Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-595/08-2/ŁM
z 11 grudnia 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-595/08-2/ŁM
Data
2008.12.11
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
kurs walut
powstanie przychodu
przewalutowanie
różnice kursowe
zobowiązanie
Istota interpretacji
Czy wspomniana różnica będzie efektywna podatkowo, tj.:
1) czy w sytuacji, gdy złotówkowa wartość nieuregulowanego zobowiązania w dniu jego powstania będzie wyższa niż złotówkowa wartość tego zobowiązania w dniu jego przewalutowania (obliczona przy zastosowaniu kursu przewalutowania), Spółka powinna rozpoznać kiedykolwiek, tj. w szczególności w momencie przewalutowania lub też późniejszej spłaty przewalutowanej kwoty zobowiązania, wspomnianą różnicę jako przychód podatkowy, 2) czy w sytuacji, gdy złotówkowa wartość nieuregulowanego zobowiązania w dniu jego powstania będzie niższa niż złotówkowa wartość tego zobowiązania w dniu jego przewalutowania (obliczona przy zastosowaniu kursu przewalutowania), Spółka powinna rozpoznać kiedykolwiek, tj. w szczególności w momencie przewalutowania lub też późniejszej spłaty przewalutowanej kwoty zobowiązania, wspomnianą różnicę jako koszt podatkowy. Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Spółka posiada zobowiązania handlowe z tytułu dostawy towarów/usług. Zobowiązania te wyrażone są w EUR. Spółka zamierza dokonać przewalutowania kwot tych zobowiązań z EUR na PLN, według ustalonego z kontrahentem kursu waluty, np. średniego kursu NBP na dzień dokonania przewalutowania. Oznacza to, że od momentu przewalutowania Spółka będzie zobowiązana do spłaty zobowiązania, które do tej pory było wyrażone w walucie (EUR), w złotych polskich. Należy podkreślić, że w okresie pomiędzy zaciągnięciem przez Spółkę przedmiotowych zobowiązań w walucie, a dniem dokonania przewalutowania, wartość złotówkowa tych zobowiązań, w wyniku ruchów kursów walut na rynku, uległa zmianie. W konsekwencji, w wyniku dokonania przedmiotowego przewalutowania (przeliczenia należności kontrahenta z tytułu przedmiotowego zobowiązania z waluty na PLN), w związku z faktem, że wartość złotówkowa zobowiązania pozostająca do spłaty w dniu dokonania przewalutowania będzie różna od wartości historycznej w walucie tego zobowiązania w chwili jego powstania, po stronie Spółki powstaną bilansowe różnice kursowe. Należy bowiem zauważyć, że w wyniku dokonania powyższego przewalutowania, po stronie Spółki dojdzie do wyksięgowania zobowiązania wobec kontrahenta z tytułu zaciągniętych zobowiązań w walucie wyliczonego według kursu historycznego (z dnia powstania zobowiązania) oraz zaksięgowania zobowiązania w PLN w wartości wynikającej z umów pomiędzy Spółką i jej kontrahentem. Dodatkowo, Spółka na podstawie odpowiednich przepisów z zakresu rachunkowości będzie zobowiązana do zaksięgowania złotówkowej różnicy pomiędzy powyższymi wartościami jako przychodu lub kosztu.
Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny po stronie Spółki pojawia się wątpliwość odnośnie podatkowego traktowania różnicy kursowej powstającej pomiędzy złotówkową wartością nieuregulowanego zobowiązania ustaloną na dzień jego powstania (tj. wartością w walucie obliczoną przy zastosowaniu kursu historycznego), a złotówkową wartością tego zobowiązania ustaloną na dzień dokonania jego przewalutowania (tj. wartością w walucie obliczoną przy zastosowaniu kursu przewalutowania).
Innymi słowy, po stronie Spółki pojawia się wątpliwość, czy operacja przewalutowania zobowiązania na złote polskie, jak również przyszłe uregulowanie tego zobowiązania (po przewalutowaniu) w jakiejkolwiek formie nie będzie wiązać się dla Spółki z powstaniem dodatkowych obowiązków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, w szczególności Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przedmiotowej różnicy, ani w związku z przewalutowaniem zobowiązania, ani w związku z jego uregulowaniem. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami podatkowymi są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Ponadto, zgodnie z art. 15a ww. ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 tegoż artykułu. Dodatnie/ujemne różnice kursowe powstają w następujących przypadkach, jeżeli wartość:
Należy zaznaczyć, że w świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zrealizowane różnice kursowe powstające na spłacie zobowiązania walutowego są efektywne podatkowo (tj. stanowią odpowiednio przychód lub koszt podatkowy). Mając natomiast na uwadze wspomniane powyżej przepisy ww. ustawy, zdaniem Spółki, przychody/koszty na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu różnic kursowych występują wyłącznie w przypadku różnic kursowych zrealizowanych tj. w przypadku, gdy dane walutowe zobowiązanie zostanie zapłacone (fizycznie, lub w innej formie np. poprzez kompensatę). W rezultacie w analizowanym przypadku należy rozstrzygnąć czy dokonanie przewalutowania można traktować dla celów podatkowych jako spłatę, gdyż tylko w takim przypadku powstałe różnice kursowe powinny być efektywne podatkowo. Zdaniem Spółki, różnica złotówkowej wartości zobowiązania powstała pomiędzy dniem powstania zobowiązania a dniem jego przewalutowania nie jest różnicą kursową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie może więc być zaliczona ani do kosztów uzyskania przychodu, ani do przychodów podatkowych. Różnica ta pozostaje nadal częścią kwoty zobowiązania, a ta nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu na podstawie ww. ustawy. Ponadto należy podkreślić, że cytowany powyżej art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog sytuacji, w przypadku których mogą powstać różnice kursowe i w myśl obowiązujących reguł interpretacyjnych stosowanych w odniesieniu do prawa podatkowego niedopuszczalne jest stosowanie interpretacji rozszerzającej. Spółka pragnie ponadto zwrócić uwagę na przepis art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3 tegoż artykułu uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu, a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności (dodatkowo ust. 2 i 3 przewiduje, że różnice kursowe mogą zrealizować się w wyniku zapłaty zobowiązania, mimo iż sama zapłata nie stanowi kosztu/przychodu podatkowego). W przypadku zatem przewalutowania zobowiązania przez Spółkę, nie dochodzi do spłaty zobowiązania, lecz jedynie do zmiany waluty, w którym jest ono wyrażone. Należy zaznaczyć, że zmiana ta nie wywołuje żadnych konsekwencji w zakresie stosunku zobowiązaniowego łączącego wierzyciela ze Spółką. Nie ulega bowiem zmianie tożsamość, ani też treść zobowiązania (poza postanowieniami dotyczącymi waluty, w której określono wartość zobowiązania). Spółka nadal pozostaje dłużnikiem, a kontrahent pozostaje wierzycielem, zobowiązanie pozostaje niespłacone, a stosunek prawny łączący Spółkę i jej kontrahenta nie ulega w ogóle zmianie. Jedyną konsekwencją przedmiotowej transakcji jest zatem zmiana waluty (z EUR na PLN), której nie można zdaniem Spółki utożsamiać z faktyczną spłatą należności wobec wierzyciela. Ponadto, argumentem potwierdzającym stanowisko Spółki zaprezentowane powyżej są znane Spółce stanowiska władz skarbowych, z których analizy jednoznacznie wynika, że w przypadku operacji przewalutowania (nie wiążącej się z faktyczną zapłatą zobowiązania) nie dochodzi nigdy do realizacji różnic kursowych dla celów podatkowych. Pogląd taki został przedstawiony w przeszłości między innymi w pismach Ministerstwa Finansów i odpowiedziach Ministerstwa Finansów na interpelacje poselskie. Wartymi przytoczenia są tutaj chociażby pisma o sygnaturach PO 4/GK-722-88/95 z 9 maja 1995 r., PB 4/MS-802-485/55/00 z 10 kwietnia 2000 r., PO 4/BA-722-563/95 z 18 lipca 1995 r., w których Ministerstwo Finansów jednoznacznie stwierdza, że powstanie różnic kursowych dla celów podatkowych wiąże się jedynie z efektywną zapłatą, dokonaną w pieniądzu. Stanowisko swoje Ministerstwo Finansów podtrzymało także przykładowo w odpowiedzi na interpelację poselską nr 6361. Okres, w którym wydawane były wskazywane powyżej pisma nie oznacza jednakże, iż w ostatnim okresie stanowisko organów podatkowych w odniesieniu do powiązania różnic kursowych z faktyczną zapłatą, czy też bezpośrednio w odniesieniu do operacji przewalutowania - uległo zmianie. Spółka pragnie podkreślić, że podobne stanowisko w odniesieniu do konsekwencji podatkowych związanych z dokonaniem przewalutowania zobowiązania, w analogicznej sytuacji do przedstawionej przez Spółkę w stanie faktycznym powyżej, zajął między innymi Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w swoim piśmie z dnia 23 października 2006 r., nr ZD/4061-188/06, w którym stwierdzono, iż „(...) Zatem, koszty z tytułu różnic kursowych występują tylko w przypadku operacji wyrażonych w walutach obcych i w tych walutach realizowanych. Przewalutowanie zobowiązania nie ma natomiast takiego charakteru, powoduje jedynie zmianę wartości zobowiązania, nie zaś jego faktyczną zapłatę i to w dodatku w walucie obcej. Po przewalutowaniu, zobowiązania wyrażone uprzednio w walucie obcej stają się zobowiązaniami wyrażonymi w walucie krajowej. Powyższe, z oczywistych względów, wyklucza możliwość powstania podatkowych różnic kursowych przy ich zapłacie”.
Podkreślenia wymaga fakt, że zmiana przepisów, która weszła w życie od 1 stycznia 2007 r. precyzująca niektóre zagadnienia dotyczące zasad rozliczania różnic kursowych pozostała bez wpływu na kwestie związane z przewalutowaniem zobowiązań/wierzytelności wyrażonych w walucie. W związku z powyższym, w opinii Spółki obowiązującym powinno pozostać nadal podejście, zgodnie z którym różnica między złotówkową wartością zobowiązania obliczoną przy zastosowaniu kursu historycznego z dnia powstania zobowiązania a złotówkową wartością tego zobowiązania obliczoną przy zastosowaniu kursu z dnia dokonania przewalutowania nie powinna być uważana za różnicę kursową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podejście tego rodzaju potwierdzają również znane Spółce interpretacje organów podatkowych wydane w ostatnim czasie. Poniżej Spółka chciałaby zaprezentować wybrane interpretacje organów podatkowych wydane w oparciu o nowy, obowiązujący od 1 stycznia 2007 r. stan prawny, potwierdzające stanowisko Spółki zaprezentowane powyżej:
Odnosząc się do przedstawionych powyżej pism prezentujących stanowisko organów podatkowych Spółka chciałaby podkreślić, że stanowią one potwierdzenie tezy przedstawionej przez Spółkę, iż zmiana stanu prawnego w odniesieniu do zasad rozliczania różnic kursowych, która nastąpiła z dniem 1 stycznia 2007 r. pozostała bez wpływu na podatkowe traktowanie operacji przewalutowania zobowiązań. Ponadto, należy zaznaczyć, że stanowisko organów podatkowych w tym zakresie wydaje się być mocno ugruntowane, a Spółce nie są znane stanowiska odmienne. Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Spółka pragnie jeszcze raz podkreślić, iż jej zdaniem w wyniku dokonanego przewalutowania zobowiązania Spółki nie dochodzi do jego faktycznej zapłaty. W konsekwencji powstałą różnicę kursową należy uznać wyłącznie za różnicę o charakterze statystycznym, ujmowaną wyłącznie dla celów bilansowych, która nigdy nie będzie miała wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka nie znajduje także żadnych innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które mogłyby skutkować w tego rodzaju stanie faktycznym koniecznością rozpoznania dla celów podatkowych takiej różnicy jako kosztu bądź przychodu podatkowego, np. w momencie spłaty przewalutowanej kwoty zobowiązania. W związku z powyższym, zgodnie ze stanowiskiem Spółki, powstała różnica pomiędzy złotówkową wartością niespłaconego zobowiązania w dniu jego powstania (tj. wartością w walucie obliczoną przy zastosowaniu kursu historycznego), a złotówkową wartością zobowiązania ustaloną dla celów przewalutowania (tj. wartością w walucie obliczoną przy zastosowaniu kursu przewalutowania) nie będzie nigdy efektywna podatkowo dla Spółki, tj. Spółka nigdy, tj. w szczególności w momencie przewalutowania lub też późniejszej spłaty/kompensaty przewalutowanej kwoty zobowiązania, nie powinna rozpoznać wspomnianej różnicy jako przychodu podatkowego lub kosztu uzyskania przychodów.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.