INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008r (data wpływu 13 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług przy sprzedaży samochodu osobowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług przy sprzedaży samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa w branży motoryzacyjnej. Obecnie zajmuje się wynajmem samochodów. W najbliższym czasie planuje rozszerzenie działalności o skup i sprzedaż samochodów używanych. Działalność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych jak również będą stosowane przepisy opodatkowania "VAT Marża" Spółka będzie nabywać do dalszej odsprzedaży samochody używane od różnych podmiotów, osób fizycznych - na podstawie umów kupna sprzedaży, podmiotów gospodarczych, którzy na swoich fakturach VAT będą wykazywali sprzedaż opodatkowaną lub zwolnioną z VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przepisy art. 120 ust. 4 (VAT Marża) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie dalszej odsprzedaży towarów używanych można stosować do samochodów osobowych odkupionych od podatników, którzy stosownie do przepisów § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) sprzedali je jako zwolnione z VAT, mimo że przy ich zakupie skorzystali z prawa do odliczenia podatku naliczonego na warunkach wynikających z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wykładnię celowościową art. 120 ust. 4 i ust. 10 oraz przesłanki wynikające z art. 82 ust. 3 pkt 1-4 ustawy o VAT, a w konsekwencji zapisy powołanego § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik uważa, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, w przypadku skupu i sprzedaży używanych samochodów osobowych prawidłowe jest zastosowanie zasad określonych w powołanym art. 120 ustawy VAT. Jest to uzasadnione tym, iż nabywcy z tytułu nabycia tych pojazdów nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, ze względu na fakt, że dostawa jest zwolniona z podatku VAT na mocy § 8 ust. 1 pkt 5 cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów.

Takie stanowisko jest zawarte między innymi w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Podgórze w sprawie interpretacji prawa podatkowego nr PP/443-122/06 z dnia 22 listopada 2006r.

Począwszy od dnia 1 maja 2004r., to jest od dnia wejścia do Unii Europejskiej Polska została zobowiązana do dostosowania przepisów ustawy o VAT do wymogów VI Dyrektywy sprawie wspólnego systemu VAT, zastąpionej z dniem 1 stycznia 2007r. Dyrektywą 112 - powołanymi na wstępie. Powyższe spowodowało wprowadzenie w Polsce z dniem 1 maja 2004r. nowych przepisów ustawy o VAT.

Ponadto wprowadzono zmiany do art. 14 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu: „ Art. 14 § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych:

1. sprawuje ogólny nadzór w sprawach podatkowych;
2. dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunatu Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości."
   
   

Szczegółowa analiza tematu prowadzi wprost do następujących wniosków:

• przy odsprzedaży samochodów używanych, a zakupionych jako zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podstawę opodatkowaniu VAT stanowi tylko marża dodana do ceny nabycia,
• przy odsprzedaży samochodów używanych, a zakupionych jako zwolnione z VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97 poz. 970 ze zm.) podstawę opodatkowania VAT stanowi cała cena sprzedaży (zawierająca w sobie również VAT naliczony, który obniżył pierwotny nabywca, co w konsekwencji powoduje, że ten sam podatnik, sprzedając takie same samochody używane musiałby je różnie opodatkować tylko w zależności od tego, od kogo je uprzednio nabył jako zwolnione.
  
  

Zgodnie z art. 313 ust. 1 ww. Dyrektywy, cyt.: „W odniesieniu do dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków dokonywanych przez podatników-pośredników, państwa członkowskie stosują procedurę szczególną dotyczącą opodatkowania marży uzyskanej przez takiego podatnika-pośrednika zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji."

Natomiast zgodnie z art. 314 „Procedura marży ma zastosowanie do dokonywanych przez podatnika-pośrednika dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, w przypadku gdy towary te zostały mu dostarczone na terytorium Wspólnoty przez jedną z następujących osób:

1. osobę nie będącą podatnikiem;
2. innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów jest zwolniona zgodnie z art. 136;
3. innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów objęta jest zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 282-292 i obejmuje dobra inwestycyjne;
4. innego podatnika-pośrednika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika-pośrednika dostawa towarów została opodatkowana VAT zgodnie z niniejszą procedurą marży."
   
   

Z przepisów Dyrektywy wynika jednolita zasada stosowania procedury opodatkowania w systemie VAT marża towarów nabytych jako zwolnione z VAT.

Na konieczność zachowania zasady neutralności VAT oraz wolnej konkurencji wskazywał w swoim orzecznictwie Europejski Trybunał Sprawiedliwości.

Przykładowo w Wyroku z dnia 8 grudnia 2005r. sygn. C-280/2004 Trybunał Sprawiedliwości orzekł:

cyt.: Artykuł 26aA(e) VI Dyrektywy VAT powinien być rozumiany w ten sposób, że przedsiębiorstwa, które w normalnym toku swojej działalności odsprzedają samochody, które zakupiły jako używane z zamiarem użytkowania ich dla swojego przedsiębiorstwa w zakresie sprzedaży i leasingu zwrotnego i dla których odsprzedaż nie jest - na moment zakupu używanych samochodów - głównym celem, lecz jedynie celem drugorzędnym w stosunku do leasingu, mogą być uznane za "podatników-pośredników" w rozumieniu tego przepisu.

Jak wynika z motywu trzeciego i piątego dyrektywy 94/5, owe przepisy szczególne mają na celu unikanie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami. Z drugiego, trzeciego i piątego motywu dyrektywy 94/5 wynika, że ustawodawca wspólnotowy zamierzał dokonać określonej harmonizacji bardzo różnych systemów stosowanych w państwach członkowskich w dziedzinie opodatkowania towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków celem uniknięcia podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji zarówno wewnątrz tych państw członkowskich, jak i w stosunkach między nimi. W tej sytuacji wykładnia wyrażenia „w celu odsprzedaży", która odnosiłaby je wyłącznie do przywozu byłaby sprzeczna w ogólnym celem, który wyznaczył sobie w ten sposób ustawodawca wspólnotowy, polegającym na wprowadzeniu spójnego systemu w dziedzinie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków. W konsekwencji należy stwierdzić, że wyrażenie to należy interpretować w ten sposób, że odnosi się ono również do czynności nabycia lub przeznaczenia na potrzeby przedsiębiorstwa.

Jednakże nadal wykładnia terminów, którymi posługuje się art. 26a szóstej dyrektywy powinna być zgodna z celami, którym służy szczególny system ustanowiony przez ten artykuł, oraz powinna przestrzegać wymogów zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT. Należy w tym miejscu wskazać, że motyw trzeci i piąty dyrektywy 94/5 wyrażają intencję ustawodawcy wspólnotowego, by uniknąć podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji.

Opodatkowanie, na podstawie całej ceny sprzedaży, dokonywanej przez przedsiębiorstwo leasingowe dostawy pojazdu, który nabyło ono jako używany, mimo że w chwili tego nabycia nie mogło odliczyć podatku VAT. który jest zawarty w cenie nabycia, powoduje ryzyko podwójnego opodatkowania.

Ponadto zasada neutralności podatkowej, na której zwłaszcza zasadza się wspólny system podatku VAT ustanowiony przez szóstą dyrektywę, sprzeciwia się temu, by podmioty gospodarcze, które dokonują takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru podatku VAT

Na rynku sprzedaży pojazdów używanych opodatkowanie całej ceny sprzedaży w ramach dostawy dokonanej przez przedsiębiorstwa leasingowe spowodowałoby zakłócenia konkurencji ze szkodą dla tych ostatnich i na korzyść, w szczególności, przedsiębiorstw trudniących się handlem pojazdami używanymi, które korzystają z systemu opodatkowania marży zysku. Aby bowiem uczynić zadość uzasadnionemu oczekiwaniu nabywców, że będą płacić tę samą cenę za pojazdy tej samej jakości, niezależnie od tego, czy są one sprzedawane przez przedsiębiorstwo trudniące się handlem pojazdami używanymi, czy też przez przedsiębiorstwo leasingowe, to ostatnie przedsiębiorstwo nie może w sposób uzasadniony przenosić na tę cenę kwoty podatku VAT należnego od niego. Skutkuje to tym, iż o tyle zostaje zmniejszona jego marża".

W przypadku niezgodności polskiej ustawy o VAT z Dyrektywą UE, organy podatkowe powinny wydawać interpretacje podatkowe z uwzględnieniem tej Dyrektywy, na co zwracano uwagę w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych Przykładowo w wyroku z dnia 31 sierpnia 2007r. sygn. akt III SA/Wa 4330/06 Sąd stwierdził: Przepisy unijne nie wdrożone do polskiego prawa można stosować bezpośrednio - uznał sąd administracyjny, stawiając pod znakiem zapytania odmienną praktykę części urzędów skarbowych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku wydanym 31 sierpnia uznał, ze jeśli regulacje zawarte w dyrektywie są sformułowane w sposób kompletny i precyzyjny, to organy skarbowe powinny brać je pod uwagę. W orzeczeniu sąd potwierdził prawo do bezpośredniego zastosowania VI dyrektywy w zakresie zwolnienia od VAT." Natomiast w wyroku z dnia 14 marca 2007r. sygn. akt I SA/Lu 74/07 Sąd stwierdził: „Organy podatkowe mają obowiązek dokonać oceny, czy w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym interpretacja zawarta w postanowieniu I instancji pozostaje w zgodności z wyrokami Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.”

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej fakty i argumenty należy stwierdzić, że sprzedaż samochodów zakupionych od podatników, którzy częściowo odliczyli podatek VAT i sprzedali samochód używany powołując się na zwolnienie w § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) można opodatkować w systemie VAT marża, to znaczy opodatkować tylko doliczoną marżę, a nie całą wartość odsprzedawanego samochodu, ponieważ przy nabyciu sprzedającemu nie przysługiwała obniżka podatku VAT.

Powyższe zachowa zasadę neutralności rozliczenia VAT, przy sprzedaży samochodów używanych oraz nie będzie prowadzić do podwójnego opodatkowania, a także naruszać zasady wolnej konkurencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1380), zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych (…) nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, dla potrzeb stosowania rozdziału 4 ustawy o VAT, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie (…) – czyli także samochody osobowe.

Ponadto opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte. Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników podatku od towarów i usług, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku (art. 43 ust. 2).

Polska ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od osób:

1. niebędących podatnikami podatku od towarów i usług,
2. które wprawdzie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale którym w stosunku do dostarczanych towarów używanych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub które należą do kategorii drobnych przedsiębiorców, zwolnionych od podatku od towarów i usług,
3. które są pośrednikami, a towar będący przedmiotem dostawy opodatkowany już był w szczególnej procedurze opodatkowania marży,
4. które nie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale są podatnikami podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej i realizują dostawę towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 oraz regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT.
   
   

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pośrednikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego (ponieważ podatku tego nie płacą, więc nie mają czego obniżyć), jak i osób, które wprawdzie podatnikami tego podatku są, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

W art. 82 ust. 3 ustawy o VAT zawarto delegację, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

1. specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami,
2. przebieg realizacji budżetu państwa,
3. potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia,
4. przepisy Wspólnoty Europejskiej.
   
   

W oparciu o wyżej powołaną delegację, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwolniono od podatku dostawę samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy (warunek używalności towaru przez okres co najmniej pół roku).

Zauważa się, iż kwestia zwolnienia od podatku dostawy samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r., była uregulowana § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Należy wskazać, że § 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. (analogicznie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r.) zawiera dodatkowy katalog czynności zwolnionych od podatku, a nie rozwinięcie czynności określonych już w art. 43 ustawy o VAT, na który powołuje się art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Zagadnienie opodatkowania podatników-pośredników według szczególnej procedury marży reguluje również podsekcja 1 sekcji 2 rozdziału 4 tytułu XII Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1, ze zm.), obejmująca art. 312-325. W szczególności art. 314 Dyrektywy stanowi, że procedura marży ma zastosowanie do dokonywanych przez podatnika-pośrednika dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków w przypadku, gdy towary te zostały mu dostarczone na terytorium Wspólnoty przez jedną z następujących osób:

1. osobę niebędącą podatnikiem,
2. innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów jest zwolniona zgodnie z art. 136,
3. innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów objęta jest zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 282-292 i obejmuje dobra inwestycyjne, d) innego podatnika-pośrednika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika pośrednika dostawa towarów została opodatkowana VAT zgodnie z niniejszą procedurą marży.
   
   

Zwolnienie, o jakim mowa w art. 136 Dyrektywy, dotyczy dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do celów działalności zwolnionej, jeżeli towary te nie dały prawa do odliczenia oraz dostawy towarów, przy których nabyciu lub wykorzystaniu podatek od wartości dodanej nie podlegał odliczeniu. Małe przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 282-292 Dyrektywy, to tacy podatnicy, których roczny obrót był niższy od równowartości w walucie krajowej kwoty określonej przez poszczególne kraje członkowskie (od 5.000 do 37.000 euro); zgodnie z art. 289 Dyrektywy podatnikom korzystającym ze zwolnienia z podatku od wartości dodanej nie przysługuje prawo do odliczenia tego podatku.

Przedstawione przepisy Dyrektywy uzależniają zatem możliwość zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marży od tego, by dostawa dla podatnika-pośrednika była dokonywana przez podmiot, który nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu odsprzedawanych towarów. Odnosi się to do osób niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej oraz osób, które podatnikami takiego podatku wprawdzie są, ale które ze względu na szczególne uregulowanie ich statusu prawnopodatkowego (mali podatnicy) lub rodzaj towarów będących przedmiotem obrotu, nie mieli prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów odsprzedawanych później podatnikowi-pośrednikowi.

Porównanie przedstawionych wyżej przepisów wspólnotowych z przepisami ustawy o VAT pozwala na wyprowadzenie wniosku, że przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie szczególnej procedury opodatkowania marży są zgodne z przepisami Dyrektywy. Tożsamość uregulowań dotyczy zarówno zasad zastosowania procedury szczególnej, jak i wyłączeń jej stosowania. Przede wszystkim jednak identyczna jest zasada podstawowa, w myśl której wartość dostawy dokonywanej na rzecz podatnika-pośrednika obejmuje podatek od wartości dodanej, niepodlegający odliczeniu przez wcześniejszego dostawcę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zajmuje się wynajmem samochodów. W najbliższym czasie planuje rozszerzenie działalności o skup i sprzedaż samochodów używanych. Działalność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych jak również będą stosowane przepisy opodatkowania "VAT Marża" Spółka będzie nabywać do dalszej odsprzedaży samochody używane od różnych podmiotów, osób fizycznych - na podstawie umów kupna sprzedaży, podmiotów gospodarczych , którzy na swoich fakturach VAT będą wykazywali sprzedaż opodatkowaną lub zwolnioną z VAT.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż w sytuacji nabycia samochodu osobowego od podmiotu, który dokonał odliczenia podatku naliczonego w części przy jego nabyciu, a przy sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy skorzystał ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. (czy też § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r.), Wnioskodawcy przy jego dostawie nie będzie przysługiwało prawo do określenia podstawy opodatkowania metodą marży, gdyż nie zostaną spełnione przesłanki o których mowa w przepisie art. 120 ust. 10 ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego przy dostawie samochodów, określonego w art. 43 ust 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, ze względu na niespełnienie przesłanki używalności sprzedawanych samochodów.

W zaistniałej sytuacji dostawę samochodów należy opodatkować na zasadach ogólnych oraz zastosować stawkę 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie wskazanych we wniosku orzeczeń Wojewódzkich Sądów Administracyjnych należy wyjaśnić, iż wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Wyroki sądów nie mają charakteru powszechnie obowiązującego prawa. Zatem tut. organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie ma obowiązku kierowania się stanowiskiem w nich wyrażonym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji, tj. stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r.

Należy podkreślić, iż z dniem 1 grudnia 2008r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy. W związku z powyższym od dnia 1 stycznia 2009r. zmianie ulega m.in. przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.