwcu 2008 r. Podobne stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Warszawie w postanowieniu z 6 lutego 2008 r. (IP-PB3-423-453/07-2/EM) w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu roku 2007 opłaty produktowej zadeklarowanej i zapłaconej w lipcu 2007 r. a dotyczącej lat 2002-2006 oraz Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 29 listopada 2007 r. (sygn. ITPB3/423-77/07/DK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio, czy pośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym.

W nawiązaniu do powyższego uznać należy, iż koszty ponoszone w związku z korzystaniem ze znaku towarowego stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami, których moment poniesienia uregulowany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Ponadto, zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) podstawą zapisu w księgach rachunkowych jest dowód księgowy, który powinien zawierać m. in. datę dokonania operacji oraz stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja – art. 21 ust. 1 tej ustawy). Zapis księgowy powinien natomiast zawierać m. in. datę dokonania operacji gospodarczej, określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli różni się od daty dokonania operacji, kwotę i datę zapisu (art. 23 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Zatem o zadekretowaniu dokumentu do danego miesiąca decyduje data dokonania operacji gospodarczej. Dekret na fakturze powinien wskazywać jako datę ujęcia w kosztach właśnie ten miesiąc, na który przypada data dokonania operacji. Data zapisu księgowego jest bowiem tylko datą techniczną wprowadzenia informacji do systemu.

Z powyższego wynika zatem, iż pod pojęciem „dzień poniesienia kosztu” rozumieć należy dzień, na który Spółka uwzględniła koszt w prowadzonych przez nią księgach rachunkowych. Tym samym jest to dzień, który Spółka wskazała jako dzień (okres), do którego dany wydatek został przypisany.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż ryczałtowe wynagrodzenie licencyjne za okres od 01.07.2005 do 30.06.2007 roku w kwocie wynikającej z wystawionej w dniu 23.06.2008 r. faktury jako pośredni koszt uzyskania przychodów – stosownie do art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – stanowi w całości koszt podatkowy roku 01.07.2007 – 30.06.2008.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie stanu faktycznego przedstawionego w złożonym w dniu 11 sierpnia 2008 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.