INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu 22.01.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z uwagi na niedobór pracowników oraz powstanie firm konkurencyjnych na rynku lokalnym, zamierza utrzymać i pozyskać nowych pracowników spoza miejscowości S i O oraz podnieść atrakcyjność zatrudnienia w stosunku do osób już zatrudnionych i dojeżdżających spoza S, O.

W tym celu chce sfinansować:

1. w całości koszty transportu związane z ich dojazdem, bądź
2. częściowo koszty transportu związane z ich dojazdem.

Świadczenie na rzecz tych pracowników będzie polegało na zakontraktowaniu u zewnętrznego dostawcy / dostawców, jakimi są firmy transportowe, określonej ilości miejsc w środkach transportu (busy), na określonych trasach pomiędzy S a wskazanymi miejscowościami, w określonych godzinach. Oznacza to, że Spółka poniesie uzgodnione koszty ryczałtowo niezależnie od rzeczywistego wykorzystania ilości miejsc w środkach transportu. Prawo wejścia do takiego środka transportu i skorzystania z przewozu do zakładu pracy będą miały osoby zatrudnione w Spółce na podstawie indywidualnej przepustki. Ze względów praktycznych Spółka nie będzie w stanie identyfikować pracowników korzystających z usługi transportowej (różne terminy pozostawania w okresie zatrudnienia, absensje pracowników, indywidualne decyzje o korzystaniu lub nie ze środków transportu w danym dniu itp.), a gdyby Spółka musiała to robić, oznaczałoby to konieczność ewidencji osób wsiadających do środka transportu na danej trasie każdego dnia w przyjętym okresie rozliczeniowym, co bez znacznego wzrostu kosztów obsługi administracyjnej (konieczność zatrudnienia osób zajmujących się prowadzeniem i rozliczaniem takiej ewidencji) nie byłoby możliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wydatki poniesione na sfinansowanie kosztów transportu dla pracowników będą kosztem uzyskania przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na sfinansowanie kosztów transportu dla pracowników będą kosztem uzyskania przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kwalifikując wydatki do kosztów uzyskania przychodów należy również ocenić związek tych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu.

Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który określa art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, iż treść tego artykułu nie zawiera regulacji dotyczących przedmiotowych wydatków, należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż z uwagi na niedobór pracowników na rynku lokalnym, jak też powstanie firm konkurencyjnych, Spółka – w celu utrzymania i pozyskania nowych pracowników – zamierza sfinansować w całości, bądź w części koszty usług transportowych, świadczone przez zewnętrznego dostawcę / dostawców.

Z uwagi na powyższe, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na sfinansowanie kosztów transportu dla pracowników – jako koszty mające pośredni wpływ na osiągnięcie przez Spółkę przychodów – będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części rzeczywiście poniesionej przez Spółkę.

Nadmienia się, iż wydatki te powinny być właściwie udokumentowane dla celów podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto informuje się, iż w zakresie opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.