INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu 12 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania „uproszczonej” metody obliczania podatku należnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania „uproszczonej” metody obliczania podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje sprzedaż napojów z automatów vendingowych. W automatach sprzedawane będą produkty spożywcze opodatkowane 22% stawką, takie jak: kawa, herbata oraz opodatkowane stawką 7%, takie jak: cappuccino, late. Po wrzuceniu do automatów określonej ilości gotówki, automat będzie wydawał napój podany w jednorazowym kubku wraz z mieszadełkiem lub słomką. Automaty będą obsługiwane przez przedstawicieli handlowych, którzy przynajmniej raz w tygodniu będą robić odczyt z każdego automatu, wybierać utarg i uzupełniać brakujące składniki. Odczyty z automatów zapisane w formie elektronicznej, zawierać będą dane od poprzedniego do aktualnego odczytu, są to m.in. całkowita wartość brutto sprzedaży wszystkich towarów, sprzedana ilość poszczególnych napojów. Odczyty nie będą zawierać informacji o wartości sprzedaży z podziałem na poszczególne stawki podatku od towarów i usług, ani wartości sprzedaży poszczególnych napojów. Spółka korzysta ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy spółka ma prawo stosowania opisanej w art. 84 i art. 85 ustawy metody obliczania kwoty podatku należnego...
2. Czy wartość sprzedaży brutto wskazana na odczycie powinna być traktowana jak wartość dostawy i na jej podstawie, przy zastosowaniu wskazanych w art. 85 stawek powinien zostać określony podatek należny...
3. Czy do obliczania proporcji, o której mowa w art. 84 ustawy powinny zostać uwzględnione także zakupy kubków w których sprzedawane są napoje, zakupy mieszadełek i słomek wydawanych razem z napojem, oraz opłaty za zużycie wody przez automaty...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do stosowania metody obliczania kwoty podatku należnego opisanej w art. 84 i art. 85 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka wskazuje, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „usługi w zakresie handlu”, wobec czego w interpretacji czy przepis ma zastosowanie dla Spółki, posłużono się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług. Działalność Spółki sklasyfikowana jest w grupowaniu 52.63.10 „Usługi w zakresie handlu detalicznego prowadzonego poza siecią sklepową”. Działalność ta jest więc zawarta w sekcji „Usługi w zakresie handlu”. Ponadto zdaniem Spółki całkowita wartość sprzedaży brutto wykazana na odczycie jest rzeczywistą wartością sprzedaży i powinna być stosowana do powyższej metody. Wskazuje bowiem faktyczną sprzedaż brutto wszystkich asortymentów w okresie. Spółka wskazała także, iż zakup kubków, mieszadełek, słomek i wody powinien być uwzględniany do obliczania proporcji, o której mowa w art. 84 ustawy o podatku od towarów i usług. Zakup kubków, mieszadełek, słomek i wody, tak samo jak zakup kawy, herbaty, mleka czy cukru, jest zawarty w jednostkowej cenie sprzedaży napoju, a więc wpływa na wysokość wartości dostawy w okresie rozliczeniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy świadczący usługi w zakresie handlu, którzy dokonują sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej od podatku lub opodatkowanej według różnych stawek, a nie są obowiązani prowadzić ewidencji, o której mowa w art. 111 ust. 1, mogą w celu obliczenia kwoty podatku należnego dokonać podziału sprzedaży towarów w danym okresie rozliczeniowym w proporcjach wynikających z udokumentowanych zakupów z tego okresu, w którym dokonano zakupu. Do obliczenia tych proporcji przyjmuje się wyłącznie towary przeznaczone do dalszej sprzedaży według cen uwzględniających podatek.

W myśl zaś art. 85 cyt. ustawy w przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, kwota podatku należnego może być obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:

1. 18,03% - dla towarów i usług objętych stawką podatku 22%;
2. 6,54 % - dla towarów i usług objętych stawką podatku 7%;
3. 2,91% - dla towarów i usług objętych stawką podatku 3%.

Wskazane regulacje prawne dotyczą szczególnych przypadków określenia wysokości podatku należnego i co do zasady prowadzą do uproszczenia procedury obliczania wysokości zobowiązania podatkowego. Możliwość zastosowania uproszczonej metody obliczania wysokości podatku należnego ograniczona jest jednak podmiotowo. Z metody tej mogą bowiem skorzystać jedynie ci podatnicy, którzy spełniają wymagania określone w ww. przepisie, tj. prowadzą działalność handlową, w której stosuje się różne stawki podatku lub również zwolnienie od podatku, a jednocześnie nie są zobowiązani do używania kas rejestrujących. Z kolei przez pojęcie „podział sprzedaży towarów” należy rozumieć obowiązek ustalenia wartości sprzedaży towarów, która będzie podstawą ustalenia należnego podatku według poszczególnych stawek podatku od towarów i usług, w proporcji wynikającej z zakupów podatnika. Ponadto zauważyć należ także, iż stosując metodę określoną w przepisie art. 84 podatnik dokonuje podziału sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym, w oparciu o proporcje, wynikające z udokumentowanych zakupów w okresie, w którym dokonał zakupów. Ustalając proporcje dotyczące zakupów należy zatem brać pod uwagę jedynie te towary, które przeznaczone są do dalszej sprzedaży, a więc towary mające „charakter handlowy”.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka planuje sprzedaż z automatów vendingowych opodatkowanej 22% stawką podatku kawy, herbaty oraz opodatkowanej 7% stawką podatku cappuccino i latte. Ponadto Spółka korzysta ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ustosunkowując się do powyższego zauważyć należy, iż przewidziana w art. 84 ustawy o podatku od towarów i usług metoda obliczania podatku należnego dotyczy wyłącznie podatników świadczących usługi w zakresie handlu. Prawa do wyboru tej formy obliczania wysokości podatku należnego nie mają podatnicy prowadzący działalność o charakterze produkcyjnym, czy też w zakresie usług gastronomicznych. Przez handlową działalność usługową należy rozumieć dokonywanie dostaw towarów uprzednio zakupionych w celu ich dalszej odsprzedaży. Działalność ta polega zatem na sprzedaży towarów w stanie nieprzetworzonym. Z kolei zakres planowanych przez Spółkę czynności polegających na sprzedaży z automatów samosprzedających m.in. herbaty i cappuccino – w stanie gotowym do spożycia wskazuje, że nie jest to działalność handlowa. W takim przypadku sprzedawany jest bowiem towar inny niż ten, który został zakupiony i stosowanie reguł określonych w art. 84 ustawy o podatku od towarów i usług prowadziłoby do zakłócenia proporcji określonych w tym przepisie.

Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, iż wyliczając podatek należny, Spółka nie może tego dokonywać w sposób przewidziany art. 84 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. na podstawie struktury udokumentowanych zakupów. Ponadto w związku z wyłączeniem możliwości rozliczania wykonywanych czynności w sposób przewidziany art. 84 cyt. ustawy, wartość sprzedaży brutto wykazana na odczycie z automatu nie stanowi podstawy do określenia podatku należnego. Dokumentowanie sprzedaży netto i podatku należnego w Spółce, nie stosującej kas fiskalnych, powinno odbywać się w taki sposób, aby możliwe było określenie przedmiotu i podstawy opodatkowania, stawki podatku i kwoty podatku należnego, w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych różnymi stawkami. Wymaga to, zwłaszcza, gdy chodzi o sprzedaż towarów ze stawką 7%, szczegółowego wykazania, że zastosowanie stawki 6,54% do określonego utargu jest uzasadnione faktem, że w jego ramach ujęta została wyłącznie sprzedaż towarów opodatkowanych stawką 7%. Wskazać należy także, iż kwestie dotyczące uwzględniania zakupu kubków, mieszadełek i słomek przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 84 ustawy o podatku od towarów i usług, pozostają poza zakresem przedmiotowego rozstrzygnięcia, bowiem tut. organ nie podzielił stanowiska Wnioskodawcy odnośnie prawa do stosowania metody opisanej w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej -powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.