Zatem zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Istotny w rozpatrywanej sprawie jest art. 16 ust. 1 pkt 38a, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Zarząd nie został wymieniony w powołanym przepisie. Nie jest organem stanowiącym tylko jej organem wykonawczym – ograniczenie to nie ma zastosowania do wydatków na rzecz członka zarządu (prezesa).

Z uwagi na fakt, iż w analizowanym przypadku prezes zarządu jest jednocześnie udziałowcem Spółki, ocena prawna przedmiotowych wydatków wymaga odniesienia się do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Z treści ww. przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów będą wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowca (akcjonariusza) lub członków spółdzielni będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów oraz wydatki związane z dokonywaniem dwustronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów.

Przedmiotowa ustawa nie definiuje pojęcia „świadczenia” oraz „jednostronnego świadczenia”. Należy więc przyjąć dosłowne rozumienie tego pojęcia w języku potocznym. Świadczenie jednostronne to zobowiązanie, przy którym tylko jedna z objętych nim stron jest uprawniona, tj. takie, które nie jest wynikiem lub podstawą świadczenia wzajemnego, mającego charakter ekwiwalentny, przy czym przez pojęcie świadczenia należy rozumieć obowiązek wykonania „czegoś na czyjąś rzecz” (Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003 r.).

Reasumując powyższe, należy przyjąć, że wydatkami związanymi z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni, będą wszelkie wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz udziałowca (akcjonariusza) lub członków spółdzielni, które prowadzą do uzyskania przez udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni oczekiwanego przez nich wyniku, bez żadnego świadczenia wzajemnego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż ponosi On wydatki w postaci wydatku z tytułu zawartej polisy ubezpieczeniowej – ubezpieczenie na Całe Życie opłacane do wieku 65 lat. Ubezpieczonym jest prezes zarządu, powołany do pełnienia tej funkcji Aktem notarialnym założycielskim, będący udziałowcem Spółki i niebędący Jej pracownikiem.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ponosi wydatki z tytułu jednostronnego świadczenia na rzecz udziałowca, pełniącego jednocześnie funkcję prezesa, z którym nie jest zawarta umowa o pracę.

Analizując zatem przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że zajęte przez Wnioskodawcę stanowisko, iż wartość opłacanych składek z tytułu polisy ubezpieczeniowej ubezpieczonego prezesa zarządu Spółki nie stanowi kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust.1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Jednocześnie dodaje się że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja indywidualna w dniu 20 listopada 2008 r. nr ILPB1/415-688/08-4/RP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.