INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23.06.2009 r. (data wpływu 29.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

1. opodatkowania podatkiem VAT wg stawki 22 % sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego - czterech działek gruntu, składających się na Nieruchomość: 22/1, 22/2, 23 i 24 (Wariant I oraz II),
2. zwolnienia od podatku VAT przeniesienia własności Starej Stacji Trafo (Wariant I)
3. zwolnienia od podatku VAT sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki gruntu składającej się na Nieruchomość, na której znajduje się Stara Stacja Trafo (Wariant I).

• jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2000 r. Spółka zawarła z inną spółką umowę przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu i prawa własności budynków celem zwolnienia z długu.

Na mocy tej umowy Spółka nabyła:

• prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, składającej się - w momencie zbycia - z trzech działek o nr 22 (przy czym działka nr 22 została następnie podzielona na działki o nr 22/1, nr 22/2 i nr 22/3), nr 23 i nr 24, oraz
• prawo własności zabudowań gospodarczych (budynków i budowli) znajdujących się na nieruchomości (budynki i budowle powstały w większości przed 1945 r.), w tym Starej Stacji Trafo, pierwotnie o powierzchni użytkowej 30 m² i kubaturze 107 m#179; („Stara Stacja Trafo”). Do Umowy z 2000 r., spółka zbywająca przedłożyła zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie rozbiórki zabudowań wskazanych w § 1 Umowy z 2000 r. z uwagi na ich zły stan techniczny. Wskazane zabudowania gospodarcze znajdujące się na Nieruchomości (w tym Stara Stacja T), stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stara Stacja T jest własnością Spółki.
  
  

W 2001 r., zabudowania znajdujące się na Nieruchomości zostały wyburzone (co wynika z protokołu z 2001 r. oraz z wypisu z rejestru gruntów z 2007 r., w którym grunty są zaklasyfikowane jako „zurbanizowane tereny niezabudowane”). Obecnie na Nieruchomości pozostał jedynie budynek Starej Stacji Trafo, który stanowi odrębną od gruntu nieruchomość, przy czym grunt, na którym znajduje się Stara Stacja Trafo (stanowiący jedną działkę geodezyjną) stanowi własność Skarbu Państwa, a Spółce przysługuje prawo wieczystego użytkowania nieruchomości (co wynika z rubryki 1.11.2. księgi wieczystej). Stara Stacja T była i jest używana przez zakład e.

Stara Stacja Trafo nie była i nie jest wpisana do ewidencji środków trwałych Spółki, a także nie była i nie jest wykorzystywana w (na cele) działalności gospodarczej Spółki, a przy jej nabyciu Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT. Od momentu nabycia Nieruchomości przez Spółkę do zbycia Nieruchomości, nie były i nie będą ponoszone przez Spółkę nakłady na Starą Stację Trafo.

W 2007 r., Zakład E uzyskał decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego na działce 22/3, na mocy której ustalone zostały warunki i zasady zagospodarowania działki nr 22/3 oraz zabudowy tej działki polegającej na budowie stacji transformatorowej średniego i niskiego napięcia; planowany termin zakończenia budowy zamiennej stacji transformatorowej jest planowany na dzień 30 czerwca 2009 r. („Nowa Stacja Trafo”). Inwestycję polegającą na budowie Nowej Stacji Trafo prowadzi - we własnym imieniu i na własny rachunek - spółka Zakład E.

Obecnie, Spółka zamierza zbyć odpłatnie (w wyniku umowy sprzedaży) Nieruchomość na rzecz osoby trzeciej. Przy okazji tej transakcji, Spółka zbędzie również własność odrębnej nieruchomości, tj. Starej Stacji Trafo („Wariant 1”) albo przed odpłatnym zbyciem (w wyniku umowy sprzedaży) Nieruchomości na rzecz osoby trzeciej - Spółka dokona wyburzenia Starej Stacji Trafo przez - spółkę Zakład E („Wariant 2”).

Z księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości) (odpis na dzień 16 stycznia 2007 r.) wynika, iż obecnie Nieruchomość dzieli się na pięć działek o numerach 22/1, 22/2, 22/3, 23 i 24. Jako sposób korzystania z działek gruntu wskazano - teren zabudowany przemysłowy.

Spółka w dniu 29 maja 2008 r. złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu ustawy o podatku VAT obowiązującym przed dniem 1 grudnia 2008 r.) w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu (przedmiotowych Nieruchomości), („Wniosek z 29 maja 2008 r.”). W dniu 21 sierpnia 2008 r. Spółka otrzymała od Ministra Finansów (w imieniu którego działał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie) interpretację indywidualną wydaną w dniu 18 sierpnia 2008 r. (sygn. IP-PP2-443-860/08-2/AZ), uznającą, iż stanowisko Spółki przedstawione we Wniosku z 29 maja 2008 r. jest nieprawidłowe („Interpretacja MF z 18 sierpnia 2008 r.”). W 2009 r., Spółka zawrze umowę przedwstępną sprzedaży Nieruchomości, przy czym przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta po uzyskaniu przez Spółkę ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta o warunkach zabudowy, z której wynikać będzie możliwość wybudowania na Nieruchomości obiektu handlowego o określonej powierzchni, nie później jednak niż do dnia 30 marca 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy – w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku w Wariancie I (tj. przed wyburzeniem Starej Stacji T) - prawidłowym jest stanowisko, że w świetle przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7, art. 29 ust. 5, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT w zw. z § 13 pkt 10 Rozporządzenia MF z 28 listopada 2008 r.:

1. sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego - czterech działek gruntu, składających się na Nieruchomość, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22 %...
2. przeniesienie własności Starej Stacji T, która nie była używana w (dla celów) działalności gospodarczej przez Spółkę (stanowiąca odrębną nieruchomość od gruntu), będzie zwolniona od podatku VAT...
3. sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki gruntu składającej się na Nieruchomość, na której znajduje się Stara Stacja T (stanowiącą odrębną nieruchomość od gruntu), będzie zwolniona od podatku VAT...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1a)

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 Ustawy o VAT stanowi, iż „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: 6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste; 7) zbycie praw, o których mowa w pkt 6).” Zasadą jest przy tym opodatkowanie wg stawki 22 % podatku VAT (art. 41 ust. 1 ustawy o VAT).

Zdaniem Spółki, w świetle powyższych przepisów, zbycie (w wyniku umowy sprzedaży) prawa wieczystego użytkowania Nieruchomości spełnia przesłanki do uznania tej transakcji za dostawę towarów. Jednocześnie, w ocenie Spółki, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, brak jest podstaw do zwolnienia z podatku VAT planowanego odpłatnego zbycia (w drodze umowy sprzedaży) Nieruchomości (tj. prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego - czterech działek gruntu, składających się na Nieruchomość). Zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT nie będzie miało bezsprzecznie zastosowania do tej transakcji. Działki gruntu w przeszłości były, a w przyszłości najprawdopodobniej będą zabudowane, co wynika z położenia Nieruchomości, wysokości ceny sprzedaży oraz wydania decyzji o warunkach zabudowy dla Nieruchomości. W księdze wieczystej prowadzonej Nieruchomości wskazano - jako sposób korzystania z działek gruntu - teren zabudowany przemysłowy. Zdaniem Spółki, w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, transakcja sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego - czterech działek gruntu, położonych na terenach budownictwa przemysłowego, składających się na Nieruchomość, będzie opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 22 % jako teren przeznaczony pod zabudowę. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Ministra Finansów we wskazanej wstanie faktycznym Interpretacji MF z 18 sierpnia 2008 r.

Ad. 1b) i 1c)

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT „zwalnia się od podatku (...) pkt 10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata; pkt 10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.” Natomiast, przez „pierwsze zasiedlenie”, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej”

Zdaniem Spółki, przeniesienie własności Starej Stacji T spełnia warunki do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Jak zostało bowiem przedstawione w stanie faktycznym we Wniosku: (1) Stara Stacja T nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki, a także nie była używana w (dla celów) działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, (2) przy nabyciu Starej Stacji trafo nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT, (3) od nabycia Nieruchomości przez Spółkę do zbycia Nieruchomości, nie były i nie będą ponoszone przez Spółkę nakłady na Starą Stację T. Konsekwencją powyższego będzie też zwolnienie od podatku VAT sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki gruntu składającej się na Nieruchomość, na której znajduje się Stara Stacja T na podstawie § 13 ust. 10 Rozporządzenia MF z 28 listopada 2008 r. zgodnie z którym „zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.”

Reasumując, zdaniem Spółki, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku (1) sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki gruntu składającej się na Nieruchomość, na której znajduje się Stara Stacja T (stanowiąca odrębną nieruchomość od gruntu), jest zwolniona z podatku VAT, a także (2) przeniesienie własności Starej Stacji Trafo, która nie była używana w (dla celów) działalności gospodarczej przez Spółkę, jest zwolnione od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.