INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2008 r. (data wpływu 30.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztu uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztu uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

W wyniku badań ścieków zrzucanych przez Spółkę do kolektora deszczowego położonego na terenie należącym do Gminy wykryto w tych ściekach substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego.

W związku z zaistniałą sytuacją wymagane jest od Spółki uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych.

Uzyskanie pozwolenia uzależnione jest z kolei od zamontowania na kolektorze urządzeń oczyszczających ścieki, tj. separatora piasku i substancji ropopochodnych.

Gmina, będąc właścicielem kolektora, chcąc odprowadzać ścieki przemysłowe ze Spółki musi także uzyskać pozwolenie wodnoprawne. Warunkiem jest również zamontowanie separatora.

Spółka oraz Gmina uznały, że nie ma uzasadnienia dla budowy dwóch separatorów osobno. Ponadto w przypadku odmowy Gminy co do odprowadzania ścieków, Spółka byłaby zmuszona do wybudowania osobnego kolektora ze wszystkimi urządzeniami, co spowodowałoby konieczność poniesienia niewspółmiernie wysokich nakładów.

W związku z tym, Spółka i Gmina zawarły porozumienie, w wyniku którego Spółka ma zakupić separator wraz z kolektorem deszczowym i dostarczyć go na plac budowy, a Gmina pokryć pozostałe koszty, w tym montaż separatora i kolektora.

Zakupiony przez Spółkę separator wraz z kolektorem ma zostać przekazany nieodpłatnie na majątek Gminy. Po ukończeniu budowy będzie podpisana odrębna umowa na zrzut ścieków uwzględniająca fakt wspólnego finansowania budowy separatora na kolektorze gminnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość nieodpłatnie przekazanego Gminie separatora wraz z odcinkiem kolektora stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość przekazanego Gminie separatora wraz z odcinkiem kolektora stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia wydatku.

Fakt wspólnego finansowania przez Spółkę i Gminę budowy separatora na kolektorze gminnym stanowi, że niewątpliwie koszt został poniesiony w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodu. Bez budowy separatora niemożliwe mogłoby być odprowadzanie ścieków i tym samym kontynuowanie działalności. Względy ekonomiczne decydują o wspólnej budowie. Poniesione nakłady nie będą inwestycją w obcym obiekcie, gdyż zakupiony separator ma być przekazany na majątek Gminy. Nie jest to również darowizna, gdyż Spółka nie dokonuje wydatków bezinteresownie – umowa o zrzut ścieków ma uwzględniać fakt wspólnego finansowania przedsięwzięcia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim, a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo –skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej (…).

Zgodnie z umową darowizny określoną w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny jest więc nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie oczekuje świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Darowizna jest czynnością prawną jednostronnie zobowiązującą.

Nieodpłatne przekazanie, jakie ma miejsce w opisie zdarzenia przyszłego, nie ma cech charakterystycznych dla darowizny, tj. dobrowolności spełnienia świadczenia oraz braku jakiejkolwiek ekwiwalentności – Spółka zakupiła separator wraz z kolektorem deszczowym, które następnie zostaną przekazane nieodpłatnie Gminie, aby podpisać odrębną umowę na zrzut ścieków, warunkującą dalsze kontynuowanie działalności.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4, ust. 4a - 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle wskazanych przepisów, data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w wyniku badań ścieków zrzucanych przez Spółkę do kolektora deszczowego położonego na terenie należącym do Gminy wykryto w tych ściekach substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego. W związku z powyższym, Spółka została zobowiązana do uzyskania pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych. Uzyskanie pozwolenia uzależnione jest z kolei od zamontowania na kolektorze urządzeń oczyszczających ścieki, tj. separatora piasku i substancji ropopochodnych. W tym przypadku zachowany więc zostanie związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu.

Wydatek poniesiony przez Spółkę na zakup separatora wraz z kolektorem deszczowym, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane Gminie, spełnia niewątpliwie wszystkie wyżej wymienione warunki ustawowe do zakwalifikowania go jako kosztu podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż wydatki poniesione przez Spółkę na zakup separatora wraz z kolektorem deszczowym, stanowią – na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.