INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na dokształcanie pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na dokształcanie pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka skierowała pracowników na uzupełniające studia magisterskie. Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką a pracownikami opłaty za naukę pobierane przez szkołę w całości pokrywane są przez Spółkę. Pracownicy uprawnieni są do płatnego urlopu szkolnego. Na uzupełniające studia magisterskie skierowani są pracownicy zajmujący następujące stanowiska:

1. kierownik działu organizacji i spraw pracowniczych - uczęszcza na studia w Wyższej Szkole Z. w O.; wydział ekonomiczny, kierunek zarządzanie, specjalność zarządzanie personelem,
2. sekretarka - uczęszcza na studia w Wyższej Szkole H. w S.; wydział administracji i zarządzania, kierunek administracja, specjalność administracja publiczna.
   
   

Zakres czynności służbowych dla osób na ww. stanowiskach (w załączniku) jest niestandardowy, szeroko rozbudowany i daleko wybiega poza znormalizowane obowiązki wynikające z zajmowanego stanowiska. W związku z powyższym Spółka uznaje, iż zasadne jest wykorzystywanie poszerzonej wiedzy w zakresie prawa: cywilnego, handlowego, gospodarczego oraz administracyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykształceniem pracowników można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone w związku ze studiami pracowniczymi Spółka w całości zalicza do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ zdobyta wiedza przez tych pracowników jest i będzie w pełni wykorzystywana podczas wykonywania zadań służbowych wynikających z zakresów obowiązków bieżących i przyszłych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Zapis taki oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, pod tym jednak warunkiem, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów, lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami zatem będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Wydatki na odpłatne dokształcanie i doskonalenie zawodowe pracowników nie są ujęte w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec tego, że ww. wydatki nie zostały wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie można wykluczyć dopuszczalności zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodu. Możliwość taka wystąpi jednak wyłącznie wówczas, gdy spełnione zostaną wymogi określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Dokonując oceny czy wydatki na opłaty za studia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, należy mieć na uwadze związek tych wydatków z przychodami z danego źródła przychodów. Jeżeli zatem ponoszone wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych pracowników mają na celu osiągnięcie obecnie lub w przyszłości przychodów z działalności gospodarczej w wyniku korzystania z nabytych w ten sposób umiejętności, to wydatki na ten cel mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W stanie faktycznym Spółka wskazuje, że pracownik skierowany na studia na kierunku „Zarządzanie” zatrudniony jest na stanowisku kierowniczym, natomiast osoba skierowana na studia na kierunku „Administracja” jest pracownikiem sekretariatu. Tym samym kierunek studiów ww. pracowników wykazuje związek z rodzajem wykonywanej pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone na sfinansowanie studiów ww. pracowników mogą być uznane za poniesione w celu osiągnięcia przychodów i w świetle cytowanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym wydatek ten będzie stanowić koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania, że były one racjonalne co do zasady i zostały prawidłowo udokumentowane.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 listopada 2008 r. jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.