INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r., Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 07.09.2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie objęcia zwolnieniem usług związanych z pośrednictwem finansowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 września 2009 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie objęcia zwolnieniem usług związanych z pośrednictwem finansowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X Bank (Polska) S.A. (dalej; Bank lub X.) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje i świadczy na rzecz swoich klientów (dalej: klienci) m.in. usługi finansowe w zakresie zawierania transakcji dotyczących pozabilansowych instrumentów finansowych. Są to instrumenty pochodne zarówno walutowe (min. opcje walutowe „plan vanllia”), procentowe (m.in. ang. interest rate swap, IRS), walutowo-procentowe (min. cross currency interest rate swap, CIRS), jak również towarowe (tzw. ang. „commodities”). Ze względu na wysoki stopień skomplikowania oferowanych przez Bank usług w powyższym zakresie, proces ich świadczenia wymaga zaangażowania specjalistycznej wiedzy wykwalifikowanego personelu. Pracownicy Banku posiadają doświadczenie w zakresie świadczenia usług dotyczących transakcji na pochodnych instrumentach finansowych. Niemniej jednak często jest ono niewystarczające. W efekcie, w procesie oferowania oraz świadczenia takich usług niezbędne jest skorzystanie ze wsparcia zewnętrznego podmiotu. Dlatego też, Bank nabywa usługi finansowe związane z transakcjami na pochodnych instrumentach finansowych od podmiotu nadrzędnego w grupie kapitałowej Banku (dalej; „Grupa Kapitałowa”) - banku z siedzibą w Holandii (dalej: „Y”).

Y posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie świadczenia usług finansowych, w tym transakcji na pochodnych instrumentach finansowych. W efekcie, Y posiada wyspecjalizowane kadry, jak również opracowaną metodologię świadczenia takich usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, Y może zaoferować X wsparcie merytoryczne w procesie świadczenia usług finansowych, w zakresie zawierania transakcji na pochodnych instrumentach finansowych. Dla Banku, współpraca z Y jest niezbędna w celu oferowania i efektywnego świadczenia usług finansowych w zakresie transakcji dotyczących instrumentów pochodnych. W sytuacji podobnej do Banku znajdują się również inne podmioty z Grupy Kapitałowej. W efekcie opisywane usługi świadczone są przez Y również na rzecz innych niż Bank, członków Grupy Kapitałowej.

Z punktu widzenia organizacji świadczenia przedmiotowych usług, są one świadczone zarówno przez centralę Y w Holandii, jak również za pośrednictwem oddziału Y w Wielkiej Brytanii w zależności od tego, jakiego instrumentu pochodnego dotyczy wsparcie. Przedmiotowe usługi nabywane są od Y ściśle w związku ze świadczonymi przez X usługami pośrednictwa finansowego i de facto stanowią kluczowy element procesu ich świadczenia.

Usługi nabywane przez Bank polegają w szczególności na wsparciu w zakresie opracowania szczegółowych założeń transakcji stanowiących podstawę realizacji usługi finansowej (ang. termsheet) oraz zawarciu i przeprowadzeniu samej transakcji. W ramach świadczenia omawianych usług, Y wspiera działalność pośrednictwa finansowego wykonywaną przez X, poprzez podejmowanie i wykonywanie, w szczególności następujących czynności: wykonywanych przez centralę Y w HoIandii:

1. opracowywania warunków transakcji (ang. termsheet);
2. wyceny transakcji przy pomocy modeli już opracowanych i powszechnie używanych przez centralę Y w Holandii bądź przy pomocy modeli tworzonych specjalnie do konkretnego typu transakcji;
3. weryfikacji wyceny transakcji, jeśli taka wycena została przygotowana przez Bank;
4. wewnętrznych konsultacji dotyczących warunków oferowanej klientowi transakcji;
5. uzyskiwania dla Banku zgód, w ramach procedur wewnętrznych Grupy Kapitałowej na przekroczenie limitów przysługujących danemu klientowi dla transakcji na pozabilansowych instrumentach finansowych (bez której to zgody Bank nie może zawrzeć transakcji);
6. bieżących konsultacji w trakcie procesu zawierania transakcji;
7. finalizacji usługi pośrednictwa finansowego (zawarcie transakcji) rozpoczętej przez Bank, w razie braku własnych środków osobowych Banku, lub w razie decyzji Banku o powierzeniu Bankowi Y finalizacji transakcji z innego powodu;
8. przeprowadzenia dowolnego, innego etapu procesu świadczenia usługi pośrednictwa finansowego, na prośbę Banku (z perspektywy Klienta usługa w dalszym ciągu świadczona jest przez Bank). wykonywanych przez oddział Banku Y w Wielkiej Brytanii:

1. opracowania oferty transakcji na pochodnych instrumentach finansowych, które odpowiadają potrzebom danego klienta Banku;
2. wyceny poszczególnych transakcji proponowanych klientowi Banku;
3. pomocy w przygotowaniu prezentacji możliwych transakcji dla klienta Banku;
4. opracowaniu warunków transakcji (ang. termsheet);
5. bieżących konsultacji w trakcie procesu zawierania transakcji;
6. końcowej wyceny transakcji na podstawie warunków uzgodnionych z klientem Banku;
7. generowania potwierdzeń dokonania transakcji;
8. regularnych wycen zawartych przez Bank transakcji;
9. jednorazowych wycen transakcji zawartych przez Bank (na żądanie Banku);
10. opiniowania warunków transakcji pod kątem prawnym.
    
    

Świadczenie powyżej opisanych usług wymaga od zaangażowanych pracowników, w szczególności specjalistycznej wiedzy z zakresu zarówno budowy pozabilansowych instrumentów finansowych, jak i funkcjonowania rynków finansowych w tym zakresie. Wynagrodzenie należne Bankowi Y od X za powyższe usługi, kalkulowane jest na zasadzie podziału kosztów. X obciążany jest częścią kosztów ponoszonych przez Y, proporcjonalnie do udziału X w ogólnym wykorzystaniu usługi Y, przez podmioty z Grupy Kapitałowej. W świetle okoliczności stanu faktycznego usługi nabywane przez X od Y powinny być traktowane na gruncie podatku od towarów i usług (dalej; „VAT”), jako usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym. Bank uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi, zgodnie z którą przedstawione powyżej usługi są usługami z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącymi się w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00.90 (zgodnie z PKWiU z 1997 r., Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. nr 42, poz. 264 ze zm.) - „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione” oraz 66.19.9 (zgodnie z PKWiU z 2008 r., Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. nr 207, poz. 1293 ze zm.) — „Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych) gdzie indziej niesklasyfikowane”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione powyżej, nabywane przez X usługi świadczone przez Y, objęte są zakresem zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Banku nabywane przez niego usługi, na podstawie art. 43 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegają zwolnieniu z VAT. Zdaniem Banku, na poprawność wskazanego stanowiska wskazują w szczególności:

1. Brzmienie przepisów ustawy o VAT i klasyfikacja przedmiotowej usługi na gruncie PKWiU zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod pozycją 3, wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU stanowi załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, którą zgodnie z treścią § 3 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r.). Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, zasadniczo są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W związku z powyższym, w ocenie Banku, aby odpowiedzieć na pytanie czy nabywane usługi podlegają zwolnieniu z VAT, należy ustalić, czy znajdują się one w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a konkretnie, czy stanowią one jedną z kategorii usług zawartych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU. O prawidłowości klasyfikacji nabywanych przez Bank usług jako usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym, zdaniem Banku, przesądza ich charakter. Nabywane usługi polegają bowiem na wsparciu działalności finansowej Banku poprzez wsparcie w zakresie zawierania transakcji na pochodnych instrumentach finansowych. W świetle powyższego należy stwierdzić, że bez czynności podejmowanych przez Y nie byłoby możliwe wykonywanie w sposób skuteczny działalności pośrednictwa finansowego przez X. Dokonując formalnej analizy możliwości klasyfikacji wsparcia udzielanego przez Y, jako usługi pomocniczej w stosunku do pośrednictwa finansowego, należy wskazać, iż za takie usługi mogą zostać uznane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU. Należy w tym miejscu wskazać, iż działalność banków komercyjnych sklasyfikowana jest właśnie w dziale 65, zatytułowanym „Usługi pośrednictwa finansowego”.

O pomocniczym charakterze przedmiotowej usługi w stosunku do usług finansowych świadczy w szczególności fakt, że wszystkie działania oraz czynności podejmowane przez Y realizowane są w ścisłym związku z działalnością X, tj. z pośrednictwem finansowym i mają na celu wsparcie tej działalności poprzez wsparcie merytoryczne w opracowywaniu szczegółowych założeń transakcji na pochodnych instrumentach finansowych, jak również zawieraniu i przeprowadzaniu transakcji. W świetle powyższego należy stwierdzić, że bez czynności podejmowanych przez Y, nie byłoby możliwe wykonywanie w sposób skuteczny działalności pośrednictwa finansowego przez Bank. Powyższe potwierdza fakt, iż część z działających na polskim rynku finansowym banków nie posiada w swojej ofercie tak rozbudowanego zakresu transakcji na pozabilansowych instrumentach finansowych jak X. Wynika to z faktu, iż nie posiadają wiedzy ani metodologii, zarówno lokalnie jak też i w Grupie Kapitałowej, która umożliwiłaby im oferowanie usług finansowych z zakresu zawierania powyższych transakcji. W ocenie Banku, usługami pomocniczymi w stosunku do usług pośrednictwa finansowego są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, co niewątpliwie ma miejsce w odniesieniu do usług będących przedmiotem niniejszego wniosku. W opinii X, usługa świadczona przez Y, sprowadzająca się do udzielenia wsparcia Bankowi w zakresie wykonywanej działalności pośrednictwa finansowego (poprzez dostarczanie opisanego powyżej wsparcia merytorycznego w zakresie opracowywania założeń i zawierania oraz przeprowadzania transakcji na pochodnych instrumentach finansowych), stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU. W konsekwencji powyższego, zdaniem Banku, usługi opisane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, na gruncie PKWiU, powinny zostać sklasyfikowane w sekcji J w grupowaniu 67.13.10-00.90 tj. jako usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane. Poprawność stanowiska Banku została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej nr OK-…… dokonanej przez Ośrodek interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi wydanej dnia 12 sierpnia 2009 r. (kopia w załączniku).

W powyższej opinii Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi stwierdził, że przedstawione powyżej usługi świadczone na rzecz Banku, polegające na wsparciu w procesie świadczenia usług finansowych w zakresie zawierania transakcji na pochodnych instrumentach finansowych mieszczą się w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.) – „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione” oraz 66.19.9 (według PKWiU z 2008 r..) — „Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych), gdzie indziej niesklasyfikowane”. Dodatkowo, Bank pragnie zaznaczyć, że jakkolwiek treść załącznika nr 4 do ustawy o VAT wyłącza ze zwolnienia szereg usług pośrednictwa finansowego, usługi nabywane przez Bank nie należą do katalogu wyłączonych ze zwolnienia z VAT, Charakter nabywanych usług nie pozwala bowiem na przyporządkowanie ich do którejkolwiek z wymienionych kategorii usług pośrednictwa finansowego, wobec których zwolnienie z VAT nie ma zastosowania.

2. Zwolnienie usług finansowych z VAT na gruncie przepisów prawa wspólnotowego i orzecznictwa ETS

Zwolnienie nabywanej przez Bank usługi znajduje potwierdzenie także na gruncie prawa wspólnotowego, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT). Uregulowany treścią art. 135 Dyrektywy VAT zakres zwolnienia, ze względu na pojawiające się rozbieżności interpretacyjne, został doprecyzowany w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: „ETS”). ETS wielokrotnie podkreślił, że aby usługi pomocnicze mogły zostać uznane na gruncie Dyrektywy VAT za zwolnione usługi finansowe, muszą one: i) stanowić odróżniającą się całość, ii) być specyficzne dla transakcji zwolnionych oraz iii) mieć podstawowe znaczenie dla ich realizacji (np. sprawy C-2/95 Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet oraz C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Flnancial Scrvices Ltd.). Usługą spełniającą kryteria sformułowane przez ETS jest niewątpliwie wsparcie działalności finansowej Banku w zakresie zawierania transakcji na pochodnych instrumentach finansowych.

Usługa świadczona przez Y, polegająca na wsparciu Banku w zakresie transakcji na pochodnych instrumentach finansowych;

• stanowi odróżniającą się całość, o czym świadczy m.in. możliwość zlecenia jej odrębnemu podmiotowi;

• jest specyficzna dla transakcji zwolnionych, o czym świadczy jej ścisłe dopasowanie do wykonywanych przez Bank operacji finansowych oraz fakt, że wykonywanie takich usług przez Y pozbawione byłoby sensu ekonomicznego w oderwaniu od operacji wykonywanych przez X (innymi słowy, wykonywanie przez Bank operacji finansowych warunkuje wykreowanie popytu na omawiane usługi pomocnicze, bez usługi wykonywanej przez Bank, żadna firma nie byłaby w stanie wykonać omawianej usługi pomocniczej); • jest niezbędna dla realizacji przez Bank usług pośrednictwa finansowego na rzecz klientów Banku, bez tych usług Bank nie mógłby oferować i obsługiwać transakcji na pochodnych instrumentach finansowych, a w efekcie nie mógłby świadczyć usługi pośrednictwa, W konsekwencji powyższego, zdaniem Banku, biorąc również pod uwagę przepisy europejskie z zakresu VAT, nie ulega wątpliwości, że nabywana usługa, przedstawiona w stanie faktycznym, objęta jest zakresem zwolnienia z VAT.
  
  

3. Zakres zwolnienia usług finansowych w kontekście doprecyzowanych przepisów wspólnotowych

Dodatkowo, zwolnienie nabywanej przez Bank usługi znajduje potwierdzenie także na gruncie planowanych zmian treści Dyrektywy VAT. Z uwagi na fakt, że definicje usług podlegających zwolnieniu z VAT zostały sformułowane w 1977 r. (na potrzeby Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku.), a na przestrzeni ostatnich 30 lat rynek usług finansowych uległ znacznemu rozwojowi tj. pojawiły się nowe rodzaje usług oraz istotnie zmieniły się okoliczności ich świadczenia, definicje zawarte w art. 135 Dyrektywy VAT nie odzwierciedlają w sposób prawidłowy zakresu zwolnienia z VAT będącego intencją ustawodawcy wspólnotowego. W efekcie, w przypadku wielu rodzajów usług świadczonych obecnie w ramach tzw. rynków finansowych, ich prawidłowe traktowanie dla celów VAT w świetle literalnego brzmienia przepisów art. 135 Dyrektywy VAT może budzić wątpliwości.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na projekt Rozporządzenia Rady Unii Europejskiej (Rozporządzenie Rady ustanawiające przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych, Proposal for a Council Regulation laying down implementing measures for Directive 2006/112/EC on the common system of value added tax, COM(2007) 746 final, Komisja Wspólnot Europejskich, Bruksela, z dnia 28.11.2007., dalej: „Rozporządzenie”), którego celem jest zapewnienie jednolitego traktowania na gruncie VAT usług finansowych świadczonych przez podmioty działające na rynku wspólnotowym. Co prawda rozporządzenie nie posiada jeszcze mocy prawnej, jednakże przedstawia koncepcję ustawodawcy, stanowiąc również wskazówkę, jak w chwili obecnej powinien być interpretowany katalog usług finansowych zwolnionych z VAT, Wynika to z faktu, iż zamiarem Komisji Europejskiej nie jest zmiana zakresu zwolnienia, a jedynie usankcjonowanie obecnego zakresu zwolnienia określonego na bazie regulacji dyrektywy VAT w drodze szeregu orzeczeń ETS. Planowane Rozporządzenie ma na celu doprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie z VAT w usługach ubezpieczeniowych i finansowych, w celu zwiększenia pewności prawnej i zmniejszenia kosztów administracyjnych podmiotów oraz administracji podatkowej Państw Członkowskich UE. Dodatkowo na konieczność uznania zapisów powyższego dokumentu za wskazówkę przy determinowaniu traktowania usług, jako usług pomocniczych do usług finansowych wskazuje takie właśnie wykorzystanie omawianego projektu Rozporządzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w toku jednego z postępowań (Por. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008 roku; sygn. akt III SA/Wa 319/08. W orzeczeniu Sąd powołuje się na „planowaną zmianę prawa wspólnotowego, a mianowicie Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w postaci rozporządzenia Rady ustanawiającego przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych). Treść Rozporządzenia potwierdza i sankcjonuje jednocześnie stanowisko ETS dotyczące kryteriów, których spełnienie pozwala uznać określone usługi za usługi zrównane dla celów VAT ze zwolnionymi usługami finansowymi. Zgodnie z uzasadnieniem projektu Rozporządzenia, sekcja „Podstawa i cele wniosku”, zwolnienie obejmuje świadczenie każdej części składowej usługi finansowej, stanowiącej odrębną całość i posiadającej specyficzne raz istotne cechy dla danej usługi zwolnionej z opodatkowania. Zakres usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku, nabywanej przez X od Y, w ocenie X, spełnia przewidziane treścią Rozporządzenia kryteria. Tym samym usługi nabywane przez Bank od Y są w ocenie X podlegającymi zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy przedstawione w zaistniałym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług, stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy, zaś obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych, o wskazanie zaklasyfikowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego i wydanie informacji do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych. Przy czym, wydana informacja nie stanowi decyzji administracyjnej i nie ma charakteru wiążącego. W efekcie, to podatnika obciąża obowiązek prawidłowego sklasyfikowania wyrobu lub usługi.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, stanowiącym wykaz usług zwolnionych od podatku, w pozycji 3 wymieniono usługi sklasyfikowane w Sekcji J grupowania ex (65-67) - Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

W związku z powyższym istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych usług przez podatnika.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż usługi świadczone przez Spółkę, zgodnie z opinią Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, są sklasyfikowane w grupowaniu 67.13.10-00.90 - „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione”.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż usługi, o których mowa w zapytaniu, które jak wskazał Wnioskodawca, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.90, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy).

Ponadto, tut. organ informuje, iż zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług – do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze zm.)

Należy ponadto zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.