INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009r. (data wpływu 7 kwietnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia alkoholu etylowego skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 9199/93, oznaczonego kodem CN 2207 20 00 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia alkoholu etylowego skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 9199/93, oznaczonego kodem CN 2207 20 00.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza nabywać alkohol etylowy całkowicie skażony wg rozp. UE nr 3199/93, oznaczony kodem CN 2207 20 00. Nabycie powyższego produktu będzie następowało w dwóch wariantach:

• nabycie w Polsce.
• nabycie wewnątrz-wspólnotowe (kraje UE).
  
  

Powyższy produkt firma będzie odsprzedawała na 2 sposoby:

• w stanie niezmienionym.
• zmodyfikowane, poprzez dodanie substancji chemicznych niebędącymi wyrobami akcyzowymi.
  
  

Dostawy będą realizowane na 2 sposoby:

• konfekcja w magazynie naszej firmy z cysterny samochodowej do paletopojemników IBC 1000 I. oraz beczek 200 l.
• konfekcja do paletopojemników IBC 1000 l. oraz beczek 200 l. bezpośrednio u dostawcy.
  
  

Powyższy wyrób będzie służył naszym klientom jako półprodukt do produkcji kosmetyków, produktów chemii gospodarczej, farb i lakierów, do nadruku poligraficznego, jako środki czyszczące i myjące w różnych branżach przemysłu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy produktami na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego wg rozp. UE nr 3199/93, oznaczonymi kodem CN 2207 20 00 (zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1,2), nieprzeznaczonymi do spożycia przez ludzi, można dokonywać wymienionego w powyższym opisie obrotu bez konieczności rejestracji podmiotu (zgodnie z art. 16 przedmiotowej ustawy) oraz poza składem podatkowym...
2. Czy konieczność rejestracji podmiotu w przypadku alkoholu całkowicie skażonego wg rozporządzenia UE nr 3199/93 wiąże się również z obowiązkiem wniesienia zabezpieczenia akcyzowego, skoro jest to wyrób zwolniony...
3. Czy modyfikując alkohol całkowicie skażony wg rozporządzenia (WE) nr 3199/93 substancjami chemicznymi niebedącymi wyrobami akcyzowymi, można nadać powyższej mieszaninie dowolna nazwę handlową np. „Rozcieńczalnik XX” oraz zmienić kod CN z 2207 20 00 na 3814 00 90...
4. Czy maksymalne normy ubytków ustalone dla alkoholu etylowego skażonego (zgodnie z Dz. U. nr 32 poz. 242, § 2 ust. 1 pkt 1) dotyczą również alkoholu całkowicie skazonego wg rozporządzenia (WE) nr 3199/99...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, produktami na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego wg rozporządzenia UE nr 3199/93, oznaczonymi kodem CN 2207 20 00 (zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1, 2), nieprzeznaczonymi do spożycia przez ludzi, można dokonywać wymienionego w opisie obrotu bez konieczności rejestracji podmiotu (zgodnie z art. 16 przedmiotowej ustawy) oraz poza składem podatkowym.

W przypadku natomiast, gdy rejestracja będzie konieczna, firma nie ma obowiązku składania zabezpieczenia akcyzowego.

Modyfikując alkohol całkowicie skażony wg rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 substancjami niebędącymi wyrobami akcyzowy. Można nadawać powyższej mieszaninie dowolna nazwę handlową nr „Rozcieńczalnik XX) oraz zmienić kod CN z 2207 20 00 na 3814 00 90.

Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków ustanawiane dla alkoholu etylowego skażonego (zgodnie z Dz.U. Nr 32, poz. 242 § 2 ust. 1 pkt 1) nie dotyczą alkoholu całkowicie skażonego wg rozporządzenia (WE) nr 3199/93.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz.U. z 2009r. Nr 3, poz. 11) wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone – o kodzie CN 2207.

Ponadto stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;

Zgodnie z powyższym nabywany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 jest wyrobem akcyzowym podlegającym przepisom dotyczącym podatku akcyzowego.

Na podstawie art. 93 ust. 4 ww. ustawy stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

Jednocześnie w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 cyt. ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1. Jedynymi warunkami dla zastosowania tego zwolnienia sa warunki zawarte w treści cyt. przepisu art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabywany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 jest w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym alkoholem etylowym podlegającym opodatkowaniu akcyzą, który jeżeli jest całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego i nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

W miejscu tym zauważyć zwrócić uwagę, iż należy rozróżnić zwolnienie z akcyzy określone w art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy od zwolnień od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, które zostały określone w art. 32 cyt. ustawy.

W art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zostało wymienione obligatoryjne zwolnienie alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem komisji (WE) 3199/93, nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi. Natomiast zwolnienie z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie zostało odrębnie określone w art. 32 cyt. ustawy (co wynika z treści przepisu), dla którego prawodawca określił odpowiednie warunki przy spełnieniu których ma ono zastosowanie.

Stosownie do powyższego, warunki zwolnienia z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie określone w art. 32 ww. ustawy nie mają zastosowania do zwolnienia z akcyzy wymienionego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Zgodnie z treścią powyższego przepisu obowiązek rejestracji podmiotu dla podatku akcyzowego występuje wtedy gdy podmiot wykonuje działalność w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym lub czynności z wykorzystaniem wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca dokonuje nabycia alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem komisji (WE) 3199/93 objętego zwolnieniem z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 cyt. ustawy. Następnie dokonuje jego odsprzedaży w stanie niezmienionym lub dokonuje jego odsprzedaży po modyfikacji polegającej na dodaniu substancji chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi chemicznych. Odsprzedawany wyrób jest oferowany klientom jako półprodukt do produkcji kosmetyków, produkcji chemii gospodarczej, farb i lakierów, do nadruku poligraficznego, jako środki czyszczące i myjące w różnych branżach przemysłu.

Zatem biorąc pod uwagę przedstawione wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonuje nabycia i odsprzedaży (w stanie niezmienionym i zmodyfikowanym) alkoholu etylowego nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi, całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93, który na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 podlega obligatoryjnemu zwolnieniu z podatku akcyzowego. Wnioskodawca nie jest zatem obligowany, w myśl art. 16 ust. 1 ustawy, do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego dla podatku akcyzowego.

Równocześnie należy zauważyć, iż będące przedmiotem interpretacji zarówno nabycie jak i odprzedaż (w stanie niezmienionym jak i po modyfikacji substancjami chemicznymi nie niędącymi wyrobami akcyzowymi) całkowicie skażonego alkoholu zwolnionego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym odbywa się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy po dopuszczeniu wyrobu do konsumpcji na terenie Wspólnoty Europejskiej.

W myśl powyższego obrót w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego alkoholem etylowym całkowicie skażonym zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 zwolnionym z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym nie wymaga prowadzenia przez Wnioskodawcę składu podatkowego ani składania zabezpieczenia akcyzowego.

Odnosząc się stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego nadania dowolnej nazwy handlowej oraz zmiany kodu CN z 2707 20 00 na 3814 00 90 mieszaniny powstałej z alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji 3199/93 i substancji chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi, zauważyć należy, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987 str. 1 z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2 t. 2, str. 382, z późn. zm.). Stosownie do powyższego zaklasyfikowanie wyrobu do określonego kodu CN winno być dokonane w oparciu o zasady klasyfikacji (z uwzględnieniem not, uwag i wyjaśnień) zawartych w przepisach dotyczących ww. Nomenklatury Scalonej CN oraz Wspólnej Taryfy Celnej.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli w wyniku modyfikacji polegającej na dodaniu substancji chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi do alkoholu etylowego o kodzie CN 2707 20 00 całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji 3199/93, nastąpiła jego zmiana (powstał nowy wyrób) w stopniu powodującym przyporządkowanie tak powstałego wyrobu (zgodnie zasadami klasyfikacji) do kodu CN 3814 00 90 to Wnioskodawca jest obowiązany do przyporządkowania tego kodu CN do gotowego wyrobu powstałego w wyniku modyfikacji alkoholu etylowego. Zaznaczyć jednocześnie należy, że zaliczenie określonego produktu do właściwego kodu CN należy do obowiązków producenta tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego kodu tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Natomiast w kwestii nadania gotowemu wyrobowi określonej nazwy handlowej zauważa się, iż kwestia ta leży poza zakresem regulacji prawa podatkowego. Jak wyżej wykazano do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikacje w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN). Regulacje dotyczące podatku akcyzowego zawarte w ustawie jak rozporządzenia wykonawczych nie odnoszą do nazw handlowych wyrobów tylko do wyrobów przyporządkowanych do odpowiednich kodów CN.

Odnośnie natomiast maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków zauważa się, iż w przedmiotowej kwestii należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 2 pkt 20 cyt. ustawy o podatku akcyzowym za ubytki wyrobów akcyzowych uważa się wszelkie straty:

1. wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych,
2. napojów alkoholowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie.
   
   

W przedmiotowej sprawie następuje nabycie zwolnionego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93. Nabycie to zatem dokonywane jest poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Jak wykazano wcześniej zwolnienie to jest zwolnieniem obligatoryjnym niezależnym od przeznaczenia wyrobów. Natomiast zwolnienie z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie zostało odrębnie określone w art. 32 cyt. ustawy.

W myśl powyższego dla zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 alkoholu całkowicie skażonego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93, nabywanego przez Wnioskodawcę, a następnie odsprzedawanego (w stanie nie zmienionym lub zmodyfikowanym) nie ustala się maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków, o których mowa w art. 2 pkt 20 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego dotyczącego alkoholu całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy odnosząca się do przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obrotu całkowicie skażonego alkoholu o kodzie CN 2207 20 00 z zastosowaniem art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.