2009.09.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-520/09/BW
z 30 września 2009 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe

Rodzaj dokumentu

interpretacja indywidualna

Sygnatura

IBPP2/443-520/09/BW

Data

2009.09.30

Autor

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat

Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury

Słowa kluczowe

dokumentowanie

dostawa

fakturowanie

podatek od towarów i usług

usługi ciągłe

Istota interpretacji

- Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca ma prawo do wystawiania dwóch faktur w miesiącu, które obejmują odpowiednio wszystkie dostawy surowca wraz z transportem w danym miesiącu.
- Czy Wnioskodawca w wystawianej fakturze może jako datę sprzedaży określić miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

Wniosek ORD-IN

878 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.)

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2009r. (data wpływu 2 lipca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2009r. (data wpływu 17 września 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie uznania czy:

w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca ma prawo do wystawiania dwóch faktur w miesiącu, które obejmują odpowiednio wszystkie dostawy surowca wraz z transportem w danym miesiącu oraz
Wnioskodawca w wystawianej fakturze może jako datę sprzedaży określić miesiąc i rok dokonania sprzedaży

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy:

w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca ma prawo do wystawiania dwóch faktur w miesiącu, które obejmują odpowiednio wszystkie dostawy surowca wraz z transportem w danym miesiącu oraz
Wnioskodawca w wystawianej fakturze może jako datę sprzedaży określić miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2009r., przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 2 września 2009r., znak: IBPP2/443-520/09/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy (Spółki) jest między innymi dostawa surowca drzewnego oraz świadczenie usług transportowych. Wnioskodawca zawiera umowy, na mocy których zobowiązuje się do zapewnienia dostaw uzgodnionych surowców w określone miejsce, a odbiorca zobowiązuje się surowiec odebrać, pod warunkiem zapewnienia przez Spółkę ustalonej ilości surowca. Wnioskodawca pośredniczy w sprzedaży drewna, kupując surowiec od małych dostawców i zapewnia ciągłość dostaw do swojego odbiorcy.

W związku z tak skonstruowanym przedmiotem umowy na Wnioskodawcy ciążą następujące obowiązki:

zapewnienie ciągłości dostaw surowca oraz
dostarczenie surowca (transport) w określone miejsce.

Surowiec dostarczany przez Wnioskodawcę do odbiorcy jest wykorzystywany w procesie produkcyjnym, który ma charakter stały i ciągły (kilkanaście dostaw dziennie). Dlatego właśnie aby zapewnić ciągłość procesu produkcyjnego dla odbiorców surowca, Wnioskodawca musi zagwarantować odbiorcy oraz dokonywać na bazie ciągłej dostawy surowców wraz z transportem.

Wnioskodawca wskazał, że rozlicza się z odbiorcą surowca dwa razy w miesiącu wystawiając dwie zbiorcze faktury VAT w miesiącu w następujący sposób: pierwsza faktura wystawiana 15 dnia danego miesiąca obejmuje dostawy dokonane od 1 do 15 dnia miesiąca włącznie, druga faktura wystawiana ostatniego dnia danego miesiąca obejmuje dostawy od 16 dnia miesiąca do końca miesiąca. Termin płatności pierwszej faktury ustalany jest na koniec miesiąca, natomiast w przypadku drugiej do 15 dnia miesiąca następnego. Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż deklaruje podatek należny z tytułu dokonanej sprzedaży na podstawie faktur sprzedaży wystawianych w wyżej wymieniony sposób.

Natomiast w piśmie z dnia 14 września 2009r. Wnioskodawca wskazał, że:

faktury, których dotyczy wniosek dokumentują dokonanie przez Spółkę na rzecz danego kontrahenta dostawy towarów w postaci surowca drzewnego (np. trocin tartacznych, zrębek iglastych, zrzyn iglastych),
cena metra przestrzennego surowca drzewnego ujęta na fakturze zawiera cenę surowca (towaru) razem z kosztem transportu do wskazanego przez kontrahenta miejsca.

Uzgodnione warunki dostawy to DDP i koszt transportu nie jest osobno wykazywany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca ma prawo do wystawiania dwóch faktur w miesiącu, które obejmują odpowiednio wszystkie dostawy surowca wraz z transportem w danym miesiącu.
Czy Wnioskodawca w wystawianej fakturze może jako datę sprzedaży określić miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

Zadając powyższe pytania Wnioskodawca wskazał, iż zamierza stosować następujący sposób fakturowania: faktura wystawiana 15 dnia danego miesiąca będzie obejmowała dostawy dokonane od 1 do 15 dnia danego miesiąca oraz faktura wystawiana ostatniego dnia miesiąca obejmująca dostawy od 16 do ostatniego dnia danego miesiąca.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, dostawa surowca wraz z transportem jest czynnością ciągłą, dlatego możliwe jest wystawianie jednej zbiorczej faktury za ustalony w umowie okres rozliczeniowy z podaniem wyłącznie miesiąca i roku dokonania sprzedaży. Wnioskodawca stwierdził, iż ma prawo do wystawiania dwóch faktur sprzedaży w miesiącu. Przyjęty przez niego sposób fakturowania nie powoduje zaniżenia podatku należnego, ponieważ wszystkie dostawy dokonane w danym miesiącu są ujęte w dwóch fakturach VAT, które deklarowane są w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktur VAT. Taki sposób dokumentowania sprzedaży daje gwarancję terminowego i prawidłowego deklarowania obowiązku podatkowego z tytułu dokonanej sprzedaży.

Jako uzasadnienie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał:

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy w 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) podatnicy są zobowiązani do wystawiania faktur stwierdzających w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.
Stosownie do art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru, czy wykonania usługi.
Rozporządzenie zawiera szczegółowe przepisy dotyczące wystawiania faktur, w szczególności terminów w jakich powinny być one wystawione, danych jakie powinny zawierać oraz sposobu i okresu ich przechowywania. W § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wskazano, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej „... dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury.” Z kolei zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia „w przypadku, gdy podatnik, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wykazuje na fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży (tzn. wystawia fakturę dokumentującą sprzedaż ciągłą), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży."
Jak wynika z powyższych regulacji w przypadku sprzedaży ciągłej faktury dokumentujące tego rodzaju sprzedaż mogą być wystawiane raz w miesiącu, nie później niż 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży.
Ustawa o VAT nie zawiera definicji sprzedaży ciągłej, w związku z tym należy ją określić za pomocą obowiązujących przepisów i ich wykładni literalnej. Art. 2 pkt 22 ustawy o VAT stwierdza, że sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Pojęcie ciągłości nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT, zatem uprawnione jest kierowanie się ogólnymi regułami wykładni językowej i potocznego pojęcia ciągłości. Zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego ciągłość to „łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów lub procesów, działań". Przymiotnik ciągły oznacza z kolei tyle co „dziejący się, odbywający się, trwający stałe, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stały”. Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy świadczenie należy uznać za ciągłe, kiedy składała się z następujących po sobie czynność tworzących funkcjonalną całość, mających to do siebie, że trwają w czasie i interes jednej ze stron jest zaspokojony dlatego, że zachowanie się drugiej strony ma charakter trwały.
Powyższe stanowisko potwierdza również wykładnia organów podatkowych. Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu w postanowieniu z 28 maja 2007r. (sygn. PP II 443/1/117/50770/07) w następujący sposób definiuje sprzedaży ciągłą: W ocenie tut. Organu podatkowego, pojęcie to należy rozumieć zgodnie z jego wykładnią językową. Posługując się zatem definicją słowa „ciągły" zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003r., tom 1, str. 453, zgodnie z którą pojęcie „ciągły definiowane jest jako:
-„dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stały",
-„stale, systematycznie się powtarzający",
należy wskazać, iż świadczenia o charakterze ciągłym polegają na stałym i powtarzalnym zachowaniu się strony zobligowanej do ich świadczenia. Wobec powyższego, dokonując oceny przedmiotowych dostaw, należy zauważyć, iż mają one charakter ciągły, bowiem polegają na wykonywaniu powtarzalnych czynności w okresie obowiązywania umowy zawartej między stronami. W konsekwencji, w ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, Spółka prawidłowo kwalifikuje te dostawy jako sprzedaż o charakterze ciągłym.
Mając więc na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przytoczony stan faktyczny, z którego wynika, że interes kontrahentów Spółki jest w pełni zaspokojony w sytuacji, gdy Spółka będzie dostarczała surowiec w regularnych odstępach czasu, w ustalone miejsce, uzasadnione jest twierdzenie, że dostawy dokonywane przez Spółkę mają charakter ciągły.
W ocenie Wnioskodawcy przepisy podatkowe dotyczące sprzedaży o charakterze ciągłym nie powinny odnosić się wyłącznie do świadczenia usług, jak się powszechnie uznaje (przede wszystkim biorąc pod uwagę brzmienie art. 19 ust. 5 ustawy o VAT dotyczącego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku częściowego wykonania usługi). Ustawodawca regulując w sposób cząstkowy sprzedaż ciągłą nie dokonuje podziału na sprzedaż ciągłą usług albo towarów. Dlatego, w ocenie Spółki pojęcie sprzedaży ciągłej ma charakter uniwersalny i obejmuje każdego rodzaju sprzedaż, zarówno usług jak i towarów. W ocenie Spółki, przyjęcie odmiennego stanowiska mogłoby prowadzić do wniosku, że podatnicy dokonujący sprzedaży towarów mają inne obowiązki w zakresie fakturowania niż podatnicy, którzy świadczą usługi. Takie rozróżnienie byłoby w ocenie Spółki sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa, w szczególności zasadą równości wobec prawa wyrażoną w art. 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483).
Z takim stanowiskiem zgadzają się również organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie w postanowieniu z 12 marca 2007r. (sygn. IS.II/2-443/268/06) stwierdził, że dostawa ogumienia dostawa="" towaru;="" uwaga="" wnioskodawcy=""> / jego wymiana na samochodach będących własnością kontrahenta nosi cechy świadczenia o charakterze ciągłym, a tym samym nie ma żadnych przeszkód prawnych uniemożliwiających wystawienie na koniec miesiąca faktury dokumentującej sprzedaż danego miesiąca, w której datę sprzedaży oznacza się przez wskazanie miesiąca i roku sprzedaży.
dostawa="" towaru;="" uwaga="" wnioskodawcy="">Ponadto jak wskazano powyżej w przypadku, gdy podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. W ocenie Spółki oznacza to, iż faktura, w przypadku prowadzenia sprzedaży o charakterze ciągłym, powinna być wystawiona nie rzadziej niż raz w miesiącu. Zdaniem Wnioskodawcy przepis ten nie zabrania by faktura była wystawiana częściej tj. dotyczyła okresu krótszego niż miesiąc. Zgodnie bowiem z podstawową zasadą prawa ad maiore ad minus uprawnione jest wnioskowanie, że skoro przepisy pozwalają wystawiać faktury w okresie dłuższym (miesiąc) to tym bardziej dopuszczają sytuacje, w których będą one wystawiane w okresie krótszym (2 tygodnie).
dostawa="" towaru;="" uwaga="" wnioskodawcy="">Niezależnie od zasad oraz terminu wystawiania faktur, Spółka jest zobowiązana do przestrzegania zasad terminowego i prawidłowego (zgodnie z przepisami) deklarowania obowiązku podatkowego. W przypadku działalności Spółki ponieważ sprzedaż powinna być potwierdzona fakturą VAT, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę przepisy dotyczące obowiązku podatkowego oraz stosowane przez Spółkę zasady fakturowania oraz praktykę dotyczącą deklarowania podatku należnego od sprzedaży należy uznać, że Spółka deklaruje podatek należny od sprzedaży na czas bez opóźnień i przyjęte zasady wystawiania faktur nie powodują zagrożenia zbyt późnego deklarowania podatku należnego.
dostawa="" towaru;="" uwaga="" wnioskodawcy="">W związku z tym, zdaniem Spółki, uzasadnione jest uznanie, że dostawa towarów na podstawie zawartej z kontrahentem umowy to sprzedaż ciągła w rozumieniu ustawy o VAT oraz rozporządzenia. Spółka ma prawo wystawiać faktury zbiorcze dokumentujące sprzedaż surowca wraz z transportem w ustalonym okresie rozliczeniowym podając wyłącznie miesiąc i rok sprzedaży. Spółka prawidłowo dokumentuje dokonywaną sprzedaż za okresy 2 tygodniowe, które obejmują odpowiednio dostawy towarów i usług dokonane w ramach danego miesiąca. Fakturę Wnioskodawca powinien wystawić nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano ciągłej dostawy towarów i usług. Wnioskodawca ma prawo wystawiać faktury zbiorcze dokumentujące dostawy w okresie krótszym niż miesiąc – np. za okresy dwutygodniowe.