INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 20 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania usług transportu międzynarodowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2008 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania usług transportu międzynarodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Zakupuje towary (specjalistyczne oświetlenie, filtry, wyposażenie teatralne, farby, tkaniny) od kontrahentów z UE, jak również z państw trzecich (ze Stanów Zjednoczonych, które drogą lotniczą są dostarczane do magazynów kontrahentów z UE). Następnie Spółka realizuje sprzedaż kontrahentom z państw trzecich (Federacja Rosyjska).

Specyfika handlu polega na tym, iż zakupione od kontrahentów z UE towary nie są fizycznie przewożone na terytorium Polski (brak fizycznego przemieszczenia towarów), są jedynie przemieszczane i czasowo przechowywane do momentu kompletacji od dostawcy niemieckiego lub austriackiego do firmy logistyczno - spedycyjnej w Niemczach, organizowana jest odprawa celna i stamtąd przewożone są do końcowego odbiorcy z Rosji. Dokumentacja handlowa związana z tymi transakcjami wygląda następująco:

1. Spółka otrzymuje od kontrahenta z UE (sprzedawcy towarów) dokument handlowy za zakupione towary, Spółka i kontrahent wymieniły się numerami ewidencyjnymi dla potrzeb transakcji UE; Spółka nie dokonuje fizycznego przemieszczenia towarów na terytorium Polski - transakcja zakupu nie stanowi WNT;
2. Spółka wystawia swoje dokumenty sprzedaży dla nabywcy z Rosji, odrębnie za towary, odrębnie za zorganizowane usługi logistyczno - spedycyjne. Sprzedaż na rzecz kontrahenta z Rosji jest ewidencjonowana w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż poza terytorium kraju, w pozycji 21 deklaracji.

Transport (przemieszczenie logistyczne), przebiega następująco:

• firma spedycyjna z Niemiec (podała swój numer identyfikacyjny NIP), która zrealizowała usługę transportu (wraz z przeładunkiem) z Niemiec przez Polskę i Litwę do Rosji, przesyła po realizacji usługi dokument handlowy za usługi składowania, przechowywania, transportu (określa w km transport na terytorium kraju), również dokument (formularz EX, T-l) potwierdzający, iż towary fizycznie opuściły terytorium UE
.
• firma spedycyjna z Litwy (podała swój numer identyfikacyjny NIP) zrealizowała usługę transportu (wraz z przeładunkiem) z Niemiec do Rosji, przesyła po realizacji usługi dokument handlowy za usługi składowania, nie określa na dokumentach handlowych ilości przejechanych kilometrów na terytorium kraju, brak też informacji, iż był to przejazd tranzytowy (korzystała z różnych podwykonawców, realizuje usługę odcinkowo), dostarcza dokument (formularz EX) potwierdzający, iż dokonano odprawy celnej, a towary opuściły terytorium UE
.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy właściwym dokumentem zakup usługi transportu międzynarodowego jest dokument INVOICE, odpowiednik faktury od firmy spedycyjnej z UE oraz dokument potwierdzający, iż w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia została przekroczona granica z państwem trzecim...

Zdaniem Wnioskodawcy właściwym dokumentem otrzymanym od niemieckiej firmy spedycyjnej jest INVOICE (dokument handlowy, odpowiednik faktury) oraz dostarczony dokument, z którego wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia została przekroczona granica z państwem trzecim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W zakresie dokumentowania usługi przez kontrahenta z Niemiec zastosowanie znajdą przepisy prawa obowiązujące na terenie tego kraju. Wnioskodawca wskazał, iż otrzymał od kontrahenta odpowiednik faktury, zatem przyjąć należy, że jest to właściwy dokument świadczący o nabyciu usługi.

Wskazać należy również, iż w interpretacji indywidualnej znak ITPP2/443-754b/08/PS, w której rozstrzygnięto, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpi import usług transportu międzynarodowego, a następnie odsprzedaż tych usług ze stawką 0%.

Niezależnie od powyższego tut. organ jedynie informacyjnie wskakuje, że świadczeniem usług transportu międzynarodowego, zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), jest przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Prawo do zastosowania stawki 0% ustawodawca uzależnił od posiadania przez świadczącego usługę określonych dokumentów, wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora),
2. towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Reasumując, usługi transportu międzynarodowego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 0% pod warunkiem posiadania dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ww. ustawy. Zatem, mając na uwadze art. 27 ust. 2 pkt 2 oraz art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, odcinek trasy przebiegający na terytorium Polski, opodatkowany jest stawką 0% na podstawie ww. przepisów. Natomiast pozostała część tej usługi wykonywana na odcinkach trasy przebiegających poza granicami kraju podlega opodatkowaniu w państwie, którego dany odcinek trasy dotyczy według zasad tam obowiązujących. Wobec powyższego, w przypadku barku ww. dokumentów, stawka 0% nie będzie miała zastosowania jedynie do odcinka na terytorium kraju, a nie do całości usługi, gdyż w pozostałej części usługa podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach obowiązujących w krajach przez, które przebiega transport.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.