INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14.07.2008 r. (data wpływu 18.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na kształcenie pracowników na studiach wyższych i studiach podyplomowych bez skierowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na kształcenie pracowników na studiach wyższych i studiach podyplomowych bez skierowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik zamierza bez skierowania finansować koszty nauki swoim pracownikom, którzy podejmują studia wyższe lub studia podyplomowe w szkołach wyższych.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dofinansowanie nauki przez pracodawcę, co do zasady stanowi przychód pracownika stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, ale korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmującego wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Od 14 marca 2006 r. nastąpiła zmiana stanu prawnego w zakresie przepisów regulujących podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników. Regulujące dotychczas kompleksowo kwestie podnoszenia kwalifikacji zawodowych dorosłych rozporządzenie z MEN i MPiPS z 12.10.1993 r. zostało w części (m.in. § 8) uchylone i zastąpione rozporządzeniem MEiN z 03.02.2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Zgodnie z ww. rozporządzeniem pozaszkolne formy kształcenia obejmują kurs, kurs zawodowy seminaria i praktykę zawodową. Bez wyraźnej oficjalnej kwalifikacji pozostały niektóre formy kształcenia uprzednio zaliczane do form pozaszkolnych, jak studia podyplomowe.

Powstaje zatem wątpliwość, czy w takiej sytuacji studia podyplomowe zostaną zakwalifikowane przez organy podatkowe do szkolnych form kształcenia, a w konsekwencji ich finansowanie bez skierowania będzie korzystało ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pracownik, który nie jest skierowany przez pracodawcę, a któremu pracodawca finansuje studia, korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno w przypadku studiów wyższych, jak i studiów podyplomowych w szkole wyższej...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W obecnym stanie prawnym sfinansowanie przez pracodawcę zarówno nauki na studiach wyższych, jak i na studiach podyplomowych w szkole wyższej będzie świadczeniem, które korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od tego, czy nauka została podjęta na podstawie skierowania czy bez skierowania pracodawcy.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dofinansowanie nauki przez pracodawcę, co do zasady stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje w formach pozaszkolnych.

Zakres świadczeń, jakie pracodawca ma możliwość przyznać pracownikom określa rozporządzenie MEN oraz MPiPS z 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.). Ww. rozporządzenie przed 14.03.2006 r. w sposób kompleksowy regulowało kwestie podnoszenia kwalifikacji zawodowych dorosłych.

Z dniem 14.03.2006 r. weszło w życie rozporządzenie MEiN z 03.02.2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). Powyższa zmiana na podstawie par. 52 ww. rozporządzenia spowodowała częściową utratę mocy rozporządzenie MEN oraz MPiPS z 12.10.1993 r., w tym § 8, który określał, jakie formy kształcenia zalicza się do form pozaszkolnych.

Biorąc pod uwagę, iż zgodnie z rozporządzeniem MEiN z 03.02.2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216) pozaszkolne formy kształcenia obejmują kurs, kurs zawodowy, seminaria i praktykę zawodową, a stosownie do § 3 rozporządzenia MEN oraz MPiPS z 12.10.1993 r. kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i wyższych (bez bliższego doprecyzowania), wszystkie formy kształcenia wyraźnie nie wymienione w nowym akcie prawnym jako formy pozaszkolne, a realizowane w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i wyższych należy uznać za szkolne formy kształcenia. Jest to spójne z art. 8 ust 1 ustawy z 27.07.2005 r. o szkolnictwie wyższym, który przewiduje różne formy zajęć prowadzonych przez uczelnię obok studiów wyższych, m.in. studia doktoranckie, studia podyplomowe. Tym samym w stanie prawnym obowiązującym od 14.03.2006 r. naukę w szkołach wyższych niezależnie czy są to studia czy studia podyplomowe należy zaliczyć do kształcenia w formach szkolnych.

Dofinansowanie przez pracodawcę kształcenia w formach szkolnych jest świadczeniem, które korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od tego, czy nauka została podjęta na podstawie skierowania czy bez skierowania pracodawcy.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów skarbowych m.in. Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (sygn. 1472/DPC/415-68/07/PK), Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu (sygn. ZD/4060-40/07, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów (sygn. IPPB2/415-241/07-4/AS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z powyższym należy przyjąć, że co do zasady wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Użyte w cytowanym powyżej przepisie sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z dokształcaniem.

Do tego katalogu zaliczyć można:

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 poz. 472 ze zm.)

• Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216).
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sfinansować swoim pracownikom koszt nauki, którą podjęli na studiach wyższych lub studiach podyplomowych bez skierowania przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia z 12 października 1993r., kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym Dz. U. z 2005r. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) stanowi, że w uczelni mogą być prowadzone studia, studia doktoranckie, studia podyplomowe oraz kursy dokształcające. Ustawa – Prawo o szkolnictwie wyższym definiuje studia podyplomowe, jako inną niż studia wyższe i studia doktoranckie formę kształcenia przeznaczoną dla osób legitymujących się dyplomem ukończenia studiów wyższych (art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy).

W przypadku pracownika podejmującego naukę w szkole bez skierowania zakładu pracy zakres świadczeń bądź uprawnień, jakie mogą mu być przyznane przez pracodawcę z tego tytułu, reguluje przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, który stanowi, iż takiemu pracownikowi może być udzielony bezpłatny urlop i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia pomiędzy zakładem pracy i pracownikiem.

Dodatkowo zakład pracy może też pokryć pracownikowi koszty związane z nauką tj.:

1. koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,
2. koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych,
3. opłaty za naukę, pobierane przez szkołę.
   
   

Reasumując należy stwierdzić, iż sfinansowanie pracownikowi, który nie jest skierowany przez pracodawcę, studiów wyższych oraz studiów podyplomowych, korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.