INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24.04.2009r. (data wpływu 30.04.2009r.) uzupełnionym pismem z dnia 23.06.2009r., (data wpływu: 25.06.2009r.) na wezwanie z dnia 15.06.2009r., Nr IPPB3/423-241/09-2/EŻ, (doręczone dnia 19.06.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych do Sekretariatu Zarządu (pytanie oznaczone nr 1)– jest prawidłowe;
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na gastronomię w związku ze spotkaniami Członków Zarządu Spółki oraz dyrektorów jednostek organizacyjnych Spółki z kontrahentami (pytanie oznaczone nr 2)– jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30.04.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych i usług gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

P E S.A. (dalej również: Spółka) dokonuje wydatków na zakup artykułów spożywczych do sekretariatu Zarządu celem organizacji spotkań pomiędzy Członkami Zarządu, Członkami Zarządu i dyrektorami jednostek organizacyjnych Spółki, Członkami Zarządu i innymi pracownikami, jak również podczas spotkań z kontrahentami. Zakup powyższych artykułów służy również przygotowaniu poczęstunku m.in. dla biegłych rewidentów badających księgi rachunkowe Spółki oraz osób dokonujących w Spółce czynności kontrolnych m.in. z ramienia Urzędu Skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, czy też Państwowej Inspekcji Pracy. Do najczęściej nabywanych przez Spółkę produktów należą: kawa, herbata, cukier, soki, napoje, ciastka, ciasta, owoce, cukierki, kanapki, wędliny, pieczywo, orzeszki solone, chipsy, itp.

Ponadto Spółka ponosi wydatki na gastronomię w związku z organizacją spotkań Członków Zarządu oraz dyrektorów jednostek organizacyjnych Spółki z kontrahentami. Spotkania te dotyczą zwykle wielomilionowych kontraktów, często współfinansowanych ze środków pomocowych Unii Europejskiej.

Powyższe spotkania nie mają charakteru wystawnych bankietów, zaś serwowane podczas ich trwania lub w przerwach posiłki, stanowią jedynie zwyczajowy poczęstunek kontrahentów (obiad, lunch lub kolację) należący do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, któremu brak cech wytworności lub okazałości.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wyjaśnia, iż jest jednym z największych polskich podmiotów realizujących zadania związane z pracami budowlanymi polegającymi m.in. na budowie lub przebudowie linii kolejowych, w tym związanych z nimi linii energetycznych. Przedmiotowe zadania mogą być realizowane poprzez tworzone przez P E S.A. wielopodmiotowe konsorcja, w których Spółka sprawuje funkcję lidera, konsorcja, w którym Spółka występuje jako partner lub też realizowane przez Spółkę samodzielnie. Przedmiotowe konsorcja wykonują kontrakty opiewające na wielomilionowe kwoty. Dla przykładu, wartość jednego z kontraktów wynosi ok. 250 mln euro.

W związku z powyższym przedstawiciele Spółki odbywają liczne spotkania z kontrahentami (zamawiającymi, partnerami konsorcjum, podwykonawcami robót budowlanych) w siedzibie Centrali Spółki – w przypadku gdy rozmowy prowadzone są przez Zarząd Spółki lub w jednym z jej zakładów – w przypadku prowadzenia rozmów przez dyrektorów zakładów.

Można wyróżnić kilka typów spotkań, tj. spotkania mające miejsce na początku prac, służące ich organizacji, spotkania prowadzone w trakcie realizacji kontraktów – służące omówieniu i rozwiązaniu powstałych problemów oraz spotkania związane z odbiorem wykonanych robót budowlanych. Spotkania te zawsze mają wielogodzinny charakter.

Należy również zauważyć, że istota prowadzonych robót obliguje biorących w nich udział do częstego przemieszczania się z miejsca na miejsce. Dla przykładu odbiór wykonanych prac budowlanych może trwać nawet około 12 godzin.

W przypadkach zatem, gdy istnieje konieczność przeprowadzenia długotrwałych rozmów, bądź w przypadkach prowadzenia wielogodzinnych odbiorów wykonanych robót budowlanych, w związku z brakiem odpowiedniego zaplecza kulinarnego, kontrahenci zapraszani są na posiłki do lokali znajdujących się poza siedzibą Centrali Spółki, bądź jej zakładu. Posiłków tych nie cechuje jednak jakakolwiek forma wystawności. Co do zasady, przypominają one obiad (lunch) podawany przez organizatorów szkoleń w przerwach, pomiędzy poszczególnymi częściami tych szkoleń. W związku z powyższym stanowią one jedynie zwykły przejaw gościnności.

Spółka nadmienia również, że podczas spotkań biznesowych z kontrahentami (zamawiającymi, partnerami konsorcjum, podwykonawcami robót budowlanych), mających miejsce w siedzibie Centrali Spółki (w przypadku rozmów z Zarządem Spółki), bądź któregoś z jej zakładów (w przypadku rozmów z dyrektorem zakładu), podawany jest zwyczajowy poczęstunek, na który składają się m.in. kawa, herbata, woda mineralna, soki, kanapki, chipsy, orzeszki solone itp. Poczęstunek ten nie wykracza poza zwykłe przejawy gościnności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych do Sekretariatu Zarządu celem organizacji spotkań z kontrahentami, jak również z przeznaczeniem dla biegłych rewidentów oraz osób przeprowadzających kontrolę w Spółce, będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów...
2. Czy wydatki na gastronomię w związku ze spotkaniami Członków Zarządu Spółki oraz dyrektorów jednostek organizacyjnych Spółki z kontrahentami, będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jednocześnie zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów alkoholowych. P E S.A. zauważa, iż w związku z tym, że przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji reprezentacji, należy posłużyć się wykładnią językową tego pojęcia. Właściwa będzie tu zatem definicja zawarta w Słowniku języka polskiego PWN, Warszawa 1989r., zgodnie z którą przez pojęcie „reprezentacja” należy rozumieć „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Chociaż treść art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nakazuje wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, to jednak z zapisu tego nie wynika, że wszystkie wydatki poniesione na usługi gastronomiczne oraz zakup żywności, jak również napojów należy uznać za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Powyższy pogląd potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2008r., (sygn. akt: III SA/Wa 157/08), w którym to WSA stwierdził, iż „(…) wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny (…)”. W świetle powyższego wyroku należy zauważyć, że kluczowym dla niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych, nie jest sam fakt, iż tego typu produkty zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 16 ust. 1 pkt 28 updop ale to, że mają one charakter reprezentacyjny. A zatem zdaniem Spółki niezgodnym z intencją ustawodawcy byłoby stwierdzenie, iż np. zakup soku czy ciastek do sekretariatu Zarządu w celu poczęstowania nimi kontrahentów lub osób przeprowadzających czynności kontrolne w Spółce jest reprezentacją. Powyższe wskazywałoby na „okazałość”, bądź „wystawność”, zaś zorganizowanie poczęstunku dla kontrahenta lub osoby kontrolującej Spółkę, jest od tego dalekie. Istotnym, zdaniem Spółki, jest jedynie fakt, by forma tego poczęstunku nie odbiegała od zwyczajowo przyjętej. W tym miejscu Spółka powołuje się na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2008r., znak ILPB3/423-235/07-2/MC. A zatem za uznanie wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych do Sekretariatu Zarządu za koszty uzyskania przychodów, przemawia ich przeznaczenie oraz to, że poczęstunek ten nie będzie posiadał cech wytworności lub okazałości i będzie gospodarczo i racjonalnie uzasadniony. Zdaniem P E S.A. trudno odmówić takich cech poczęstunkowi, na jaki składają się np. ciastka, soki, woda, herbata czy kawa serwowane kontrahentom, czy osobom przeprowadzającym kontrole w Spółce.
2. Stanowisko Spółki dotyczące pytania, czy wydatki na gastronomię w związku ze spotkaniami Członków Zarządu Spółki oraz dyrektorów jednostek organizacyjnych Spółki z kontrahentami, w przypadku gdy spotkania te dotyczą kontraktów realizowanych przez Spółkę, będą stanowiły dla niej koszty uzyskania przychodów, jest identyczne ze stanowiskiem wyrażonym odnośnie pytania nr 1. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Co prawda art. 16 ust. 1 pkt 28 wyklucza z kosztów uzyskania przychodów wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych, niemniej jednak należy zwrócić uwagę, że nie każdy wydatek na zakup szeroko rozumianej „gastronomi” będzie stanowił reprezentację, a zatem „okazałość, wystawność”. W opinii Spółki zaproszenie kontrahenta na posiłek np. w przerwie długotrwałych rozmów dotyczący wielomilionowych kontraktów, należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. A zatem jeżeli wydatek ten nie będzie posiadał charakteru wytworności lub okazałości oraz będzie gospodarczo i racjonalnie uzasadniony, będzie stanowił koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Zakup gastronomii jest bowiem w tym przypadku jedynie niezbędnym elementem towarzyszącym podpisaniu intratnego kontraktu, a zatem służącym de facto osiągnięciu przez Spółkę przychodu.
   
   

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodów. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Konstrukcja przepisu art. 15 ust. 1 zawierającego generalną zasadę, uznawania wydatku za koszt podatkowy wygląda więc następująco:

• wydatek musi wypełniać przesłankę poniesienia go w celu osiągnięcia przychodów (zachowania albo zabezpieczenia jego źródła)
• wydatek nie jest wymieniony w zamkniętym katalogu wykluczeń z kosztów podatkowych.
  
  

Jedno z takich wykluczeń dotyczy kosztów reprezentacji i zawiera się w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Oznacza to, ze mimo wypełnienia generalnej przesłanki związku z przychodem, wydatki o charakterze reprezentacyjnym nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Ponieważ pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym. Zgodnie z definicją zawartą w „Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, reprezentacja to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów. Chodzi więc o takie działania, u podłoża których leży ułatwienie nawiązywania i podtrzymywania kontaktów handlowych, których zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy jako zasobnego, profesjonalnego i godnego zaufania partnera biznesowego. W określeniu reprezentacja mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług.

Przechodząc do kwalifikacji podatkowej przedstawionych przez wnioskodawcę wydatków, organ podatkowy zauważa:

Ponoszenie wydatków zarówno na zakup artykułów spożywczych do Sekretariatu Zarządu celem organizacji spotkań z kontrahentami, poczęstunku dla biegłych rewidentów oraz osób przeprowadzających kontrolę w Spółce, jak również wydatki na gastronomię w związku ze spotkaniami Członków Zarządu Spółki oraz dyrektorów jednostek organizacyjnych Spółki z kontrahentami może być, w ocenie organu podatkowego, uznane za związane pośrednio z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Służą one wzmocnieniu komunikacji z kontrahentami, ułatwiają nawiązanie i utrzymywanie kontaktów, sprzyjają miłej atmosferze w stosunkach z kontrahentami czy innymi osobami mającymi kontakt ze Spółką, są elementem spotkań mających na celu podpisanie kontraktu lub odbiór robót budowlanych, a umożliwienie skorzystania z drobnych przekąsek, czy innego poczęstunku należy w obecnej praktyce gospodarczej do przyjętego kanonu zachowań biznesowych. Tym samym należy uznać, że wymienione we wniosku wydatki spełniają przesłankę związku z przychodem, zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu organ zaznacza, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem dla celów podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Trzeba bowiem pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W związku z powyższym konieczne jest dokonanie oceny wymienionych wydatków w świetle zapisów art. 16 ust. 1 ustawy, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 28.

Należy zauważyć, że wymienione przez Spółkę wydatki mają dwojaki charakter, co zauważa sam Wnioskodawca, dokonując podziału wydatków na dwie grupy objęte oddzielnymi pytaniami.

Pierwsze z nich obejmują wydatki na zakup artykułów spożywczych do Sekretariatu Zarządu, a są to, jak przykładowo podaje Spółka: kawa, herbata, cukier, soki, napoje, ciastka, ciasta, owoce, cukierki, kanapki, wędliny, pieczywo, orzeszki solone, chipsy. W odniesieniu do tej grupy wydatków, mając na względzie charakter oferowanego poczęstunku, nie można przyjąć, że zostały/zostaną poniesione na cele reprezentacji w rozumieniu wyżej zdefiniowanym. Stworzenie możliwości drobnej przekąski czy poczęstowanie kawą albo herbatą osób mających kontakt ze Spółką nie ma na celu kreowania wizerunku firmy i pozytywnego jej postrzegania w ocenie otoczenia. Tym samym wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 nie będzie w tym przypadku miało zastosowania, a możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów warunkuje wyłącznie wypełnienie przesłanki związku z przychodem zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgoła inny charakter mają wydatki wymienione przez Spółkę w pytaniu drugim, obejmujące zakup usług gastronomicznych, w postaci obiadu, lunchu czy kolacji dla kontrahentów w czasie negocjowania lub podpisywania umów, w czasie spotkań z zamawiającymi, partnerami konsorcjum, podwykonawcami robót budowlanych, mające miejsce na początku prac, służące ich organizacji, w czasie spotkań prowadzonych w trakcie realizacji kontraktów lub odbioru prac budowlanych. Wydatki te, w ocenie organu podatkowego, mają charakter typowo reprezentacyjny i jako takie nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, w związku z ustawowym ich wyłączeniem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Ich charakter świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz. Powoływanie się Spółki na okoliczność, że stanowią one jedynie zwykły przejaw gościnności, że należą do „powszechnie obowiązujących kanonów kultury” nie odbiera wyżej wymienionym działaniom cech reprezentacji. Należy zauważyć, że działania reprezentacyjne obejmują nie tylko imprezy czy spotkania organizowane z wielkim rozmachem, wystawne bankiety z ekskluzywnym menu. Istotny jest bowiem cel tych działań, którym w przedmiotowej sprawie jest stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy, ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu, stworzenie miłej atmosfery podczas spotkań z kontrahentami, zamawiającymi, podwykonawcami itd., w której partner będzie czuł, że jest traktowany z szacunkiem, właściwie „ugoszczony”. Słuszność powyższej konstatacji potwierdza także powołany przez Spółkę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2008r. (sygn. akt: III SA/Wa 157/08), w którym Sąd stwierdził „ (…) wyżywienie dla kontrahentów i innych osób, nie będących pracownikami spółki, są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu. Za " reprezentację" bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy (…)”

Reasumując, wydatki na nabycie produktów spożywczych pozostawionych do dyspozycji kontrahentów i innych osób odwiedzających Spółkę w jej siedzibie, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast wydatki na gastronomię (obiad, lunch, kolację) w związku ze spotkaniami Członków Zarządu Spółki oraz dyrektorów jednostek organizacyjnych Spółki z kontrahentami nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na względzie, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w zakresie pytania pierwszego, natomiast w zakresie pytania drugiego, stanowisko Spółki uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.