INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009r. (data wpływu 17 marca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2009r. (data wpływu 28 maja 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji do podatku VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2009r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji do podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2009r. (data wpływu 28 maja 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 maja 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi mały warsztat mechaniczny, w którym w samochodach osobowych wymienia zużyte oleje silnikowe (PKWiU 23.20.18-09 - oleje odpadowe przepracowane). Według ustawy o odpadach każdy posiadacz olejów odpadowych powinien przekazać te zużyte oleje podmiotowi gwarantującemu zgodne z prawem zagospodarowanie odpadu. Ustawa zakazuje wylewania przepracowanych olejów do wód lub do ziemi. Wnioskodawca korzysta w chwili obecnej ze zwolnienia podmiotowego VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Przekazanie (jednorazowe w dniu 26 listopada 2008r.) olejów odpadowych podmiotowi gwarantującemu zagospodarowanie odpadu nastąpiło odpłatnie.

Pozyskując przepracowane oleje silnikowe Wnioskodawca nie dokonuje ich nabycia oraz nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu olejów odpadowych. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego VAT i nie otrzymuje faktur VAT na zakup olejów odpadowych.

Oleje odpadowe w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej stanowią produkt uboczny i nie mają dla Wnioskodawcy jakiejkolwiek wartości handlowej. Podmiot gwarantujący zagospodarowanie odpadów nie przewiduje innych możliwości pozyskania olejów odpadowych jak ich odkupienie.

W wystawionym rachunku uproszczonym nr 2/2008 z dnia 26 listopada 2008r. na kwotę xxx zł przedmiotem sprzedaży/przekazania był „olej przepracowany – odpadowy”.

Wnioskodawca nie otrzymuje faktury od podmiotu gwarantującego zagospodarowanie odpadów i nie dokonuje zapłaty.

Wnioskodawca wskazał kod CN dla olejów odpadowych: 2710.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy przekazując przepracowany olej silnikowy (w obecnej sytuacji wystawiając rachunek uproszczony) uprawnionemu podmiotowi, Wnioskodawca jest zobowiązany do rejestracji do podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie przepracowanych olejów silnikowych uprawnionemu podmiotowi nie powinno powodować konieczności rejestracji do podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w prawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku VAT obowiązujące do dnia 30 listopada 2008r. tj. według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 15 ust 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust 2 ustawy o VAT).

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak stanowi art. 96 ust. 3 ww. ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z przepisem art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 96 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do przepisu art. 113 ust. 9 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008r.), podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 28 lutego 2009r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej (PKWiU 40.10.10), perfum i wód toaletowych (PKWiU 24.52.11), kosmetyków upiększających do ust i oczu (PKWiU 24.52.12), kosmetyków do manicure i pedicure (PKWiU 24.52.13), pudrów kosmetycznych i higienicznych - z wyłączeniem przeznaczonych dla dzieci (PKWiU ex 24.52.14-00), pozostałych kosmetyków upiększających do twarzy (PKWiU 24.52.15-00.10), dezodorantów osobistych i preparatów przeciwpotowych (PKWiU 24.52.19-50.00), preparatów do higieny intymnej (PKWiU 24.52.19-90.10), środków higienicznych kosmetycznych, gdzie indziej niewymienionych (PKWiU 24.52.19-90.3), preparatów toaletowych dla zwierząt (PKWiU 24.52.19-90.60), kosmetyków i wyrobów perfumeryjnych, pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 24.52.19-90.90), kart do gry - z wyłączeniem kart do gry dla dzieci (PKWiU ex 36.50.41-00), cygar, również z obciętymi końcami, cygaretek i papierosów z tytoniu lub namiastek tytoniu (PKWiU 16.00.11), tytoniu do palenia (PKWiU 16.00.12-30), tabaki (PKWiU ex 16.00.12-90.20).

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym (w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym) określa ustawa z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), obowiązująca do dnia 28 lutego 2009r.

Pojęcie wyrobów akcyzowych zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym, który stanowi, iż przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wykaz wyrobów akcyzowych obejmuje załącznik nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym. Ustawodawca w poz. 5 załącznika nr 1 do ww. ustawy o podatku akcyzowym wymienił produkty rafinacji ropy naftowej (PKWiU 23.20) w tym wyroby objęte kodem CN 2710 obejmujące: oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Jak wynika z powyższego, oleje odpadowe zostały objęte wykazem wyrobów akcyzowych w pozycji 5.

Zatem olej odpadowy wymieniony w poz. 5 załącznika nr 1 do ww. ustawy o podatku akcyzowym jest wyrobem akcyzowym, a jego sprzedaż powoduje utratę prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi warsztat mechaniczny, w którym w samochodach osobowych wymienia zużyte oleje silnikowe (PKWiU 23.20.18-09 - oleje odpadowe przepracowane).

Pozyskując przepracowane oleje silnikowe Wnioskodawca nie dokonuje ich nabycia oraz nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu olejów odpadowych. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego VAT (nie składa deklaracji VAT-7) i nie otrzymuje faktur VAT na zakup olejów odpadowych.

Przekazanie (jednorazowe w dniu 26 listopada 2008r.) olejów odpadowych podmiotowi gwarantującemu zagospodarowanie odpadu nastąpiło odpłatnie. W wystawionym rachunku uproszczonym nr 2/2008 z dnia 26 listopada 2008r. na kwotę xxx zł przedmiotem sprzedaży/przekazania był „olej przepracowany – odpadowy”.

Oleje odpadowe w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej stanowią produkt uboczny i nie mają dla Wnioskodawcy jakiejkolwiek wartości handlowej. Podmiot gwarantujący zagospodarowanie odpadów nie przewiduje innych możliwości pozyskania olejów odpadowych jak ich odkupienie.

Wnioskodawca nie otrzymuje faktury od podmiotu gwarantującego zagospodarowanie odpadów i nie dokonuje zapłaty.

Wnioskodawca wskazał kod CN dla olejów odpadowych: 2710.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w przypadku dokonania odpłatnej dostawy (nawet jednorazowej) oleju odpadowego przepracowanego, dla którego Wnioskodawca wskazał symbol PKWiU 23.20.18-09 oraz kod CN 2710, będącego wyrobem akcyzowym, Wnioskodawca nie jest uprawniony, od momentu dokonania ww. dostawy tego rodzaju towaru, do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, w związku z wykonaniem czynności wskazanej w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT.

Wobec powyższego, Wnioskodawca na mocy przepisu art. 96 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy o VAT był obowiązany przed dniem, w którym utracił prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w celu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.