INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2009r. (data wpływu do tut. BKIP 03 sierpnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionych wydatków na wymianę odcinka sieci ciepłowniczej do kosztów podatkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 sierpnia 2009r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionych wydatków na wymianę odcinka sieci ciepłowniczej do kosztów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem i dostawcą energii cieplnej. Posiada sieci cieplne wybudowane w technologii tradycyjnej jak również w technologii rur preizolowanych, które ujęte są w ewidencji księgowej jako odrębne środki trwałe. Spółka dotychczas wymieniając sieci tradycyjne na preizolowane traktowała tę wymianę jako modernizację. Wynikało to z faktu, że w latach wcześniejszych na rynku dostępne były obie technologie. Obecnie technologię tradycyjną zastąpiła technologia z rur preizolowanych, która jest standardowo wykorzystywana w instalacjach grzewczych.

Technologia sieci tradycyjnej wymagała ułożenia betonowych kanałów ciepłowniczych w których umieszczano rury stalowe, wiązało się to z budową infrastruktury towarzyszącej w postaci komór ciepłowniczych, w których montowano armaturę odcinającą, odwadniającą i odpowietrzającą. Natomiast sieć preizolowana to zintegrowana rura przewodowa stalowa z izolacją z pianki poliuretanowej i płaszczem ochronnym z tworzywa sztucznego układana bezpośrednio w gruncie (technologia przewiduje podsypkę i jej zagęszczenie, ułożenie rurociągu, spawanie, murowanie, obsypkę, odtworzenie terenu przy zachowaniu odpowiedniej kompensacji wynikającej z naprężeń termicznych).

Spółka zamierza w tym roku dokonać wymiany niektórych odcinków sieci ciepłowniczych wybudowanych w technologii tradycyjnej z uwagi na ich zły stan techniczny na sieci w technologii preizolowanej. Nowo zamontowane rury będą miały tę samą średnicę lub będą zastosowane rury o mniejszej średnicy. Wymieniane sieci podlegają amortyzacji i nie są w pełni umorzone. Wymiany w żadnym z przypadków nie spowodują ulepszenia środka trwałego, nie nastąpi wzrost wartości użytkowej, nie wpłynie to na zwiększenie zdolności wytwórczej oraz na jakość świadczonych usług. Wymiana spowoduje przywrócenie stanu pierwotnego, jednakże z uwagi na postęp techniczny nastąpi to w nowej technologii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wymianę odcinka sieci cieplnej wybudowanej w technologii tradycyjnej na sieci w technologii preizolowanej, Spółka może zakwalifikować do remontu i ująć w kosztach roku ich poniesienia...
2. Czy nadal można mówić o remoncie w przypadku zmniejszenia średnicy wymienianego odcinka sieci wybudowanej w technologii tradycyjnej na sieci w technologii preizolowanej...
   
   

Zdaniem Spółki, wymiana odcinka sieci tradycyjnej na preizolowaną nie nosi znamion modernizacji i powinna być zakwalifikowana do remontu - jedynie w przypadku zwiększenia średnicy rurociągu możemy mówić o modernizacji z uwagi na zwiększenie możliwości przesyłowych sieci. Również zmniejszenie średnicy nie wpływa na jakość świadczonych usług oraz wartość użytkową sieci.

Wartość tego remontu winna obciążyć koszty bieżącego roku chyba, że Spółka w swojej polityce rachunkowości przyjmie dłuższy okres rozliczenia remontów. Zgodnie z definicją słownikową remont to „naprawa czegoś, doprowadzenie do stanu używalności, odnowienie”. Wiele wyroków NSA wskazuje, że wydatki na remont mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że efektem wykonanych prac nie jest zwiększenie wartości technicznej i użytkowej środka trwałego. Kolejną istotną cechą remontu jest to, że następuje on w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia).

Wymiana sieci ciepłowniczych następuje w toku eksploatacji i jest jej wynikiem, a istotą tej wymiany jest przywrócenie stanu pierwotnego i użytkowego. Jednakże z uwagi na postęp techniczny w ramach tej wymiany zostaną zastosowane nowocześniejsze materiały, obecnie dostępne na rynku, natomiast zastosowanie mniejszych średnic rurociągów wynika z jednoczesnego dostosowania, przy okazji remontu, możliwości przesyłowych do obecnie występujących potrzeb w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia zawartego w art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika ponadto, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Według utrwalonego orzecznictwa sądowego z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

• przebudowa, czyli zmiana (poprawienie) składników majątkowych na inny,
• rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli,
• rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
• adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego lub wykorzystywanie go w innym celu, niż wskazywało jego pierwotne przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych,
• modernizacja, tj. unowocześnienie środków trwałych.
  
  

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza przeprowadzić prace remontowe, które nie zmienią charakteru, przeznaczenia, funkcjonalności remontowanej sieci. Będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana przez Spółkę w tym samym celu. Według Wnioskodawcy ewentualna zmiana średnicy (zmniejszenie) nie doprowadzi do zmian, które można zaklasyfikować jako modernizację, gdyż w obecnej chwili rury preizolowane są standardowo wykorzystywane przy budowie instalacji ciepłowniczych.

Różnica między nakładami poniesionymi na remont, a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do odtworzenia wartości użytkowej poprzez wymianę i naprawę, natomiast drugie dotyczą przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, które w konsekwencji powodują istotną zmianę cech użytkowych. Jednocześnie wskazać należy, iż wymianę określonych elementów na bardziej nowoczesne od dotychczas używanych, należy uznać za naturalną i racjonalną, gdyż urządzenia, materiały podlegają postępowi technicznemu.

Reasumując, jeżeli przeprowadzone prace mają charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie pierwotną wartość użytkową sieci cieplnej, nie zmieniając jej charakteru, to poniesione wydatki należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów jako remont. Stąd należy również stwierdzić, iż zastosowanie mniejszej średnicy rur, na co pozwala postęp techniczny, nie zmienia charakteru zamierzonych prac.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.