INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o brakującą opłatę oraz doprecyzowanie ilość stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w Polsce w zakresie produkcji i dystrybucji farb i lakierów oraz innych wyrobów chemicznych.

Dla swoich celów produkcyjnych nabywa surowce od dostawców z innych krajów Unii Europejskiej (dalej: UE). Nabycia takie Zainteresowany traktuje, dla celów podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów za wynagrodzeniem (dalej: WNT). W związku z czym nalicza podatek należny w dacie obowiązku podatkowego i w tym samym momencie odlicza, jako podatek naliczony, kwotę równą podatkowi należnemu. Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT), koszty poniesione na zakup surowców zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży produktów wyprodukowanych z tych surowców.

W celu optymalizacji kosztów działalności, w szczególności w celu obniżenia cen zakupu surowców, Wnioskodawca zawarł umowę ze Spółką B.V. (dalej: Umowa), posiadającą siedzibę na terytorium Holandii. Na podstawie Umowy, Spółka B.V. prowadzi, w imieniu spółek z grupy do której należy również Zainteresowany (dalej: Grupa), negocjacje z zagranicznymi dostawcami surowców dotyczące przyznawania spółkom z Grupy rabatów od dokonanych przez nie zakupów towarów.

Do obowiązków Spółki B.V., jako strony Umowy, należą, poza negocjowaniem rabatów, czynności związane z prognozowaniem kwot wypracowanych i oczekiwanych rabatów oraz ich poborem od dostawców, kontrolą statusu tych płatności oraz ich alokacją do spółek z Grupy. W zamian za wykonywane usługi obsługi rabatów, Spółka B.V. pobiera od spółek z Grupy zryczałtowane wynagrodzenie (stanowiące ustalony procent kwoty rabatów przypadających na daną spółkę).

Proces związany z otrzymaniem omawianych rabatów w odniesieniu do Wnioskodawcy wygląda następująco:

• Pod koniec każdego roku Spółka B.V przekazuje Spółce prognozę wartości rabatu należnego jej od poszczególnych dostawców, w związku z nabyciami towarów dokonanymi w roku upływającym.
• W ciągu następnego roku, dostawcy Spółki, z którymi Spółka B.V. wynegocjowała rabaty dla niej, wystawiają faktury korygujące na Zainteresowanego oraz przekazują bezpośrednio do niego kwoty wynegocjowanych rabatów.
• Na koniec tego roku, Spółka B.V. weryfikuje, w jakim stopniu przysługująca do rozliczenia kwota wynegocjowanych wcześniej rabatów została udokumentowana fakturami korygującymi, otrzymanymi bezpośrednio przez Wnioskodawcę od dostawców. Następnie, Spółka B.V. pobiera od dostawców pozostałą do rozliczenia kwotę i przekazuje ją Zainteresowanemu, przy czym jej przekazanie jest dokumentowane wystawianą w tym celu przez Spółkę B.V. notą kredytową. Od przekazywanej w ten sposób kwoty Spółka B. V. potrąca swoje wynagrodzenie za wspomniane wyżej usługi.

Wraz z notą kredytową Spółka B.V. przesyła również Spółce zestawienie, na podstawie którego Spółka jest w stanie zaalokować kwotę przekazaną przez Spółkę B.V. do poszczególnych dostawców surowców. Kwotę tę Wnioskodawca może następnie zaalokować do pojedynczych dostaw towarów w proporcji do ich wartości.

Przyznanie powyższych rabatów nie jest związane ze spełnieniem jakiegokolwiek wcześniej umówionego z dostawcami świadczenia czy dodatkowego warunku przez Spółkę. W szczególności, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zakupu określonej ilości towarów czy też dokonywania wcześniejszych płatności itp. Nie wykonuje również żadnych innych czynności, ani na rzecz dostawców surowców ani na rzecz Spółki B.V., które warunkowałyby otrzymanie wspomnianych rabatów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Spółkę B.V. na rzecz Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Spółkę B.V. na rzecz Wnioskodawcy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, stąd też nie stanowią importu usług dla Spółki.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący posiada siedzibę (…). Zatem miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę B.V. na rzecz Zainteresowanego jest Holandia, chyba, że zastosowanie znajdzie jeden z wyjątków określonych w art. 27 ust 2-7 lub art. 28 ustawy o VAT.

W przestawionym stanie faktycznym, Spółka wskazała, iż do obowiązków Spółki B.V., jako strony Umowy, należą wyłącznie następujące czynności:

• negocjowanie rabatów dla całej Grupy z dostawcami z krajów UE,
• prognozowaniem wypracowanych i oczekiwanych kwot rabatów,
• prognozowaniem wypracowanych i oczekiwanych kwot rabatów,
• kontrola statusu tych płatności,
• pobór kwot rabatów od dostawców oraz
• alokacja pobranych kwot do spółek z Grupy.

Powyższe usługi, zdaniem Spółki, nie mieszczą się w żadnej z kategorii usług, wymienionych w art. 27 ust 2-7 lub art. 28 ustawy. W szczególności, zastosowania nie znajdzie:

• Art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, który dotyczy m.in. usług doradczych.

Żadna z wymienionych wyżej czynności wykonywanych przez Spółkę B.V. nie stanowi bowiem usług doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej (w szczególności nie dochodzi do przekazania wiedzy lub informacji, które cechuje doradztwo), czy też usług prawniczych lub rachunkowych.

• Art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy, który dotyczy m.in. usług finansowych.

Jedynym bowiem aspektem finansowym działalności Spółki B.V. jest pobór od dostawców nierozliczonych rabatów i ich przekazywanie Spółce. Ta część działalności tego podmiotu do pewnego stopnia przypomina usługi inkasa klasyfikowane w PKWiU 74.84.11. Tym niemniej, nawet gdyby przyjąć taką klasyfikację, usługi te nie mieściłyby się w dziale przewidzianym dla usług finansowych (PKWiU 65–67).

• Art. 27 ust. 4 pkt 11 oraz art. 28 ust. 5 ustawy o VAT, które dotyczą m.in. usług pośredników.

Powyższe przepisy dotyczą bowiem sytuacji, w której świadczący usługę pośredniczy w świadczeniu usług bądź dostawach towarów (taka sytuacja ma miejsce, np. gdy pośrednik zawiera umowę sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz sprzedawcy). Tymczasem Spółka B.V. pośredniczy w negocjowaniu i poborze rabatów, które nie mogą być klasyfikowane ani jako dostawa towarów ani jako świadczenie usług.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługi świadczone przez Spółkę B.V. na jego rzecz są świadczone w miejscu, w którym siedzibę posiada świadczący, tj. w Holandii. W konsekwencji, usługi te nie stanowią dla Spółki importu usług w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy o podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie udzielanych rabatów, wydano odrębną interpretację indywidualną z dnia 2 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1085/08-4/GZ.

Natomiast w zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie udzielanych rabatów wydano odrębną interpretację indywidualną z dnia 2 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1085/08-5/GZ.

W zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 2 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1085/08-7/GZ.

Interpretacje indywidualne dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów zostały wydane w dniu 19 lutego 2009 r.:

• stan faktyczny nr ILPB3/423-789/08-4/MM,
• zdarzenie przyszłe nr ILPB3/423-789/08-5/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.