Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-428/12-7/MR
z 17 sierpnia 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-428/12-7/MR
Data
2012.08.17
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Podatnicy
Słowa kluczowe
budowle
budynek
czynności niepodlegające opodatkowaniu
faktura wewnętrzna
korekta podatku
powstanie obowiązku podatkowego
przekazanie nieodpłatne
ruchomości
środek trwały
Istota interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta środków trwałych.
Wniosek ORD-IN 440 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Zakładu Komunikacji, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) oraz pismem z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta środków trwałych – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta środków trwałych. Wniosek uzupełniono w dniu 9 lipca 2012 r. oraz w dniu 14 sierpnia 2012 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę za wydanie interpretacji indywidualnych. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Miejski Zakład Komunikacji (dalej Zakład) jest samorządowym zakładem budżetowym. Zgodnie ze Statutem mienie Zakładu jest mieniem komunalnym. Na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta z dnia 30 grudnia 2011 r. Zakład przekazał na rzecz organizatora publicznego transportu zbiorowego – Miasta – środki trwałe w postaci wiat przystankowych i infrastruktury trakcyjnej. Przekazanie środków trwałych nastąpiło na podstawie dokumentu PT. Zakład przekazał do Urzędu Miasta dokumentem PT następujące środki trwałe:
Zakład przekazanie środków trwałych, od których w momencie zakupu obniżył kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości, tj. od: wiat przystankowych – szt. 75, wiat przystankowych – szt. 20, wiaty przystankowej – szt. 1, pozostałych środków trwałych wymienionych w pkt 3 opodatkował podatkiem od towarów i usług VAT i udokumentował na potrzeby podatku od towarów i usług VAT, poprzez wystawienie faktury wewnętrznej VAT. Natomiast środki trwałe od których Zakład nie dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tj.: otrzymane przez Zakład z Urzędu Miasta na podstawie dokumentu PT bądź zakupione przed 1993 rokiem uznał, iż nie stanowią dostawy towarów, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, Zakład nie wykazał ich w fakturze wewnętrznej a tym samym w deklaracji VAT. Podstawę opodatkowania przekazanych środków trwałych ujętych na fakturze wewnętrznej dokonano w wysokości ceny nabycia środków trwałych skorygowaną na dzień przekazania środków trwałych, tj. na dzień 2 stycznia 2012 r. Wyceny dokonał rzeczoznawca. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że: Przekazanie środków trwałych na rzecz Miasta nastąpiło nieodpłatnie. Otrzymywane środki trwałe są mieniem komunalnym (art. 43 ustawy o samorządzie gminnym) i stanowią własność Miasta. Miasto wyposaża swoją jednostkę organizacyjną, tj. Miejski Zakład Komunikacji w składniki mienia komunalnego niezbędne do realizacji zadania własnego w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Oznacza to, że właścicielem otrzymanych środków trwałych, które później Miejski Zakład Komunikacji przekazał, w czasie ich użytkowania było Miasto. Do momentu przekazania na rzecz Miasta opisane we wniosku środki trwałe służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca w formie tabeli uzupełnił opis stanu faktycznego (tabelka załącznik PDF). Ponadto w uzupełnieniu wskazano, że:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie. W jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania przekazywanych środków trwałych w świetle ustawy o podatku od towarów i usług VAT... Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania przekazanych środków trwałych stanowi cena nabycia skorygowana na dzień przekazania, tj. na dzień 2 stycznia 2012 r. Wycena może być dokonana przez rzeczoznawcę. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. u. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Miejski Zakład Komunikacji) jest samorządowym zakładem budżetowym. Zgodnie ze Statutem mienie Zakładu jest mieniem komunalnym. Na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta z dnia 30 grudnia 2011 r. Zakład przekazał na rzecz Miasta – środki trwałe w postaci wiat przystankowych i infrastruktury trakcyjnej. Przekazanie środków trwałych nastąpiło na podstawie dokumentu PT. Zakład przekazał do Urzędu Miasta dokumentem PT m.in. następujące środki trwałe:
Zakład przekazanie środków trwałych, od których w momencie zakupu przysługiwało prawo do odliczenia podatku i od których obniżył kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości, tj. od: wiat przystankowych – szt. 96, pozostałych środków trwałych wymienionych w pkt 3 opodatkował podatkiem od towarów i usług VAT i udokumentował na potrzeby podatku od towarów i usług VAT poprzez wystawienie faktury wewnętrznej VAT. Natomiast w stosunku do środków trwałych, od których Zakład nie dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tj. otrzymanych przez Zakład od Miasta na podstawie dokumentu PT bądź zakupionych przed 1993 rokiem, Zakład uznał, iż nie stanowią one dostawy towarów, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i nie wykazał ich w fakturze wewnętrznej, a tym samym w deklaracji VAT. Podstawę opodatkowania przekazanych środków trwałych ujętych na fakturze wewnętrznej określono w wysokości ceny nabycia środków trwałych skorygowaną na dzień przekazania środków trwałych, tj. na dzień 2 stycznia 2012 r. Wyceny dokonał rzeczoznawca. Jak wskazał Wnioskodawca, przekazanie środków trwałych na rzecz Miasta nastąpiło nieodpłatnie. Otrzymywane środki trwałe są mieniem komunalnym i stanowią własność Miasta, które wyposaża swoją jednostkę organizacyjną, tj. Miejski Zakład Komunikacji w składniki mienia komunalnego niezbędne do realizacji zadania własnego w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Właścicielem otrzymanych środków trwałych, które później Zakład przekazał, w czasie ich użytkowania było Miasto. Do momentu przekazania na rzecz Miasta opisane we wniosku środki trwałe służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. Przekazanie majątku przez Miasto na rzecz Zakładu nastąpiło bez przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. w ramach przekazanego mienia, Zakład mógł jedynie korzystać z niego przy wykonywaniu zadań statutowych (w myśl art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie doszło do przekazania prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta budowli w postaci poręczy łańcuchowej oraz witryny reklamowej City-Light ma związek z prowadzoną działalnością Zakładu, tj. poręcze łańcuchowe stanowią zabezpieczenie pasażerów na przystanku autobusowym, z którego korzystają podróżujący pojazdami Zakładu, a witryna reklamowa przedstawia schemat linii tramwajowych i autobusowych w mieście oraz zachęca do korzystania z komunikacji miejskiej. Grunt (tj. pas drogowy) na którym umieszczono witrynę reklamową (aktualnie przekazaną przez MZK na rzecz Miasta), nie należy do MZK. Zakład umieścił witrynę po otrzymaniu pozytywnej decyzji w sprawie zajęcia gruntu w pasie drogowym. Od powyższego Zakład uiszczał stosowne opłaty do momentu przekazania na rzecz Miasta. W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniej-szona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostar-czanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Z cyt. powyżej przepisów wynika, iż podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wy-tworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmio-towych towarów. Bowiem treść art. 29 ust. 10 ustawy stanowi, że w przypadku nieodpłatnych przekazań towarów na rzecz innych podmiotów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia tych towarów, bądź koszt wytworze-nia określone w momencie dostawy tych towarów, tj. w momencie przekazania towarów. w konsekwencji podstawą opodatkowania jest cena nabycia towaru (koszt wytworzenia), skory-gowana na dzień, w którym dochodzi do jego przekazania. W interpretacji ILPP2/443-428/12-6/MR z dnia 17 sierpnia 2012 r. w zakresie opodatkowania i udokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta środków trwałych uznano m.in., że:
Wobec powyższego w opisanej we wniosku sytuacji podstawą opodatkowania nieodpłatne-go przekazania przez Wnioskodawcę środków trwałych, które podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, będzie jak wskazał Zakład cena nabycia tych środków, sko-rygowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania tych środków. Dodatkowo tut. Organ wyjaśnia, iż nie odniósł się do możliwości dokonania wyceny środków trwałych przez rzeczoznawcę, gdyż kwestia ta nie jest regulowana przez przepisy prawa podat-kowego dotyczącego podatku od towarów i usług i nie może być przedmiotem oceny zawartej w wydanej interpretacji indywidualnej. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Tut. Organ informuje że w pozostałym zakresie wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia z dnia 17 sierpnia 2012 r. nr ILPP2/443-428/12-6/MR, ILPP2/443-428/12-8/MR. Natomiast w podatku dochodowym od osób prawnych została wydana w dniu 17 sierpnia 2012 r. interpretacja indywidualna nr ILPB4/423-140/12-6/MC. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. u. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.