INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008r. (data wpływu 5 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wydania przez organ podatkowy zaświadczenia na podstawie art. 306a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, stwierdzającego, że beneficjent ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizowanych projektów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wydania przez organ podatkowy zaświadczenia na podstawie art. 306a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, stwierdzającego, że beneficjent ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizowanych projektów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Marszałkowski Województwa działający jako instytucja wdrażająca projekty z funduszy europejskich w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego wystąpił do Prezydenta Miasta J., który reprezentował beneficjenta czyli Miasto realizujące w ramach powyższego programu dwa projekty tj.:

• .../61/04
• .../84/06

o dostarczenie zaświadczenia z urzędu skarbowego określającego status podatnika podatku od towarów i usług oraz zawierającego informację, czy w odniesieniu do danych projektów istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części.

Beneficjent uzyskał z organu podatkowego zaświadczenie potwierdzające zarejestrowanie Urzędu Miejskiego w J. jako czynnego podatnika VAT. Z zaświadczenia tego jednak nie wynika bezpośrednio, czy Beneficjent ma, czy nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizowanych projektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy organ podatkowy na podstawie art. 306a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa może wydać zaświadczenie stwierdzające, że Beneficjent ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizowanych niżej wymienionych projektów:

1. .../61/04
2. .../84/06 ...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, właściwy organ podatkowy winien wydać przedmiotowe zaświadczenie obejmujące wszystkie dane o podatniku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie wydawania zaświadczeń w postępowaniu podatkowym regulują przepisy działu VIIIa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) (art. 306a-306n). Pojęcie zaświadczenia nie zostało zdefiniowane w powyższych przepisach. W doktrynie i orzecznictwie funkcjonuje pogląd, iż zaświadczenie jest to środek dowodowy należący do czynności faktycznych lub czynności materialno-technicznych nie mających cech aktu administracyjnego.

Zaświadczenie jest tylko potwierdzeniem stanu rzeczy odnoszących się do chwili jego wydania, daje jedynie świadectwo co do istnienia bądź nie pewnych stosunków prawnych i faktów mających znaczenie dla prawa.

Zgodnie z art. 306a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.

Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:

1. urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa,
2. osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego (art. 306b § 2).
   
   

Zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania, zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy oraz powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 7 dni (art. 306b § 3, 4 i 5).

Stosownie do art. 306b § 1 w przypadkach, o których mowa w art. 306a § 2, organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.

W powyższych przypadkach organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego wynikających z prowadzonych przez organ podatkowy ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w posiadaniu organu. A zatem organ podatkowy może odmówić wydania zaświadczenia m.in. w sytuacji, gdy wnoszący podanie żąda potwierdzenia okoliczności faktycznych lub stanu prawnego, które nie wynikają z ewidencji i rejestrów lub innych danych będących w posiadaniu tego organu (art. 306b § 1 Ordynacji podatkowej a contrario).

Należy zauważyć, że uregulowane przepisami Ordynacji podatkowej postępowanie w przedmiocie wydawania zaświadczeń ma szczególny charakter, który ujawnia się zwłaszcza w tym, że w ramach przedmiotowego postępowania obowiązkiem organu podatkowego, do którego skierowano wniosek inicjujący to postępowanie, jest dokonanie w pierwszej kolejności porównania treści żądania strony ze stanem rzeczy wynikającym z prowadzonych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. W tym właśnie celu prowadzić można przewidziane w § 2 art. 306b niezbędne postępowanie wyjaśniające. Jego istota sprowadza się bowiem do badania okoliczności wynikających z posiadanych przez organ ewidencji, rejestrów i innych danych pod kątem możliwości urzędowego stwierdzenia znanych faktów lub stanu prawnego, w zakresie danych, które pozostają w dyspozycji organu mającego wydać zaświadczenie. W konsekwencji tego czynione przez organ ustalenia są ograniczone, bowiem wydający zaświadczenie organ nie ma kompetencji do wykorzystywania na potrzeby jego wystawienia danych, które nie znajdują się w dyspozycji tegoż organu. Tym samym więc do postępowania tego nie mają zastosowania zasady gromadzenia dowodów, które uregulowane zostały w szczególności w przepisach Działu IV Ordynacji podatkowej.

Reasumując, w sytuacjach, w których organ podatkowy nie ma możliwości potwierdzenia danych zgłoszonych przez podatników, to brak jest po jego stronie obowiązku wydania zaświadczenia odnośnie tych danych.

W niniejszej sprawie zaświadczenie miałoby stwierdzać, czy strona ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też uprawnienia tego jest pozbawiona. Jednakże należy stwierdzić, iż organy podatkowe, nie dysponują danymi, w oparciu o które możliwe byłoby wydanie zaświadczenia o żądanej treści.

Zgodnie z art. 96 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Natomiast przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie zawierają unormowań prawnych umożliwiających wydanie zaświadczenia o treści wskazanej przez Wnioskodawcę.

Z istoty podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Fakt zarejestrowania podatnika przez urząd skarbowy jako podatnika VAT czynnego nie jest wystarczającą przesłanką do wydania zaświadczenia, czy strona ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizowanych projektów.

Jednocześnie należy wskazać, iż stosownie do treści art. 14a-14d ustawy Ordynacja podatkowa podatnik może skierować do organów podatkowych zapytanie o wyjaśnienie treści obowiązującego prawa podatkowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż organ podatkowy nie ma obowiązku, ani też możliwości prawnych wydania zaświadczenia stwierdzającego, czy strona ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizowanych projektów, bowiem fakt ten nie wynika z ewidencji i rejestrów lub innych danych będących w posiadaniu tego organu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 -101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.